Ο Τσίπρας θα έχει δύο ειδών αντιπολιτεύσεις να αντιμετωπίσει στην επικείμενη ΔΕΘ. Η μια θα είναι η αντι-ΣΥΡΙΖΑ δεξαμενή όπου την ηγεμονία έχει η ΝΔ. Η άλλη όμως θα είναι απ’ τα αριστερά και εδώ την πρωτοκαθεδρία έχει το ΚΚΕ.

Το κόμμα του Περισσού επιλέγει και οργανώνει κάθε φορά τον τρόπο και το ύφος του δικού του σφυροκοπήματος. Το πολιτικό ροκ εντός Βουλής δεν αναιρεί ή δεν επικαλύπτει τον εργατικό ακτιβισμό του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ).

Οι οργανωμένες απεργίες δεν λειτουργούν αντιπαραθετικά με την ιδεολογική αντεπίθεση για ζητήματα αντικομμουνισμού ή Ιστορίας. Ολα τα παραπάνω αποτελούν σήμερα τη φαρέτρα του ΚΚΕ. Και ενόψει ΔΕΘ –πέραν της οργανωμένης παρουσίας του κόμματος και του ίδιου του γ.γ. της Κεντρικής Επιτροπής Δημήτρη Κουτσούμπα –έχει επιλεγεί το βέλος του ΠΑΜΕ. Εδώ βέβαια χρειάζεται μια ειδική σημείωση: το ΠΑΜΕ δεν αποτελεί κομματικό παράρτημα. Αντίθετα. Είναι η αντι-ΓΣΕΕ εδώ και σχεδόν 20 χρόνια. Ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 1999 εν μέσω αντιπολεμικών διαδηλώσεων για την επέμβαση του ΝΑΤΟ σε Γιουγκοσλαβία. Και από την πρώτη στιγμή φιλοδόξησε να είναι η ταξική συσπείρωση των εργατικών σωματείων και ομοσπονδιών. Επίσης λεπτομέρεια: το ΠΑΜΕ οργανωτικά και τυπικά συμμετέχει στη ΓΣΕΕ. Ποτέ όμως δεν συμπράττει με αυτή αφού βάσει θεώρησης η απαξία της τελευταίας οφείλεται στις «συμβιβασμένες πλειοψηφίες», όπως οι κομματικοί λένε τις ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ και συριζαϊκές δυνάμεις.
ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ.

Τώρα το ΠΑΜΕ ετοιμάζεται πυρετωδώς για μια κόκκινη ΔΕΘ. Για μια ρωγμή στις εξαγγελίες Τσίπρα και για μια γενικότερη εργατική επανεκκίνηση ενόψει φθινοπώρου, που παρεμπιπτόντως το ΚΚΕ εκτιμά πως θα είναι θερμό και θα ολοκληρώσει την αστική επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων. Κοινώς: το ΠΑΜΕ και οι δράσεις του σε ΔΕΘ θα αποτελέσουν –πέραν της αυτοτέλειάς τους –και έναν οδικό χάρτη για το πώς θα οργανώσει το ΚΚΕ τη δική του παρουσία και επίθεση στην κυβέρνηση. Πηγές στο ΠΑΜΕ πάντως μας λένε πως στον πυρήνα της πολεμικής τους θα είναι η «ανάπτυξη», όπως θα την περιγράψει η κυβέρνηση. Σύμφωνα με ανθρώπους του ΠΑΜΕ, μάλιστα, η ανάπτυξη αυτή ως αφήγημα είναι και η σανίδα σωτηρίας που αποζητά ο Τσίπρας. «Αυτόν ακριβώς τον πυρήνα θα αποδομήσουμε. Θα εξηγήσουμε αναλυτικά και με όλα αυτά που οργανώνουμε τι σημαίνει αυτή η ανάπτυξη για τους εργαζομένους και πώς παγιώνεται προς το χειρότερο η κατάσταση».

ΦΥΛΛΑΔΙΟ.

Σύμφωνα με το ΠΑΜΕ, ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει. Πηγές γύρω από το Μέτωπο σημειώνουν χαρακτηριστικά στα «ΝΕΑ»: «Αν η ανάπτυξη έχει τα χαρακτηριστικά προς κρίσης, γιατί παίρνουν μέτρα κατά των εργαζομένων; Μα φυσικά για να τονωθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου. Ο,τι είχε να δώσει το σύστημα το έδωσε, όσο προχωράμε τα δικαιώματα θα συρρικνώνονται. Αν το εργατικό κίνημα δεν έχει ως πυρήνα του αυτόν το προβληματισμό, θα πάει αργά ή γρήγορα σε ενσωμάτωση. Η μόνη ελπίδα είναι το ΠΑΜΕ». Μάλιστα το τετρασέλιδο φυλλάδιο που διακινεί το ΠΑΜΕ μαζικά όλες αυτές τις μέρες παραθέτει ένα ενδιαφέρον στοιχείο: Μέχρι το τέλος του 2022 αναμένεται να δοθούν στους επιχειρηματικούς ομίλους περί τα 3,6 δισ. ευρώ που προέρχονται από ΕΣΠΑ και Προγράμματα Δημοσίων Επενδύσεων όσο και από τις φορολογικές απαλλαγές και ελαφρύνσεις που «παρέχονται απλόχερα».

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ. Και ο καμβάς των δράσεων, για να αρθρωθεί ακριβώς αυτή η οπτική, θα είναι μεγάλος. Για παράδειγμα, θα υπάρξει συνέντευξη Τύπου την Παρασκευή 8 Σεπτεμβρίου στην αίθουσα συνεδριάσεων του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης. Εδώ θα παρευρεθούν και θα παρέμβουν η ΠΑΣΕΒΕ (Πανελλαδική Αντιμονοπωλιακή Συσπείρωση Επαγγελματιών – Βιοτεχνών – Εμπόρων), η ΟΓΕ (Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας), το ΜΑΣ (Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών), το Συντονιστικό των Μπλόκων των Αγροτών. Η προσπάθεια να δοθεί η εικόνα της ευρύτερης κοινωνικής συμμαχίας είναι φανερή.

Την ίδια μέρα θα οργανωθεί και συζήτηση με θέμα «Κάτω τα χέρια από το δικαίωμα στην απεργία, τη συλλογική πάλη, τη δράση και την οργάνωση των εργαζομένων» σε αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης. Και βέβαια το επόμενο Σάββατο (9 Σεπτεμβρίου) γίνεται το μεγάλο συλλαλητήριο στις 6.30 μ.μ. στην Πλατεία Αριστοτέλους, όπου θα συγκεντρωθούν όλες οι εργατικές και πολιτικές δυνάμεις γύρω από το ΚΚΕ και όχι μόνο. Κι αυτό αφού σήμερα και ένα ευρύτερο κομμάτι εργαζομένων και αριστερών δείχνουν μια τάση επιστροφής στην κοίτη του ιστορικού κόμματος.

Τελευταία Νέα