Η AirSeaLines ήταν η πρώτη εταιρεία που ξεκίνησε τις πτήσεις υδροπλάνων στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 2004. Μέχρι το τέλος του 2008 πραγματοποίησε περίπου 18.500 πτήσεις, μεταφέροντας συνολικά 180.000 επιβάτες. Η εταιρεία του ελληνοκαναδού επιχειρηματία Μιχάλη Πατέλλη είχε εξασφαλίσει άδειες και είχε δημιουργήσει 10 υδατοδρόμια (θαλάσσιους διαδρόμους για την αποθαλάσσωση – προσθαλάσσωση των υδροπλάνων και λυόμενες εξέδρες – προβλήτες για την ασφαλή αποβίβαση – επιβίβαση των επιβατών) σε νησιά του Ιονίου και του Αιγαίου. Με προτροπή, μάλιστα, του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, η εταιρεία είχε κάνει την απαραίτητη προεργασία για τη δημιουργία ανάλογων υποδομών (υδατοδρομίων) για υδροπλάνα σε άλλα 29 μικρά νησιά με πληθυσμό έως 1.500 κατοίκους!

Η ΑΤΤΙΚΗ. Ομως, το μεγαλύτερο πρόβλημα για την εταιρεία παρέμενε η δημιουργία κατάλληλης βάσης στην Αττική. Η παραχώρηση έπειτα από πολλές γκρίνιες τμήματος του λιμανιού του Λαυρίου για τη δημιουργία υδατοδρομίου αποδείχτηκε ασύμφορη για πολλούς λόγους. Η πρόσβαση των επιβατών στο Λαύριο απαιτούσε πολύ χρόνο και κόστιζε ακριβά, ενώ και το υδατοδρόμιο όταν επικρατούσαν μελτέμια δεν ήταν κατάλληλο (ασφαλές) για την εκτέλεση πτήσεων. Οι σχεδιασμοί της εταιρείας για τη δημιουργία βάσης στην περιοχή μεταξύ του Φλοίσβου και του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας (ΣΕΦ), που θεωρείται ιδανικός χώρος για την εξυπηρέτηση υδροπλάνων και επιβατών, σκόνταφταν συνεχώς σε διάφορες υπηρεσίες του Δημοσίου.

ΠΑΡΑΛΥΣΗ. «Η μεγάλη καθυστέρηση λειτουργίας υδατοδρομίου στην Αθήνα μας παρέλυσε, με αποτέλεσμα καθημερινά να ξοδεύονται τα χρήματα που είχαν ήδη επενδυθεί, να απολύεται προσωπικό και η εταιρεία να οδηγείται σε παράλυση» θυμάται ο τότε γενικός διευθυντής της AirseaLines Τάσος Γκόβας. Το επιχειρηματικό σχέδιο της Airsea-Lines, στο οποίο μετείχαν και άλλοι καναδοί επενδυτές, προέβλεπε την επένδυση περίπου 80 εκατ. δολαρίων για την ανάπτυξη ενός στόλου 50 υδροπλάνων στην Ελλάδα, καθώς επίσης και τη δημιουργία βάσεων συντήρησης και υποστήριξής τους σε διάφορα σημεία της νησιωτικής χώρας. Το ίδιο σχέδιο προέβλεπε ότι εντός του πρώτου έτους λειτουργίας (2004-2005) θα έπρεπε να πετούν στην Ελλάδα τουλάχιστον 6 υδροπλάνα αντί για 2-3 που υπήρχαν όλα αυτά τα χρόνια! Ετσι, το 2009 οι βασικοί μέτοχοι της εταιρείας αποχώρησαν, 70 άτομα απολύθηκαν από τα υδατοδρόμια όλης της Ελλάδας, οι πτήσεις ανεστάλησαν και 25 εκατ. ευρώ «χάθηκαν στον βυθό» του Αιγαίου και του Ιονίου Πελάγους.