Το ύφος είναι αυστηρό, τονίζεται ακόμα περισσότερο από τα τραβηγμένα, δεμένα πίσω ξανθά μαλλιά και το μαύρο κοστούμι με άσπρο πουκάμισο. Τα γυαλιά με μαύρο σκελετό τής δίνουν τον αέρα διανοουμένης, με την τσάντα-φάκελο στο χέρι μοιάζει μάλλον με δικηγόρο ή μάνατζερ που πηγαίνει σε επαγγελματικό μίτινγκ.

Η εικόνα δεν λέει ψέματα. Πράγματι, η 38χρονη Αλις Βάιντελ είναι οικονομολόγος, σύμβουλος επιχειρήσεων με δική της εταιρεία. Αλλά το ραντεβού είναι με τους ξένους ανταποκριτές στη Γερμανία. Διότι η Αλις Βάιντελ (μαζί με τον Αλεξάντερ Γκάουλαντ) είναι επικεφαλής του ψηφοδελτίου του ακροδεξιού, λαϊκιστικού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD). Ποζάρει με αυτοπεποίθηση στον φακό των συναδέλφων για τις φωτογραφίες, με την ίδια αυτοπεποίθηση αρχίζει και τη συζήτηση. «Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ανεβαίνουμε ξανά, η είσοδος του ΑfD στην Μπούντεσταγκ είναι δεδομένη. Και αυτό είναι ήδη μεγάλη επιτυχία» λέει η Βάιντελ. Πριν από έναν χρόνο η Εναλλακτική είχε διψήφια ποσοστά που άγγιζαν το 20%, η ηγεσία της ονειρευόταν τη δεύτερη θέση μετά τις επιτυχίες σε τοπικές εκλογές και την είσοδο σε 13 από τα 16 τοπικά Κοινοβούλια. Ηταν ακόμα έντονες οι εικόνες εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων που έμπαιναν στη Γερμανία.

Η ύφεση στο μέτωπο της προσφυγικής κρίσης έφερε και την πτώση των ποσοστών του κόμματος που έκανε σημαία του τα κλειστά σύνορα, «εν ανάγκη και με τη χρήση όπλων», όπως ζητούσαν στελέχη του, ο Μπγερν Χέκε φώναζε ανοιχτά το ναζιστικό σύνθημα «Η Γερμανία στους Γερμανούς». Η γενιά των ιδρυτών του κόμματος οδηγήθηκε σε «έξοδο». Ο συνιδρυτής πρώην πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανικής Βιομηχανίας BDI Ολαφ Χένκελ κατήγγειλε την Εναλλακτική ότι εξελίχθηκε σε «ναζιστικό κόμμα», ο ιδρυτής, οικονομολόγος Μπερντ Λούκε παραδέχτηκε ότι δημιούργησε ένα «τέρας». Ο σημερινός πραγματικός ηγέτης του κόμματος Αλεξάντερ Γκάουλαντ τούς δικαιώνει πλήρως με την επίθεσή του στην εντεταλμένη της κυβέρνησης για το Μεταναστευτικό Αϊντάν Εζους (SPD) για την άποψή της ότι «πέραν της γλώσσας, δεν είναι αναγνωρίσιμη μια κυρίαρχη γερμανική κουλτούρα». Η σοσιαλδημοκράτισσα πολιτικός, τουρκικής καταγωγής, είχε γράψει την άποψή της πριν από τρεις μήνες, αλλά ο Γκάουλαντ δεν το ξέχασε. «Αυτά τα λέει μια Γερμανοτουρκάλα» είπε σε προεκλογική εκδήλωση, από την οποία πρέπει να απαλλαγεί η Γερμανία με την «αποβολή της στην Ανατολία».

Ο ανοιχτός ρατσισμός του Γκάουλαντ καταδικάστηκε έντονα από τον Μάρτιν Σουλτς, την Ανγκελα Μέρκελ, από όλο το πολιτικό φάσμα. Αλλά η Βάιντελ έδειξε «κατανόηση» για την τοποθέτηση του συνυποψηφίου της, αποφεύγοντας ταυτόχρονα να χρησιμοποιήσει την ίδια φρασεολογία. Η τακτική των προκλήσεων είναι γνωστή και εφαρμόζεται με σύστημα. Ο Αλεξάντερ Γκάουλαντ είναι εκείνος που πολώνει με προκλητικές, στα όρια του πολιτικά και νομικά ανεκτού, τοποθετήσεις. Με τις πρώτες αντιδράσεις, μετριάζεται η ρητορική, αλλά το μήνυμα έχει περάσει ήδη, ο σπόρος έχει ριχτεί. Και το κόμμα βρίσκεται ξανά στην πρώτη γραμμή της πολιτικής σύγκρουσης για να δικαιώσει το όνομά του ως «εναλλακτική» στα συστημικά, παραδοσιακά κόμματα.

«Το ΑfD θα λειτουργήσει ως διορθωτική δύναμη στην Μπούντεσταγκ» λέει η Αλις Βάιντελ. Θα δίνει όχι απλά πολιτική μάχη, αλλά συστημική. Παράδειγμα, τα λόμπι. «Πρέπει να περιορίσουμε δραστικά την επιρροή των διαφόρων λόμπι» λέει η Βάιντελ. Ακούγεται ευχάριστα στα αφτιά πολλών οπαδών και των άλλων κομμάτων, της Αριστεράς ούτως ή άλλως, που συμμερίζονται τη δικαιολογημένη κριτική στην πολιτική επιρροή μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Με τον πολυσύνθετο χαρακτήρα της σημερινής εποχής, το αίτημα για κατάργηση των λόμπι είναι άκρως απλουστευτικό.

Αλλά στόχος του ΑfD δεν είναι τα μεγάλα οικονομικά λόμπι. «Πρέπει να μειώσουμε την επιρροή που έχουν τα λόμπι των ομοφυλοφίλων στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας» λέει η Βάιντελ. Με την επίθεση στα «κακά λόμπι» επιτυγχάνεται ουσιαστικά ο στόχος συντηρητικοποίησης μιας κοινωνίας που μόλις πριν από λίγο αποδέχτηκε διά νόμου «τον γάμο για όλους». Ενδιαφέρον έχει ότι η Αλις Βάιντελ δεν ταιριάζει καθόλου στο πρότυπο περί οικογένειας του κόμματός της. Η ίδια είναι δηλωμένη ομοφυλόφιλη, λεσβία, με τα δύο παιδιά της συζεί με ελβετίδα κινηματογραφίστρια που κατάγεται από τη Σρι Λάνκα. «Είναι δική μου υπόθεση τι κάνω στην ιδιωτική μου ζωή» εξηγεί η Βάιντελ. Αλλά η κοινωνία χρειάζεται ένα πρότυπο οικογένειας και το AfD δίνει τη μάχη συντήρησης της παραδοσιακότερης μορφής της.

Τέτοιες αντιφάσεις υπάρχουν πολλές στην Εναλλακτική για τη Γερμανία. Η Βάιντελ εξανίσταται όταν της προσάπτουν ρατσισμό. Διαφωνεί με την κεντρική προεκλογική καμπάνια «Νέους Γερμανούς κάνουμε μόνοι μας». Ταυτόχρονα ηγείται του προεκλογικού αγώνα του κόμματος με μια καμπάνια στα όρια του σεξισμού, που περιλαμβάνει συνθήματα όπως: «Μπούρκα; Μας αρέσει το μπικίνι».

Η Βάιντελ δραστηριοποιήθηκε πολιτικά με την ίδρυση του ΑfD το 2013. «Eίμαστε το κόμμα με το μεγαλύτερο ποσοστό ακαδημαϊκών» λέει η κάτοχος διδακτορικού που χρηματοδοτήθηκε από το Ιδρυμα Κόνραντ Αντενάουερ της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης. Επιρροές από τη Μόσχα; Δεν υπάρχουν, λέει η Βάιντελ, είναι όλα προπαγάνδα. Από τον Ντόναλντ Τραμπ είναι απογοητευμένη, περιμένει «να ασχοληθεί περισσότερο με τη διακυβέρνηση και λιγότερο με το twitter». Ο μεγάλος αντίπαλος είναι η Ανγκελα Μέρκελ, η οποία «πρέπει να λογοδοτήσει» όχι μόνο για το άνοιγμα των συνόρων στους πρόσφυγες, αλλά και για «την παραβίαση όλων των συνθηκών και των κανόνων» της ΕΕ στη διάρκεια της ευρωκρίσης με τα πακέτα διάσωσης.

Η οικονομολόγος Βάιντελ συνεχίζει την παράδοση των ιδρυτών του AfD που προέκυψε το 2013 από την αντίδραση στο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας. Οι συνθήκες απαγορεύουν την ανάληψη και χρηματοδότηση χρέους μιας χώρας, λέει παραπέμποντας συνεχώς στο παράδειγμα της Ελλάδας. «Πρόκειται για μια γιγαντιαία παράκαμψη ισχυουσών συνθηκών» προσθέτει. Το ΑfD είναι «το μόνο κόμμα που θεματοποιεί το ζήτημα αυτό» λέει η Βάιντελ, θα είναι το δικό της πεδίο, κατά πάσα πιθανότητα από τη θέση της προέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας του AfD στην Μπούντεσταγκ. Σήμερα όμως το AfD και η Βάιντελ δεν επιδιώκουν την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Ζητούν την έξοδο της Γερμανίας από το ευρώ.

Τελευταία Νέα