«Είμαστε η μοναδική μεγάλη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ενωσης που δεν έχει καταφέρει να νικήσει τη μαζική ανεργία εδώ και περισσότερες από τρεις δεκαετίες. Μία από τις εξηγήσεις για αυτό είναι πως είμαστε μια χώρα μετεωρολόγων: κοιτάζουμε τις συνθήκες και, μόλις πηγαίνουν λίγο καλύτερα τα πράγματα, δεν πρέπει να ζητάμε άλλες προσπάθειες, εγκαταλείπουμε την ιδέα να αλλάξουμε! Μόλις πάνε λιγότερο καλά, αντιθέτως, πρέπει να ξεκινήσουμε κατεπειγόντως μία μεταρρύθμιση που δεν φτάνει ποτέ εις πέρας λόγω, ακριβώς, της δεινότητας της κατάστασης».

Αυτά και άλλα πολλά δήλωνε ο Εμανουέλ Μακρόν σε μία συνέντευξη-ποταμό που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Le Point» την Πέμπτη, λίγες ημέρες πριν από τη διήμερη επίσκεψή του σε μία άλλη χώρα με ιστορική δυσανεξία στη μεταρρύθμιση –και πολύ πιο ανεπαρκείς «μετεωρολόγους». Η συνέντευξη συνέπεσε με την παρουσίαση των πέντε προεδρικών διαταγμάτων που μεταρρυθμίζουν τον γαλλικό εργατικό κώδικα, μία δέσμευση την οποία ο Μακρόν ανέλαβε ενόσω προήλαυνε θριαμβευτικά προς το Ελιζέ και υλοποιεί την ώρα που η δημοτικότητά του έχει κάνει βουτιά στο 41%. Μία μεταρρύθμιση «φιλόδοξη, ισορροπημένη και δίκαιη», αποφάνθηκε ο πρωθυπουργός του Εντουάρ Φιλίπ. «Φιλόδοξη; Είναι. Δεν πρόκειται για την “κοπερνίκεια επανάσταση” που είχε υποσχεθεί ο Εμανουέλ Μακρόν, μπορεί όμως να αλλάξει εκ βάθρων τις κοινωνικές σχέσεις εντός των επιχειρήσεων. Ισορροπημένη; Δίνοντας προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις οι οποίες, όταν έχουν έως 50 εργαζομένους, θα μπορούν να διαπραγματεύονται χωρίς τα συνδικάτα, κλίνει σαφώς προς την πλευρά της ελαστικότητας. Δίκαιη; Αυτό μένει να αποδειχθεί», έκανε μία πρώτη αποτίμηση η «Monde».

Δεν θα ρίσκαρε κανείς ιδιαίτερα αν στοιχημάτιζε πως ο άνθρωπος που ετοιμάζεται να υποδεχθεί τον γάλλο πρόεδρο στην Ελλάδα την ερχόμενη Πέμπτη και Παρασκευή συμμερίζεται την άποψη του γάλλου πάλαι ποτέ συμμάχου αλλά σταθερά πολιτικού ομολόγου του, του Ζαν-Λικ Μελανσόν, πως η μεταρρύθμιση του Μακρόν ισοδυναμεί με ένα «κοινωνικό πραξικόπημα», μία «άνευ προηγουμένου οπισθοδρόμηση κάθε λογικής προστατευτικής του εργατικού δικαίου» –κι ας έχουν εφαρμοστεί πολύ χειρότερα στην Ελλάδα υπό την πίεση (ή το άλλοθι) της τρόικας. Οι Γάλλοι, πάντως, εμφανίζονται διχασμένοι. Σε δημοσκόπηση του ινστιτούτου Odoxa που πραγματοποιήθηκε πριν γίνει γνωστό επακριβώς το περιεχόμενο των διαταγμάτων, το 52% δήλωσε, επί της αρχής, υπέρ της εργασιακής μεταρρύθμισης. Σε άλλη δημοσκόπηση του Harris Interactive που δόθηκε στη δημοσιότητα χθες, το 58% δήλωνε αντίθετο.

Η (κεντροδεξιά) «Figaro» έσπευσε να κατηγοριοποιήσει τις αντιδράσεις των κοινωνικών εταίρων ανάμεσα σε «εκείνους που δεν ήλπιζαν τόσα…» (ο σύνδεσμος βιομηχάνων Medef, που έκανε λόγο για ένα «σημαντικό και ενδιαφέρον βήμα» αλλά και η Συνομοσπονδία Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων CPME που αναφώνησε «επιτέλους!»), «εκείνους οι οποίοι χαίρονται που απέφυγαν τα χειρότερα» (το μεταρρυθμιστικό συνδικάτο CFDT καθώς και η Εργατική Δύναμη, που απέσπασαν επαρκείς για αυτά υποχωρήσεις ώστε να απόσχουν από διαδηλώσεις) και «εκείνους που έχουν ετοιμαστεί για καβγά» –με πρώτο και καλύτερο το αριστερό συνδικάτο CGT, που προαναγγέλλει κινητοποιήσεις για τις 12 Σεπτεμβρίου, έντεκα ημέρες πριν από τις προγραμματισμένες διαμαρτυρίες των Ανυπότακτων Γάλλων. Η «Monde» πίστωνε χθες στον Μακρόν τη μαεστρία με την οποία κατάφερε να αποφύγει τη συγκρότηση ενός μεγάλου συνδικαλιστικού μετώπου εναντίον της μεταρρύθμισής του: μέσω μιας ουσιαστικής διαπραγμάτευσης με τους κοινωνικούς εταίρους που διήρκεσε μήνες. Παράλληλα ωστόσο κρατούσε ένα ερωτηματικό δίπλα σε εκείνο τον χαρακτηρισμό «δίκαιη» του Φιλίπ: γιατί η ζυγαριά κλίνει αναμφισβήτητα περισσότερο προς την ελαστικότητα της αγοράς εργασίας παρά προς την ασφάλεια των εργαζομένων.

70%των Γάλλων εκτιμά πως η εργασιακή μεταρρύθμιση θα «περιορίσει τη δύναμη των συνδικάτων στις επιχειρήσεις» και ένα 54% ότι θα «επιδεινώσει» τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων. Μόνο ένα 43% έχει πειστεί ότι θα «βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων», μόλις το 36% ότι θα «ενισχύσει την ανάπτυξη» και ένα ακόμα μικρότερο ποσοστό, το 31%, ότι θα «επιτρέψει τη μείωση της ανεργίας»