Προϊστορία

Εχει μια ενδιαφέρουσα προϊστορία αυτό που είπε ο πρόεδρος Αλέξης, ο λαοφιλής πρόεδρος Αλέξης, απευθυνόμενος στους εργαζομένους της Παπαστράτος στον Ασπρόπυργο. Οτι δηλαδή, όταν τον είχε επισκεφθεί προς τα τέλη του 2015 ο διευθύνων σύμβουλος της Παπαστράτος (Χρήστος Χαρπαντίδης ονομάζεται ο άνθρωπος) στο γραφείο του για να του αναγγείλει ότι η Phillip Morris στην οποια ανήκει η Παπαστράτος σχεδιάζει να προχωρήσει μια επένδυση ύψους 300 εκατ., ο πρόεδρος Αλέξης είχε ρωτήσει τον άλλο ευφυή της παρέας Τζανακόπουλο «είσαι σίγουρος ότι δεν μας κοροϊδεύει;». Είχαν προηγηθεί ως γνωστόν το δημοψήφισμα, τα capital controls, το 3ο Μνημόνιο, οι εκλογές, και η χώρα έπαιζε επί καθημερινής βάσεως κρυφτούλι με το Grexit. Εξού προφανώς και η απορία Τσίπρα προς Τζανακόπουλο.

Ποια όμως είναι η προϊστορία αυτή; Η ακόλουθη, που προφανώς έκανε και τον κ. Χαρπαντίδη να σπεύσει να τον ενημερώσει (και να εξηγήσει ότι δεν έχουν σχέση με το Δημόσιο), διότι (θα) σκέφθηκε ο άνθρωπος «να ρίξουμε τώρα 300 εκατ. και να πάνε στράφι; Δεν λέει»:

Τον Οκτώβριο του 2013 ο Τσίπρας, ως αρχηγός της αντιπολίτευσης, επισκέπτεται τα γραφεία του ΑΔΜΗΕ, ήτοι του Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας –αυτού που ξεπούλησε τώρα.

Οι εργατοπατέρες του συγκαλούν συγκέντρωση των εργαζομένων του φορέα, προκειμένου να απευθυνθεί σε αυτούς ο αρχηγός. Και τι λέει ο δικός μας; Επί λέξει τα εξής:

«Οσοι επενδυτές θα έρθουν να κερδοσκοπήσουν αγοράζοντας κομμάτια της ελληνικής περιουσίας, θα χάσουν και τα λεφτά τους και θα βρεθούν υπόλογοι στη Δικαιοσύνη». Παράλληλα, προαναγγέλλει και την παραπομπή στη Δικαιοσύνη των υπουργών και των πολιτικών που θα υπογράψουν τις αποφάσεις αυτές –τόσο σκληρός.

Αφήνω κατά μέρος και τα παραμύθια που είχε πλασάρει με το γνωστό ύφος του είδους «Με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση έρχεται το τέλος των Μνημονίων», και καταγράφω εδώ, γιατί έψαξα το αποτελούμενο από τόνους εφημερίδων (λέμε τώρα…) αρχείο μου τι άλλο είπε σε εκείνη την ιστορικού, θα έλεγα, χαρακτήρα ομιλία του που προφανώς θα αποτελέσει case study για τον ιστορικό του μέλλοντος, ως υπόδειγμα τού άλλα λέμε προεκλογικά και άλλα κάνουμε μετεκλογικά:

«Λαός και ΣΥΡΙΖΑ το πολύ πολύ που έχουν να χάσουν είναι οι αλυσίδες τους, σε αντίθεση με τους δανειστές, τα εκατομμύρια των οποίων διακυβεύονται»!!

Εννοείται πως… «δεν περιγράφω άλλο»!..

Μετάλλαξη

Δεν είμαι ωστόσο σε θέση να γνωρίζω πόσοι υποψήφιοι να επενδύσουν στην Ελλάδα, το 2013 και το 2014, αποθαρρύνθηκαν από τις προαναφερόμενες απειλές Τσίπρα. Εχει όμως ενδιαφέρον να εξετάσουμε τι μπορεί να είναι εκείνο που ώθησε τον διευθύνοντα σύμβουλο της Παπαστράτος να ζητήσει συνάντηση με τον Πρωθυπουργό. Δεν έχει αρμόδιους υπουργούς για τις επενδύσεις ο Πρωθυπουργός, ώστε να καθίσταται αναγκαία μια συνάντηση μαζί του; Εχει! Αλλά προφανώς ο περί ου ο λόγος, αλλά και άλλοι υποψήφιοι επενδυτές, αποθαρρυμένοι από τη γραφειοκρατία και το «έλα σήμερα, έλα αύριο», επεδίωκαν μια συνάντηση μαζί του για να ξεπεράσουν τα εμπόδια.

Εκτός από την παθογένεια του πολιτικού συστήματος, τι άλλο μας δείχνει αυτό; Τη θαυμαστή μετάλλαξη του προέδρου Αλέξη: από το ’13 και το ’14 που απειλούσε ότι θα μεταβληθεί σε κυνηγό (κεφαλών) επενδυτών, τον βρίσκουμε το 2015 να συνδιαλέγεται με πιθανούς επενδυτές και το 2017 να τους επαινεί κιόλας. Και να τους απονέμει αφειδώς εύσημα…

Και κάτι τελευταίο: η επένδυση τελικά είναι 300 εκατ. ή μόνο 25 και αφορά επτά σειρές παραγωγής τσιγάρων και μία μονάδα επεξεργασίας καπνού όπως ο ίδιος ο διευθύνων σύμβουλος της Παπαστράτος δήλωνε το καλοκαίρι του 2016, όταν η επένδυση είχε σχεδόν ολοκληρωθεί;

Ερωτήματα

Τούτων δοθέντων, αδημονώ ο άνθρωπος για την ημέρα που ο πρόεδρος Αλέξης θα επισκεφθεί τη μονάδα της ΣΕΚΑΠ στην Ξάνθη, προκειμένου να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι το πώς λειτουργεί (πώς λειτουργεί, λέμε, όχι προς τα πού, και πώς, κατευθύνεται η παραγωγή της…).

Και διερωτώμαι εν προκειμένω, και χωρίς ίχνος υπαινιγμού, γιατί δεν έχει πάει ακόμη στο εργοστάσιο, αν και έχει επισκεφθεί την περιοχή –τον Νοέμβριο του 2016, συγκεκριμένα.

Δηλαδή, τον αγαπητό Ιβάν τον εκ Ροστόφ ορμώμενο, τον θέλουμε μόνο για να κάνει τη «βρώμικη» δουλειά σε διαγωνισμούς τύπου τηλεοπτικές άδειες; Να αγοράζει χρεοκοπημένα εκδοτικά συγκροτήματα για να μας βοηθήσει επικοινωνιακά;

Εως ότου απαντηθούν αυτά τα μείζονα ερωτήματα, δικαιούμαι νομίζω να επισημάνω ότι χθες δεν τον άκουσα τον πρόεδρο Αλέξη να λέει τίποτε για την (περίφημη) πάταξη του λαθρεμπορίου καπνού. Λέξη για την ακρίβεια. Ολο την εξαγγέλλει αυτή τη ρημάδα την… πάταξη η κυβέρνησή του (πακετάκι μαζί με εκείνης του λαθρεμπορίου πετρελαίου) και όλο αποφεύγει να μας ενημερώσει για τα αποτελέσματά της…

Υπάρχει άραγε κάποιος (και ποιος συγκεκριμένα…) λόγος;

Ολα εδώ πληρώνονται

Περιήλθε σε γνώση μου πληροφορία, σύμφωνα με την οποία διαμένων στο ενοίκιο πασίγνωστος υπουργός της κυβέρνησης, έχει βρεθεί στη δυσάρεστο θέση να παραλάβει διά δικαστικού κλητήρος έγγραφο έξωσης από την (άνω των 600 τετραγωνικών) κατοικία στην οποία διαμένει. Ως λόγος της άσκησης αυτού του δικαιώματος από τον εκμισθωτή προβάλλεται η άρνηση του υπουργού να καταβάλλει το συμφωνηθέν (σχετικά χαμηλό για το εύρος της κατοικίας) ενοίκιο.

Κατά την πηγή μου, ο υπουργός, του οποίου το όνομα αποστρέφομαι και να αναφέρω, δηλώνει αδυναμία καταβολής του ενοικίου, αν και η Αθήνα, η οποία είναι μικρό χωριό, συζητάει απ’ άκρου εις άκρο, ότι το… «παστό» που διαθέτει πλέον είναι τόσο που αρκεί όχι ένα, αλλά δέκα παρόμοια σπίτια να αγοράσει, πολλώ δε μάλλον να ενοικιάσει.

Τότε, θα διερωτηθεί κάποιος, γιατί δεν πληρώνει το ενοίκιο. Μα ακριβώς γι’ αυτό. Για να πεισθούν όλοι περί της εντιμότητος του κυρίου…

Υπάρχει βέβαια και άλλη εκδοχή: δεν πληρώνει, πολύ απλά γιατί έτσι έχει μάθει –να μην πληρώνει. Τίποτε. Αλλά αγνοεί ότι στο τέλος θα τα πληρώσει όλα (και για όλα!), μαζεμένα…

Αλλο ένα

Στο μεταξύ, δεν μπορώ παρά να χαιρετήσω την πρωτοβουλία του επικεφαλής του (νέου) κόμματος Ο Αλλος Δρόμος κυρίου Νότη Μαριά, ο οποίος έχει ως γνωστόν μια ενδιαφέρουσα διαδρομή: από το ΠΑΣΟΚ μεταπήδησε επ’ ολίγον στον ΣΥΡΙΖΑ, και εν συνεχεία στους ΑΝΕΛ του Καμμένου για να καταλήξει ευρωβουλευτής του κόμματος, και μετά να κουνήσει μαντίλι και στον Καμμένο και τους οπαδούς του που τον έστειλαν στην Ευρωβουλή, απολαμβάνοντας τα σχετικά προνόμια.

Ο περί ου ο λόγος Μαριάς οργανώνει λέει ηλεκτρονική, διαδικτυακή ψηφοφορία, με την οποία ο λαός θα απαιτήσει την καταβολή των γερμανικών αποζημιώσεων, τις οποίες ο ηγέτης αυτός έχει, εμπνευσμένα υπογραμμίζω, αναγάγει σε σημαία του νέου κόμματος.

Για πάντα ενδιαφερόμενο αναφέρω (διότι με ξέρετε εμένα, μη δω νέο κόμμα, αμέσως να το προωθήσω…) ότι Ο Αλλος Δρόμος έχει ανοίξει ήδη και γραφεία –τρία προς το παρόν. Ενα στην Αθήνα, ένα στη Θεσσαλονίκη και ένα στο Ηράκλειο. Εκεί μπορούν να ζυμωθούν οι οπαδοί, όχι μόνο περί των γερμανικών αποζημιώσεων, αλλά και όλων των υπολοίπων απόψεων του κυρίου Μαριά…

Κρίμα είναι

Αυτόν τον καημένο τον Γιάννη Μπαλάφα, πατριώτη μου, εξ Αρτης, γιατί τον αφήνουν να εκτίθεται κατ’ αυτόν τον άθλιο τρόπο; Ποιος τον μισεί; Γιατί δεν μπορεί, κάποιος τον εχθρεύεται για να μην του συστήνει να αποφεύγει τις συνεντεύξεις, δεδομένου ότι κάθε φορά που βγαίνει, διαπράττει και μία τουλάχιστον γκάφα. Οπως χθες, που κλήθηκε να απαντήσει σε ερώτηση για τον αποκλεισμό Τσίπρα από τη διάσκεψη των επτά ηγετών στο Παρίσι για το Προσφυγικό, και απάντησε ότι δεν είχε καμιά δουλειά ο Τσίπρας εκεί, διότι αφορούσε τους πρόσφυγες από την… Αφρική!

Επειδή είναι υφυπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, γιατί δεν ζητάει να του φέρουν έναν κατάλογο με τους πρόσφυγες που έχουν εισρεύσει στην Ελλάδα, και καταφθάνουν καθημερινά; Να διαπιστώσει ο άνθρωπος ότι όλη η υποσαχάρια Αφρική έρχεται στα μέρη μας; Προφανώς εκείνος ο Μουζάλας τού την κάνει…