Πρώτα, τα ευχάριστα. Απελπισμένος ο Πρωθυπουργός που οι εφημερίδες δεν αναδεικνύουν το έργο του, αποφάσισε να τις γράφει ο ίδιος.
Εγκαινίασε λοιπόν αρθρογραφία ρωτώντας «Ηταν ο Ανδρέας ψεύτης;». Αρθρο λίγο φλύαρο και χωρίς να δίνει απάντηση –αν επιτρέπει μια παρατήρηση σε ταπεινό ομότεχνό του.
Στη συνέχεια υποθέτω θα λύσει τις απορίες «Ηταν ο Ακης κλέφτης;», «Ηταν ο Βαρουφάκης νούμερο;» και «Διαμαντίδης ή Σπανούλης;».
Μετά, τα δυσάρεστα. Μάλλον έχουν πάθει τσιρλιλί στο Μαξίμου με τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά κι έτρεξαν να ντυθούν πασόκοι.
Δεν αποκλείω να γίνει δεκτός στη ΔΕΘ ο Πρωθυπουργός με το σύνθημα «Σήκω, Μένιο, για να δεις το παιδί της Αλλαγής!».
Διότι αν η εκλογή αρχηγού της Κεντροαριστεράς δεν ενδιαφέρει κανέναν κι είναι άνευ σημασίας (όπως περίπου ισχυρίζεται ο αρθρογράφος Τσίπρας), τότε γιατί όλοι οι υστερικοί της Επικράτειας έχουν βαλθεί να μας πείσουν πως δεν ενδιαφέρει κανέναν κι είναι άνευ σημασίας;
Εκλογή αρχηγού ανύπαρκτου κόμματος. Περισσότεροι υποψήφιοι από ψηφοφόροι. Θα διασπαστούν μόλις εκλεγούν. Φτιάχνουν το κόμμα του Κυριάκου –ενώ ίσως έπρεπε να στήσουν το παραμάγαζο του Τσίπρα.
Ξέρετε τι σημαίνουν αυτές οι αρλούμπες; Οτι τρέμει το φυλλοκάρδι του Μαξίμου και των υπαλλήλων του.
Ενα ένα, λοιπόν.
Πρώτον, το έργο «Τσίπρας ή Μητσοτάκης» δεν κόβει πια εισιτήρια.
Με ποιον θα πάνε; Με όποιον γουστάρουν –αν και όταν χρειαστεί…
Και προφανώς δεν πρόκειται να ρωτήσουν τον Κουρουμπλή, τον Σπίρτζη και τον Βερναρδάκη –υποθέτοντας ότι έχουν ακουστά τον Βερναρδάκη…
Δεύτερον, η Κεντροαριστερά ανασυγκροτείται όχι από χόμπι, αλλά επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να καλύψει τον χώρο της.
Λογικό. Ανήκει σε άλλον πολιτικό πολιτισμό.
Αλλά αν δεν το κατάφεραν όταν είχαν την ευκαιρία, θα το κάνουν τώρα που βρέχει σφαλιάρες;
Τρίτον, καλώς ή κακώς στον κόσμο και τα στελέχη της «υπαρκτής Κεντροαριστεράς» ο Τσίπρας κι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόκκινο πανί.
Λογικό κι αυτό. Στα μάτια τους ο «νέος Ανδρέας» θυμίζει περισσότερο Μικρούτσικο παρά Παπανδρέου.
Δεν είναι τυχαίο πως τόσοι υποψήφιοι κι ούτε ένας δεν βρήκε να πει μια καλή κουβέντα για την κυβέρνηση, ενώ κι ο Λαλιώτης μάζεψε τροχάδην τα ατσούμπαλα.
Τέταρτον, σε απλά ελληνικά «αυτόνομη πορεία» σημαίνει αυτόνομη πορεία.
Αν αλληθωρίζεις δεξιά ή αριστερά, τότε δεν είσαι αυτόνομος. Είσαι απλώς αλλήθωρος.
Πέμπτον και για να τελειώνουμε, η Κεντροαριστερά εκλέγει αρχηγό. Δεν ψάχνει νταβατζή. Ούτε προξενήτρες.
Διακηρυγμένος στόχος της (όπως και ολόκληρης της αντιπολίτευσης) είναι «η στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ».
Ξέρετε γιατί; Οχι από γινάτι.
Αλλά επειδή μια στρατηγική ήττα της σημερινής πλειοψηφίας θα διασφαλίσει τη δημοκρατική σταθερότητα και ομαλές πολιτικές εξελίξεις. Τόσο απλό!
