Εχει αναγνωριστεί παγκοσμίως ως ένας από τους πιο χαρισματικούς καλλιτέχνες της γενιάς του. Το 2008, κέρδισε τον τίτλο του Ευρωπαίου Νέου Μουσικού της Χρονιάς από την EBU, συμπράττοντας με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βιέννης στην τελετή έναρξης του Wiener Festwochen, μπροστά σε κοινό 50.000 θεατών και σε ζωντανή μετάδοση από την τηλεόραση σε περισσότερες από 20 χώρες. Σε ηλικία 18 ετών τότε, ο Διονύσης Γραμμένος έγινε ο πρώτος μουσικός πνευστού οργάνου –κλαρινέτο –που έλαβε αυτόν τον τίτλο.

Το 2013, έλαβε το βραβείο Rising Star της ECHO, ενώ πρόσφατα ήταν ο πρώτος έλληνας διευθυντής ορχήστρας που κλήθηκε να συμμετάσχει στο Αspen Music Festival της Αμερικής. Οι εμφανίσεις του στις μεγάλες μουσικές αίθουσες του κόσμου, όπως οι Carnegie Hall στη Νέα Υόρκη, Φιλαρμονική του Βερολίνου, Amsterdam Concertgebouw, Barbican Center του Λονδίνου, Vienna Konzerthaus, είναι πυκνές. Τη φετινή σεζόν είναι προσκεκλημένος μαέστρος των Φιλαρμονικών Ορχηστρών της Μάλτας, της Οδησσού, της Ταϊλάνδης, της Οπερας του Καναδά στο Τορόντο αλλά και της Φιλαρμονικής Ορχήστρας Νέων της Βιέννης. Εχει τιμηθεί με το παγκόσμιο βραβείο τέχνης Leonardo da Vinci και το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών για τις υπηρεσίες του στη μουσική. Εχει ηχογραφήσει για τις εταιρείες Naïve και Warner Classic. Ομως αυτό το 27χρονο παιδί, που τα Χριστούγεννα θα βρίσκεται στο Τορόντο για να διευθύνει Μότσαρτ, θεωρεί ότι αυτή η εντυπωσιακή του πορεία οφείλεται στην αγάπη του για τη μουσική και όχι στο ταλέντο του! «Δεν είναι βέβαιο ούτε ασφαλές να θεωρεί κάποιος ότι η κλίση που έχει θα του δώσει καταξίωση και επιτυχία. Δεν ξέρω αν είναι και το ζητούμενο. Θεωρώ ότι ο πραγματικός καλλιτέχνης πρέπει να αφιερώνεται ολοκληρωτικά και με πάθος σε αυτό που έχει επιλέξει, χωρίς να προσμένει και να προσδοκά».

Σε λίγες ημέρες εγκαινιάζει –ως καλλιτεχνικός διευθυντής –τη σειρά μεγάλων συναυλιών κλασικής μουσικής υπό τον τίτλο «Η λίμνη των ήχων», που θα γίνονται στη λίμνη Βουλιαγμένης μία φορά τον χρόνο. Θα διευθύνει την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, η οποία θα συμπράξει με τη σπουδαία πιανίστρια Αννα Φεντόροβα στη συναυλία «Παραμύθια και μαγεία».

Ποια είναι η αγωνία σας γι’ αυτή την πρώτη συναυλία;

«Πρόσφατα επισκέφθηκα τη λίμνη Βουλιαγμένης, όταν αρχίσαμε να κάνουμε τις συζητήσεις για αυτήν τη σειρά που σκεφτόμασταν να κάνουμε και νομίζω ότι μπήκα σε έναν άλλο κόσμο. Τόσο υπέροχο μέρος δίπλα στην Αθήνα! Η πρόκληση είναι να συνδέσουμε το μέρος αυτό με τη συμφωνική μουσική. Το εξωτικό στοιχείο της λίμνης μπορούμε να πούμε ότι κυριαρχεί στο πρόγραμμα. Τα πρώτα έργα, οι πρώτοι ήχοι, που ήρθαν στο μυαλό μου όταν πήγα στον χώρο ήταν αυτά που έβαλα στο πρόγραμμα. Μουσικές δημιουργίες από παραμύθια και μυθικούς ήρωες: “Η ωραία κοιμωμένη”, “Το πουλί της φωτιάς”, το “Κοντσέρτο για πιάνο” του Grieg κ.ά. Ο χώρος προσθέτει μια παραμυθένια διάσταση στην όλη αυτή εμπειρία. Αυτό δεν μπορεί να το δώσει ακόμη και η πιο τέλεια αίθουσα συναυλιών. Ο χώρος μεταμορφώνει αυτή την εμπειρία μιας συναυλίας και η μουσική δημιουργεί μια άλλη διάσταση».

Είστε πολύ νέος. Γιατί πιστεύετε ότι σας επέλεξαν;

«Πριν από μερικά χρόνια είχαμε ξεκινήσει ένα φεστιβάλ στην Κέρκυρα, στο οποίο φιλοξενήσαμε σπουδαίους καλλιτέχνες και ορχήστρες από το εξωτερικό. Αξιοποιούσαμε ιστορικούς χώρους, όπως το Παλάτι, την Ιόνιο Ακαδημία, το Αχίλλειο. Ηταν πολύ επιτυχημένη κίνηση και ίσως είναι ένας από τους λόγους».

Θεωρείτε ότι με αυτές τις συναυλίες θα διευρυνθεί η σχέση του ελληνικού κοινού με τη συμφωνική μουσική,δεδομένου ότι δεν είναι και πολύ θερμή;

«Δεν θα συμφωνήσω! Πόσες ορχήστρες υπάρχουν στην Ελλάδα; Γύρω στις 5-6 το πολύ. Η Γερμανία έχει 135 και είναι όλες πολύ καλές: Δρέσδη, Βερολίνο, Αμβούργο, Μόναχο, Στουτγάρδη. Μια πόλη σαν τη Βαμβέργη, για παράδειγμα, που δεν έχει τις διαστάσεις της Αθήνας, διαθέτει μια φανταστική ορχήστρα και μία από τις πιο όμορφες αίθουσες συναυλιών. Αρα, αναλογικά, η σχέση του ελληνικού κοινού με την κλασική μουσική είναι πάρα πολύ καλή και συνεχώς εξελίσσεται».

Σολίστας ή μαέστρος;

«Νομίζω μαέστρος και ο λόγος είναι το ρεπερτόριο. Με ένα κλαρινέτο πόσο μπορείς να αγγίξεις μια συμφωνία του Μπρούκνερ ή ένα συμφωνικό έργο του Στράους; Ως μαέστρος είσαι αυτός που επηρεάζει ένα μεγάλο συμφωνικό σύνολο. Εχεις πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες από ένα μονοφωνικό όργανο, όπως είναι το κλαρινέτο. Αρα έχεις μια μεγάλη γκάμα έργων που μπορείς να τα πλάσεις, να βάλεις πολλά χρώματα, έτσι όπως εσύ τα έχεις σκεφτεί. Δίνεις τις γραμμές, την ισορροπία που θες. Είναι κάτι ξεχωριστό».