Εναν πιο ενεργό ρόλο για τη χώρα του στη διεθνή σκηνή προανήγγειλε ο Εμανουέλ Μακρόν στην πρώτη του ετήσια ομιλία ενώπιον των 170 πρεσβευτών που υπηρετούν στο Παρίσι. «Η Γαλλία θα προτείνει λύσεις και θα αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την επίλυση των κρίσεων» ανέφερε ξεδιπλώνοντας παράλληλα το όραμά του για την Ευρώπη του μέλλοντος.
Αυτή, σύμφωνα με τον γάλλο πρόεδρο, θα είναι μια Ευρώπη που «θα έχει επανιδρυθεί» και η οποία θα προχωρά με μια «πρωτοπόρο» ομάδα χωρών και με «πολλά σχήματα». Αν και με διαφορετική διατύπωση, ο Εμανουέλ Μακρόν επανέλαβε ουσιαστικά την πρόταση που είχε διατυπώσει η Ανγκελα Μέρκελ από τη Μάλτα για μια Ευρώπη πολλαπλών ταχυτήτων. Σύμφωνα με αυτό το σχήμα, θα δημιουργηθεί ένας πυρήνας χωρών που θα προχωρήσει προς την ενοποίηση σε διάφορα πεδία με μεγαλύτερη ταχύτητα σε σχέση με άλλες χώρες, οι οποίες δεν επιθυμούν ή αδυνατούν να ακολουθήσουν αυτόν τον βηματισμό.
Η κομβικής σημασίας ημερομηνία για τον γάλλο πρόεδρο είναι η 24η Σεπτεμβρίου, η ημέρα δηλαδή που θα στηθούν οι κάλπες στη Γερμανία για τις βουλευτικές εκλογές. Το διάστημα που θα ακολουθήσει τις εκλογές, «η Γαλλία θα καταθέσει προτάσεις στους εταίρους της για την ενίσχυση της οικονομικής και νομισματικής σύγκλισης και τη σύγκλιση των φορολογικών και κοινωνικών πολιτικών μας» είπε ο γάλλος πρόεδρος. Και θα ζητήσει ακόμη την εμβάθυνση των ευρωπαϊκών πολιτικών άμυνας, αλλά και την οικοδόμηση «μιας αληθινής Ευρώπης του κλίματος και της ενέργειας».
Η κριτική που άσκησε ο αρχηγός του γαλλικού κράτους επικεντρώθηκε στην πρόσληψη της Ευρώπης ως μιας ενιαίας αγοράς και μόνο. Το Brexit, είπε, έδειξε πως όταν η Ευρώπη είναι μόνο αυτό, απορρίπτεται. Στο παρελθόν, πρόσθεσε, οι χώρες της ευρωζώνης δεν τολμούσαν να συνεδριάσουν για να «μη στενοχωρήσουν άλλες τους Βρετανούς και άλλες τους Πολωνούς». Συμπέρασμα; «Οφείλουμε να σκεφτούμε μια Ευρώπη πολλών σχημάτων, να προχωρήσουμε μακρύτερα με όλους εκείνους που επιθυμούν να προχωρήσουν χωρίς να εμποδίζονται από κράτη που επιθυμούν, και είναι δικαίωμά τους, να προχωρήσουν λιγότερο γρήγορα ή λιγότερο μακριά».
Η θέση αυτή του γάλλου προέδρου σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου κεφαλαίου στον γαλλογερμανικό άξονα: Βερολίνο και Παρίσι θα πορευτούν μαζί στην Ευρώπη της επόμενης ημέρας. Στον υπόλοιπο κόσμο, ωστόσο, η γαλλική πρωτεύουσα φαίνεται ότι θα κινηθεί με μεγαλύτερη ταχύτητα και με πιο δραστήριο τρόπο σε σχέση με τη γερμανική. Από την ανάληψη των καθηκόντων του, εξάλλου, ο Εμανουέλ Μακρόν εργάστηκε στην κατεύθυνση της βελτίωσης των σχέσεων με τη Ρωσία, ενώ επιχείρησε να κρατήσει ζωντανό τον διάλογο με τον Ντόναλντ Τραμπ.
Στην ομιλία του στους πρεσβευτές, ωστόσο, δεν παρέλειψε να επικρίνει εμμέσως την τακτική της Ουάσιγκτον να συντάσσεται με μία από τις αντιμαχόμενες πλευρές στη Μέση Ανατολή. Σε μια στιγμή έντασης ανάμεσα στη σουνιτική Σαουδική Αραβία και το σιιτικό Ιράν οι συνέπειες μιας τέτοιας τακτικής θα μπορούσαν να αποδειχθούν καταστροφικές για την ευρύτερη περιοχή. «Εμείς δεν θα επιλέξουμε τη μία ή την άλλη πλευρά. Αλλες δυνάμεις το κάνουν» είπε, επαναλαμβάνοντας ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στην «καλή» συμφωνία του 2015 για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. «Η συμφωνία αυτή μας επιτρέπει να προχωρήσουμε σε έναν εποικοδομητικό και απαιτητικό διάλογο με το Ιράν» ήταν η θέση που εξέφρασε.
Μεγαλύτερος είναι και ο ρόλος που φιλοδοξεί ο Μακρόν να διαδραματίσει το Παρίσι στην επίλυση της συριακής κρίσης. Ο γάλλος πρόεδρος προσανατολίζεται σε αλλαγή της πολιτικής σε σχέση με αυτήν που είχε υιοθετήσει ο προκάτοχός του Φρανσουά Ολάντ, για τον οποίο η λύση στη Συρία περνούσε αυστηρά μέσα από την αποχώρηση του Μπασάρ αλ Ασαντ. «Το Ισλαμικό Κράτος είναι εχθρός μας» εξήγησε ο Εμανουέλ Μακρόν. «Η ανασυγκρότηση και η σταθερότητα του Ιράκ και της Συρίας είναι προτεραιότητά μας. Πρέπει να επιτύχουμε την ειρήνη και να αλλάξουμε μέθοδο».
«Δικτατορία η Βενεζουέλα»
Εξαιρετικά ανήσυχος για τα γεγονότα στη Βενεζουέλα δήλωσε ο Εμανουέλ Μακρόν, σχολιάζοντας ότι εκεί «προσπαθεί να επιβιώσει μια δικτατορία». Πρόσθεσε ότι η Γαλλία είναι έτοιμη να συνεργαστεί με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής προκειμένου να αποφευχθεί περαιτέρω κλιμάκωση της κρίσης που μαστίζει τη χώρα, αλλά και να επεκταθεί η κρίση αυτή στην περιοχή.
