Καλαμπούρια

Η δημοτικότητα του Εμανουέλ Μακρόν σημειώνει ελεύθερη πτώση. Και ο λόγος, σύμφωνα με τον διευθυντή του περιοδικού «L’Obs», είναι πως το κίνημά του έχει προσκρούσει στα τρία άλφα: ανυπομονησία, απογοήτευση, ακατανοησία. Τα δύο πρώτα μπορεί να διορθωθούν όταν αρχίσουν να έρχονται τα αποτελέσματα των μεταρρυθμίσεων. Το τρίτο όμως δεν λύνεται εύκολα. Και όσο ο αυταρχισμός επισκιάζει την παιδαγωγία της αλλαγής τόσο η έλλειψη κατανόησης των μέτρων από την κοινή γνώμη θα εντείνεται.

Ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας έδειξε μια ανησυχητική έλλειψη εφευρετικότητας, επισημαίνει ο Ματιέ Κρουασαντό. Παγιδεύτηκε στους δημοσιονομικούς περιορισμούς χωρίς να εξηγήσει τον λόγο: η Γαλλία δεν έχει αλήθεια άλλες επιλογές από το να σεβαστεί τον περίφημο κανόνα του 3%; Παρουσίασε τους δημοσιονομικούς του στόχους για τα υψηλά εισοδήματα ξεχνώντας τις υποσχέσεις του για άνοδο της αγοραστικής δύναμης όλων των υπολοίπων. Και τώρα προωθεί μια μεταρρύθμιση του εργατικού κώδικα που δίνει έμφαση στην απελευθέρωση και περιορίζει την προστασία. Δίνει έτσι στους Γάλλους την εντύπωση ότι είναι κυρίως δεξιός ή κεντροδεξιός. Μα εκείνος δεν υποστήριζε ότι είναι πέραν της Αριστεράς και της Δεξιάς;

Ο άνθρωπος που θα υποδεχθεί την ερχόμενη Πέμπτη τον Εμανουέλ Μακρόν στην Αθήνα δεν μπορεί να αποδώσει τα προβλήματά του ούτε στην ανυπομονησία ούτε στην ακατανοησία. Οι Ελληνες μπορεί να ήταν ανυπόμονοι τους πρώτους μήνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αλλά μετά το δημοψήφισμα του 2015 κατάλαβαν πολύ καλά πού πάει το πράγμα. Το αίσθημα που κυριαρχεί σήμερα είναι, επιεικώς, η απογοήτευση. Και η απογοήτευση αυτή μάλλον θα ενταθεί από τους διθυραμβικούς τόνους με τους οποίους θα γίνει δεκτός ένας ηγέτης που παρακάμπτει τα συνδικάτα και διευκολύνει τις απολύσεις. «Κακά μαντάτα εκ Παρισίων» όπως έγραψε χθες μια φιλοκυβερνητική εφημερίδα.

Πώς αντιδρά η κυβέρνηση σε αυτό το αίσθημα; Με άνοστα καλαμπούρια, προσπάθειες αποπροσανατολισμού και άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Ο Πρωθυπουργός προετοίμασε προφανώς με μεγάλο κέφι αυτό που είπε στην επίσκεψή του στον Παπαστράτο για τον επιχειρηματία που νόμιζε ότι τον κοροϊδεύει, χωρίς να καταλαβαίνει ότι αποκάλυπτε έτσι μόνος του την αλλεργία του για τις επενδύσεις. Ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών θεώρησε πολύ πετυχημένη και πειστική την απάντηση «περσινά ξινά σταφύλια» στην κριτική που ασκείται στο κόμμα του για τον ΕΝΦΙΑ. Μα όταν μια κυβέρνηση αναγνωρίζει μόνη της ότι χαρακτηρίζεται από αναξιοπιστία (να και το τέταρτο άλφα), πώς περιμένει να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων;

Μάλλον δεν την ενδιαφέρει. Ο στόχος της πλέον δεν είναι να πείσει, αλλά να απαξιώσει και να υπονομεύσει τους αντιπάλους της. Δεν επιδιώκει πλέον τη νίκη στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, αλλά ένα τέτοιο ποσοστό που θα εγγυάται την ακυβερνησία (κι άλλο άλφα). Με αυτή την έννοια, δεν έχει καμιά σημασία αν ο υψηλός επισκέπτης της ερχόμενης εβδομάδας είναι δεξιός ή αριστερός, αν οι μεταρρυθμίσεις του έχουν συντηρητικό ή προοδευτικό πρόσημο ή αν επικρίνει το καθεστώς της Βενεζουέλας. Τα «Ολαντρέου» δεν πουλάνε πια. Το μόνο που έχει απομείνει είναι το ένστικτο επιβίωσης. Και τα καλαμπούρια.