Τα σούπερ στο κάτω μέρος των πλάνων από τον χθεσινό καβγά Κατρούγκαλου – Λοβέρδου έγραφαν «απίστευτες εκφράσεις στο Κοινοβούλιο». Κι όμως, η αντίδραση του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών στην επίκαιρη ερώτηση του κοινοβουλευτικού εκπρόσωπου της ΔΗΣΥ δεν θα έπρεπε να ξενίζει. Υπήρξε απόλυτα εναρμονισμένη με την τρέχουσα κομματική τακτική. Και με το συριζαϊκό ύφος. Ο Γιώργος Κατρούγκαλος ρωτήθηκε για την άρνηση της Ελλάδας να μετάσχει στο συνέδριο της Εσθονίας κι απάντησε τσιτάροντας Λαλιώτη και Ταρίκ Αλι. Κοινώς, αποπειράθηκε να παρουσιάσει το ΠΑΣΟΚ ως συντηρητική δύναμη και τον ίδιο ως φωνή του σοσιαλισμού.
O κανόνας είναι παλιός: η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Από την άλλη όμως, όπως λέει και μια κινεζική παροιμία, αυτός που χτυπάει πρώτος, δείχνει ότι έχει ξεμείνει από επιχειρήματα. Κι ο Κατρούγκαλος «χτύπησε» πρώτος. Το ερώτημα ήταν αν η επιστολή Κοντονή εκφράζει την εξωτερική πολιτική της χώρας. Κι η απάντησή του: «Ορισμένοι από εσάς προετοιμάζεστε για τη μετάβασή σας στη ΝΔ του κ. Μητσοτάκη που έχει μεταλλαχθεί. Δεν ήταν για την εξωτερική πολιτική η ερώτησή σας. Ουσιαστικά δείχνει πού πάνε οι εκπρόσωποι του ακραίου Κέντρου». Για την ιστορία, ο όρος «ακραίο Κέντρο» επινοήθηκε από τον Βρετανό Ταρίκ Αλι και χρησιμοποιείται για να κατηγορούνται οι κεντρώοι ως μέλη μιας πολιτικής ομάδας όπου συνυπάρχουν η «φιλεπιχειρηματική Αριστερά και η φιλεργοδοτική Δεξιά».
Εμπόδιο στο δίπολο
Ο Λοβέρδος ανταπάντησε σε ανάλογο στυλ. «Εγώ» είπε «το έχω δηλώσει πως μόνο οριζοντίως θα φύγω από το ΠΑΣΟΚ. Εσείς που υπήρξατε υπάλληλος υπουργών του ΠΑΣΟΚ, ευέλικτος και με εύκαμπτη μέση, δεν έχετε οστά αλλά είστε μαλάκιο που περιφέρεται από εδώ και από εκεί, δεν θα τα λέτε αυτά για εμένα». Οταν το αρχικό ερώτημα ξανατέθηκε, ο τηλεοπτικός αστέρας του αντιμνημονίου, που εξελίχθηκε αβίαστα σε μνημονιακό υπουργό, επιστράτευσε το νέο ντάρλινγκ των συντρόφων του, τον Κώστα Λαλιώτη. Αφού, λοιπόν, παραδέχθηκε ότι οι θέσεις του υπουργού Δικαιοσύνης «αυτονόητα αποτελούν θέση της ελληνικής κυβέρνησης» αποφάσισε να θυμίσει «πως ο Κώστας Λαλιώτης είχε επισημάνει παλαιότερα πως η ταύτιση κομμουνισμού και ναζισμού αποτελεί συνειδητή απόπειρα ανατροπής ιστορικών αληθειών».
Το κόλπο είναι δοκιμασμένο. Δεν το σκέφτηκε καν μόνος του. Πρώτος διδάξας ήταν ο Δημήτρης Παπαδημούλης. Μετά το λανσάρισε κι ο Χριστόφορος Βερναρδάκης. Η κυβερνώσα Αριστερά επιτίθεται –με λαλιωτικές ατάκες –στη ΔΗΣΥ, κατηγορώντας την ως «ουρά της ΝΔ». Με τον τρόπο αυτό, τα στελέχη της ελπίζουν να πλασάρουν εαυτούς ως εκπροσώπους της σοσιαλδημοκρατίας. Στην αφήγησή τους το ΠΑΣΟΚ δεν είναι πια το ΠΑΣΟΚ του Λαλιώτη. Κι εκείνοι ήρθαν για να εκφράσουν την αντιδεξιά του βάση. Τι κι αν πλέον αυτό το ακροατήριο δεν ακούει με την ίδια καλή πίστη; Κάποτε, ο Κατρούγκαλος, για παράδειγμα, του έλεγε πως τα μέτρα των Μνημονίων δεν είναι απλά νεοφιλελεύθερα, είναι αντισυνταγματικά, αλλά σήμερα, μετά το Ασφαλιστικό με την υπογραφή του, τι ακριβώς μπορεί να του πει;
Καταπράσινο παρελθόν
Η επίκληση, πάντως, του τοτέμ της μέσης και πρώιμης πασοκικής περιόδου από τον συγκεκριμένο συριζαίο είναι ενδιαφέρουσα. Σύμφωνα με βιογραφικό του, που είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου, έχει διατελέσει ειδικός νομικός σύμβουλος του υπουργού Παιδείας το 1994. Νομικός σύμβουλος του υπουργού Παιδείας από το 1997 μέχρι το 2002. Επιστημονικός υπεύθυνος προγράμματος του ΥΠΕΞ στο πλαίσιο του Συμφώνου Σταθερότητας το 2000. Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας δημοσίου συμφέροντος υπαγόμενης στο τότε υπουργείο Απασχόλησης Επαγγελματική Κατάρτιση ΑΕ από το 2000 ώς το 2003. Μέλος επιτροπής εμπειρογνωμόνων για την επιστημονική στήριξη του υπουργείου Εξωτερικών κατά τη διαπραγμάτευση για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα από το 2003 ώς το 2004.
Με δυο λόγια, μπορεί εκείνος να δηλώνει ακόμη κομμουνιστής, είχε όμως σταδιοδρομήσει στους προθαλάμους των πράσινων υπουργικών γραφείων, πολύ πριν φορέσει τις σαγιονάρες της αριστερής εξουσίας.
