Την πεποίθηση ότι έπειτα από τρία Μνημόνια ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποτελεί την τελευταία ευκαιρία για την ανάκαμψη της χώρας εκφράζει ο Κώστας Μπακογιάννης, στηλιτεύοντας παράλληλα την κυβερνητική θριαμβολογία για την κατάσταση της Οικονομίας. Η ανάπτυξη δεν θα έρθει επειδή το εύχεται η όποια κυβέρνηση, αναφέρει στα «ΝΕΑ» και τονίζει ότι «για να αλλάξει η καθημερινότητα των πολιτών πρέπει να γυρίσουμε το κράτος ανάποδα»! Ο περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας εξηγεί την παρουσία του δίπλα στον Πρωθυπουργό στο πρόσφατο Αναπτυξιακό Συνέδριο της Λαμίας με την επισήμανση ότι οφείλει να συνεργάζεται με την εκάστοτε κυβέρνηση, ενώ όσον αφορά το μέλλον του στην πολιτική απαντά ότι φιλοδοξίες έχει, αλλά στο μυαλό του, δυόμισι χρόνια πριν από τις εκλογές, είναι μόνο η Περιφέρεια.
Κύριε Μπακογιάννη, πώς αντιμετωπίζουν στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι βγαίνουμε από τα Μνημόνια και έρχεται η ανάπτυξη μαζί με επενδύσεις;
Για αυτό δεν πιστεύει ο κόσμος τους πολιτικούς. Μεγάλες λέξεις, ειπωμένες εκατοντάδες φορές με βαρύγδουπο τρόπο και απόλυτη βεβαιότητα. Η ανάπτυξη δεν θα έρθει επειδή το εύχεται η όποια κυβέρνηση ή επειδή θα τη διατάξει να έρθει. Για να αλλάξει η καθημερινότητα των πολιτών –διότι μόνο αυτή μετράει –πρέπει να γυρίσουμε το κράτος ανάποδα! Να στοχεύσουμε σε ένα Δημόσιο αποπολιτικοποιημένο και αποκομματικοποιημένο. Ευρωπαϊκό. Ο Ροΐδης είχε πει, το 1910, ότι οι Ελληνες χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: στους συμπολιτευόμενους που βουτάνε την κουτάλα στην κατσαρόλα, στους αντιπολιτευόμενους που δεν τη βουτάνε αλλά θέλουν να τη βουτήξουν και σε αυτούς που δουλεύουν χωρίς να θέλουν να ακουμπήσουν την κουτάλα αλλά γεμίζουν την κατσαρόλα. Ε, έπειτα από 107 χρόνια ας έχουμε το κουράγιο να πούμε ότι πρέπει να καταργηθεί η κουτάλα!
Η παρουσία σας στο 2ο Περιφερειακό Αναπτυξιακό Συνέδριο στη Λαμία, δίπλα στον Πρωθυπουργό, σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως…
Η παρουσία μου σε ένα συνέδριο που είχε ως στόχο την ανάπτυξη της περιφέρειάς μου ήταν αυτονόητη. Εκ του θεσμικού μου ρόλου. Για να τελειώνουμε όμως: κανείς δεν μου ζήτησε ή περίμενε από μένα να απουσιάσω. Οφείλω να συνεργάζομαι με την εκάστοτε κυβέρνηση –έχω συνεργαστεί με έξι από τότε που ξεκίνησα –μεταξύ άλλων διότι από εκεί εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η χρηματοδότησή μας. Δυστυχώς. Ολοι μιλούν για ανεξάρτητη Αυτοδιοίκηση αλλά όπως και με τα παιδιά μας, ανεξαρτησία όσο κρατάμε το πορτοφόλι εμείς, δεν υπάρχει! Ο όποιος θόρυβος προκλήθηκε πυροδοτήθηκε από συγκεκριμένα φιλοκυβερνητικά κέντρα. Εμείς στην Περιφέρεια δουλεύουμε όλοι μαζί, αλλά ψηφίζουμε διαφορετικά.
Ανακοινώσατε έκτακτο οικονομικό βοήθημα στους γονείς και κηδεμόνες παιδιών της Α’ Δημοτικού που έχουν ανάγκη. Αυτό οραματίζεστε για την Τοπική Αυτοδιοίκηση;
Ως ψηφίδα κι εγώ αυτού που λέμε «πολιτικό σύστημα» ντρέπομαι που χρειάζεται να βοηθάμε τους ασθενέστερους να πάρουν σχολικά για τα παιδιά τους, να παρέχουμε 4.000 γεύματα σε 4.000 μαθητές καθημερινά, να συντηρούμε πεπαλαιωμένα ασθενοφόρα, να παρακαλάμε το υπουργείο Υγείας δύο χρόνια να δεχθεί την οικονομική ενίσχυσή μας για τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας. Ντρέπομαι για αυτά και για τόσα άλλα που πρέπει να κάνουμε πέρα και πάνω από τις αρμοδιότητές μας. Η ανάγκη όμως είναι ο ισχυρότερος νόμος. Την ώρα που το κεντρικό κράτος είναι πνιγμένο στη χοάνη των Μνημονίων, η Αυτοδιοίκηση πρέπει να είναι το αποκούμπι του πολίτη. Δεν θέλουμε πολίτες απαξιωμένους και ηττημένους. Θέλουμε πολίτες ενεργούς και μαχητές δίπλα μας.
Μετά την Περιφέρεια τι; Θα μπείτε στον στίβο της κεντρικής πολιτικής σκηνής ή υπάρχει σχεδιασμός για μετακίνηση στον Δήμο Αθηναίων;
Η πολιτική ίσως είναι συνυφασμένη με τον τυχοδιωκτισμό και τη ματαιοδοξία, αλλά υποσχέθηκα στον εαυτό μου από την πρώτη μέρα ότι θα το κάνω αλλιώς και ότι θα κλείνω τα αφτιά στις παραπλανητικές σειρήνες. Δεν λέω ότι δεν έχω όνειρα και φιλοδοξίες, λέω όμως ότι δεν θα ήμουν σοβαρός αν τώρα, δυόμισι χρόνια πριν από τις εκλογές, είχα κάτι άλλο στο μυαλό μου εκτός από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Οπως δεν είναι σοβαρά και αυτά τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας τα οποία γράφονται εσχάτως για το θέμα, τα οποία μάλιστα, και εδώ γελάμε, με φέρουν και σε αντίθεση με τον πρόεδρο της παράταξής μου. Ακόμη και ότι διεκδικώ χρίσματα από τον ΣΥΡΙΖΑ έγραψαν οι αθεόφοβοι! Τι να πω… Τα αντιμετωπίζω από ασόβαρα, το ηπιότερο, έως προβοκάτσιες.
Η «επανεκκίνηση» της χώρας που υπόσχεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τι υλικά μπορεί να επιτευχθεί;
Στην πολιτική οι πρώτες ύλες βρίσκονται στο μυαλό μας. Αυτές είμαι σίγουρος ότι ο Κυριάκος τις έχει. Επειδή όμως η μαμμή της δημοκρατίας είναι η κάλπη, στις εκλογέςέχουμε όλοι την ευκαιρία να τον οπλίσουμε με την κοινοβουλευτική δύναμη και τα στελέχη που θα χρειαστεί για να πετύχει την επανεκκίνηση. Κακά τα ψέματα, έπειτα από τρία Μνημόνια, ο Κυριάκος πολύ πιθανόν να είναι η τελευταία μας ευκαιρία. Το βάρος που θα κληθεί να σηκώσει είναι πολύ μεγάλο. Ενόψει αυτής της επόμενης μέρας, λοιπόν, οφείλουμε όλοι να διακρίνουμε το μείζον που είναι το συμφέρον της χώρας από το έλασσον, δηλαδή τις όποιες προσωπικές ή πολιτικές ατζέντες. Και δεν το λέω μόνο ως περιφερειάρχης ή ως πολίτης, αλλά κυρίως ως πατέρας που θέλει να παιδιά του να ζήσουν σε μια καλύτερη Ελλάδα. Και ξέρω ότι ο Κυριάκος είναι η ελπίδα τους.
