Το καλοκαίρι εκείνο, επτά χρόνια πίσω, ήταν κομβικό για την πολιτική που θα χάραζε στο εξής ο Ολυμπιακός.
Η άφιξη στο Λιμάνι του Βαγγέλη Μαρινάκη (2010), η σκυτάλη που πήρε από τον Σωκράτη Κόκκαλη, τα χρήματα που επένδυσε, έχουν προφανή αποτελέσματα σε βάθος χρόνου. Ωστόσο, η αναφορά γίνεται σε πώληση ποδοσφαιριστή που με τα δεδομένα της εποχής και με βάση την εκτίμηση αρκετών, προέκυψε με ψίχουλα. Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, ένα 18χρονο (τότε) παιδί, άφηνε τον Ολυμπιακό για τη Γερμανία (Σάλκε), φέρνοντας στο ταμείο της ομάδας ένα ποσό περί τα 2 εκατ. ευρώ. Αρκετοί πανηγύρισαν. Ορισμένοι αναφώνησαν «μα τόσα λίγα για έναν πιτσιρικά με προοπτικές»; Στα ενδότερα δεν είπαν το παραμικρό, γρήγορα όμως συνειδητοποίησαν ότι η «πρώτη ύλη» των ελλήνων παικτών αποτελεί κάτι δυσεύρετο. Σταδιακά έγινε εξωραϊσμός στο προπονητήριο του Ρέντη και αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι με την καθοδήγηση του διευθυντή Γιώργου Παύλου, αποδίδει καρπούς. Η πώληση του Παναγιώτη Ρέτσου με το εξωπραγματικό για έλληνα παίκτη ποσό των 22 εκατ. ευρώ, με μικρή θητεία στο εγχώριο πρωτάθλημα (μόλις 20 συμμετοχές την περασμένη σεζόν) και με μηδαμινή παρουσία στην εθνική ομάδα, δείχνει ικανότητα στις διαπραγματεύσεις, προσήλωση στον στόχο και φιλοδοξία να αποκομίζει η εταιρεία το καλύτερο από τα περιουσιακά της στοιχεία. Είτε στο χορτάρι, είτε στο ταμείο. Θα λέγαμε ότι εκείνο το deal με τον Παπαδόπουλο αποτέλεσε το έναυσμα για να γίνουν δυνατές πωλήσεις.
Τι έχουμε από κει και μετά; Τον Μιραλάς να πωλείται με 7 εκατ. ευρώ. Τον Σάμαρη με 10. Τον Μανωλά να φέρνει 13 εκατ. ευρώ, ανεβάζοντας την αξία του και να καταλήγει στη Ρόμα μέσα σε μια διετία. Τον Μήτρογλου να παραχωρείται με 15 εκατ. και πάνω – κάτω με το ίδιο ποσό να φεύγει τον περασμένο χειμώνα ο Μιλιβόγεβιτς για την Πρέμιερ Λιγκ. Μυστικό του Ολυμπιακού; Αφενός δεν λέει «όχι» σε πωλήσεις και αυτό το κάνει προκειμένου να δικαιούται να ελπίζει σε αγορές. Συνεργάζεται με μάνατζερ που έχουν γεμάτη ατζέντα και ως δυνατός ποντάρει (και) στις δικές τους επαφές. Γνωρίζει δε το σωστό timing, το πότε θα αρνηθεί για λόγους τακτικής κάτι ή για να δημιουργηθούν συνθήκες πλειστηριασμού, ενώ όπως φάνηκε και στην περίπτωση του Ρέτσου, πότε έρχεται η ώρα για να φεύγουν με πωλήσεις και παιδιά της Ακαδημίας.