Το 1992, ένα από τα σλόγκαν της προεκλογικής εκστρατείας του Μπιλ Κλίντον, ήταν «η οικονομία, ηλίθιε» (the economy stupid). Αυτή η φράση ήταν έμπνευσης του Τζέιμς Καρβάιλ, που είχε το γενικό πρόσταγμα στην καμπάνια του Κλίντον για την προεδρία των ΗΠΑ. Με αυτή τη φράση, ο Κλίντον κέρδισε την πρώτη του εκλογή στον προεδρικό θώκο, καθώς τον στήριξαν πολλοί ψηφοφόροι που θεωρούσαν ότι ο Τζορτζ Μπους (ο πρεσβύτερος) είχε δώσει έμφαση στον πόλεμο του Κόλπου, παραμελώντας την οικονομία. Η φράση χρησιμοποιείται πολλές φορές στην εγχώρια πολιτική σύγκρουση. Μόνο που στην περίπτωση της Ελλάδας μπορεί να γίνει «είναι η καθημερινότητα, ηλίθιε». Αυτή η καθημερινότητα είναι, εκτός από την οικονομία, μείζον θέμα για την πλειονότητα των πολιτών.
Το χθεσινό πρωτοσέλιδο των «ΝΕΩΝ» ήταν άκρως αποκαλυπτικό για την κατάσταση στα νοσοκομεία και την ταλαιπωρία χιλιάδων συμπολιτών μας. Το ταλαιπωρημένο και παραμελημένο Εθνικό Σύστημα Υγείας συντηρείται από την ανθρωπιά, το φιλότιμο και τον επαγγελματισμό των ιατρών, των νοσηλευτών και όσων εργάζονται στα δημόσια νοσοκομεία. Και δεν είναι μόνο η κατάσταση στον χώρο της υγείας, καθώς πολύ μεγάλος αριθμός πολιτών –είτε αριστερών είτε δεξιών είτε κεντρώων –στενάζει από τα πολλά προβλήματα που υπάρχουν σε διάφορα πεδία της καθημερινότητας. Το δυστύχημα για την κυβέρνηση είναι ότι η καθημερινότητα των πολιτών απέχει πολύ απ’ αυτά που παρουσιάζονται εσχάτως ως δήθεν επιτεύγματα από το επικοινωνιακό επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου.
Εδώ και δεκαετίες, το μόνιμο επιχείρημα των αριστερών είναι ότι με κυβέρνηση Αριστεράς η βασική προτεραιότητα είναι η παιδεία και η υγεία. Τα όσα συμβαίνουν όμως και στους δυο τομείς ενισχύουν το επιχείρημα ότι πρέπει να γίνουν πάρα πολλά για να αλλάξει το κλίμα και να νιώσουν οι πολίτες ότι βελτιώνεται η κατάσταση. Από τη στιγμή που η κυβέρνηση δεν μπορεί να μειώσει τη φορολογία, δεν δύναται να καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ και δεν έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει τη δημοσιονομική κατάσταση, τουλάχιστον ας βρει τις βέλτιστες λύσεις στους τομείς της υγείας και της παιδείας, αλλά και ευρύτερα για την καθημερινότητα του πολίτη. Δεν είναι δύσκολο. Ας έχουν κατά νου στο πρωθυπουργικό γραφείο ότι αυτή η περίφημη καθημερινότητα, που μπήκε στο εγχώριο πολιτικό λεξιλόγιο την εποχή του Κώστα Σημίτη, είναι αμείλικτη για όλες τις κυβερνήσεις, είτε δεξιές είτε κεντρώες είτε αριστερές. Και όπως είχε πει και ο Καρβάιλ, «μην ξεχνάτε την υγιειονομική περίθαλψη» (Don’t forget health care). Αυτή ήταν η δεύτερη από τις τρεις φράσεις που είχε κρεμασμένες σε μια ταμπέλα στο αρχηγείο του Κλίντον. Η άλλη ήταν, που ίσως λέει πολλά, «αλλαγή ή μια από τα ίδια». Υπερατλαντικά, αλλά χρήσιμα μαθήματα πολιτικής επικοινωνίας.
