Δεν χρειάζεται να ψάξει κανείς πολύ για να διακρίνει έναν υποδόριο –ή και ανοιχτό μερικές φορές –θαυμασμό στα σχόλια για τις κατά καιρούς ακρότητες του Κιμ. Να ένας άνθρωπος που τολμά να τα βάλει με την υπερδύναμη, που χαλάει πραγματικά τον ύπνο του πλανητάρχη και παρεμβαίνει σαν ίσος προς ίσον στους συσχετισμούς δυνάμεων στην Ασία. Ενας πιο αποτελεσματικός Μιλόσεβιτς. Ενας πιο σατανικός Σαντάμ. Είναι αλήθεια ότι χρησιμοποιεί ακραίες μεθόδους για να τιμωρεί όποιον του αντιτίθεται, όπως εκείνους τους τύπους που τους εκτέλεσε με αντιαεροπορικό πυροβόλο, αλλά ο μπαγάσας τι φαντασία έχει, ε;
Τέτοιου τύπου αντιδράσεις προκαλεί και η τελευταία δοκιμή του πυραύλου που πέρασε πάνω από την Ιαπωνία. Να μια φτωχή και απομονωμένη χώρα που έχει αναπτύξει τόσο πολύ την πυρηνική της τεχνολογία ώστε μπορεί κανείς να τη συγκρίνει με τη Σοβιετική Ενωση στο φόρτε της. Επιτέλους σβήνει η εποχή της αμερικανικής παντοκρατορίας και μπαίνουμε σε έναν πραγματικά πολυπολικό κόσμο…
Η αλήθεια βέβαια είναι πολύ διαφορετική. Ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας είναι ένας διεστραμμένος και διεφθαρμένος σατράπης, που παίζει με πυραύλους για να μην ξεσηκωθεί εναντίον του ο πεινασμένος πληθυσμός. Σύμφωνα με τον Σιν Ντονγκ Χιουκ, έναν άνθρωπο που γεννήθηκε και έζησε για 23 χρόνια σε βορειοκορεάτικο στρατόπεδο και σήμερα είναι η πιο ισχυρή φωνή της αντιπολίτευσης στην εξορία, ο Κιμ Γιονγκ Ουν είναι ένας πολύ καλός παίκτης και ξέρει τι κάνει. Η συντριπτική πλειοψηφία των συμπατριωτών του ευχαρίστως θα τον έβλεπε κρεμασμένο από έναν στύλο. Δεν έχουν όμως άλλη επιλογή από το να τον προσκυνούν χαμογελαστοί –και τρομοκρατημένοι.
Ο κίνδυνος αυτή τη στιγμή για την περιοχή, αλλά και για όλο τον πλανήτη, δεν προέρχεται στην πραγματικότητα από μια συνειδητή επιλογή του Κιμ. Ο τελευταίος γνωρίζει ότι αν πλήξει το Γκουάμ, ή ακόμη και το Χοκάιντο, θα έρθει το τέλος του ίδιου και μερικών ακόμη εκατομμυρίων ανθρώπων. Οπως έχει αποδείξει, διαθέτει υψηλό ένστικτο επιβίωσης. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί όμως ότι ο επόμενος «δοκιμαστικός» πύραυλος που θα εκτοξεύσει δεν θα παρεκκλίνει της πορείας του για να προσγειωθεί σε κατοικημένη περιοχή;
Το πρόβλημα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο από το γεγονός ότι στο τιμόνι του Λευκού Οίκου βρίσκεται ένας απρόβλεπτος άνθρωπος, που η απάντησή του σε όσα συμβαίνουν είναι πως έτσι κι αλλιώς η σφαγή δεν θα γίνει στην αυλή του, αλλά «over there». Η μόνη λύση φαίνεται λοιπόν πως είναι αυτή που ονειρεύεται ο Σιν Ντονγκ Χιουκ, γνωστός και ως «φυγάς του Στρατοπέδου 14»: να εξεγερθεί ο λαός, ή έστω η ελίτ της Πιονγκγιάνγκ, που γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον τι συμβαίνει στη χώρα.
Μέχρι τότε, θα γράφουμε αναλύσεις ελπίζοντας ότι δεν θα γίνει το μοιραίο λάθος. Και φυσικά ότι δεν θα πέσουμε σε θαυμαστές του δικτάτορα.