Δεν πάει πουθενά, πουθενά, εδώ θα μείνει

Καθώς το κοινό είχε πάρει πάνω του τη «Νύχτα ξελογιάστρα», ο Βασίλης Καρράς πλησίασε το μικρόφωνο και είπε: «Αν κανένας περίμενε την ολοκλήρωση μετά από δω, εγώ σήμερα έχω ολοκληρωθεί σαν καλλιτέχνης, σαν άνθρωπος. Δεν θέλω τίποτε άλλο στη ζωή μου… Εισπράττω αυτή την αγάπη που εισπράττω σήμερα… Μακάρι ο Θεός να μου ‘δινε τη δύναμη να τη μοιράσω».

Ακόμη και όταν η βαριά, λαϊκή φωνή δεν έβγαινε από τη συναισθηματική φόρτιση, ο κόσμος ήταν εκεί για να συνεχίσει. Εκείνος απολάμβανε με κλειστά μάτια και ανοιχτά χέρια, κάνοντας συχνά νοήματα στους μουσικούς του να σταματήσουν. «Τι καψούρα είσαστε, ρε π…» είπε κάποια στιγμή. Εστελνε φιλιά σε όλους, σταύρωνε τα χέρια για ευχαριστώ, έδειχνε την καρδιά του. «Δεν πάω πουθενά, εδώ θα μείνω» τραγούδησε, με τον κόσμο σε ντελίριο. «Φορτώστε και πάμε ρε, πάμε!» τους ενθάρρυνε εκείνος. Ανοιχτός ήταν ο διάλογος με το κοινό, που ηλικιακά αλλά και ενδυματολογικά ήταν μακριά από εκείνο που συναθροίζεται στις μεγάλες πίστες για να τον ακούσει. Νεαρά παιδιά με t-shirt, τζιν και σταράκια, ύψωναν τα χέρια ψηλά για να τον αποθεώσουν. Ενα από τα συνθήματα που έφτανε από την πλατεία και τις κερκίδες ήταν το «Βασίλη ζούμε για να σ’ ακούμε!». Ιδιο με εκείνο που ακουγόταν πριν από λίγες μέρες στη συναυλία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου στη Δραπετσώνα.

15ΧΡΟΝΑ ΚΑΙ 60ΑΡΗΔΕΣ. Αυτή η γιορτή που στήθηκε στο Θέατρο Πέτρας για τα 40 χρόνια παρουσίας του Βασίλη Καρρά στο ελληνικό τραγούδι ήταν φορτισμένη από τη συγκίνηση του κόσμου. Η ηλικιακή βεντάλια άνοιγε από τα δεκαπεντάχρονα έως και τους εξηντάρηδες, που έφτασαν μέχρι αυτή τη γωνιά της Αθήνας για να του δηλώσουν την αγάπη τους. Κανείς δεν μπορεί να μιλήσει με ασφάλεια για τον ακριβή αριθμό που βρέθηκε την περασμένη Παρασκευή στο Θέατρο Πέτρας, για τη συναυλία του Βασίλη Καρρά –κατά κόσμον Κεσογλίδη από το Κοκκινοχώρι Καβάλας. Κάποιοι μιλούν για 13.000, άλλοι για 14.000. Τον περασμένο Ιούνιο στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης ο κόσμος είχε φτάσει τις 20.000!

Η συνεχής ροή των θαυμαστών του ήταν και ένας από τους λόγους που ο Βασίλης Καρράς εμφανίστηκε στη σκηνή στις 21.45 τραγουδώντας το «Από το Βορρά μέχρι το Νότο». Λίγα λεπτά αργότερα απευθυνόμενος στο κοινό –που δεν έπαψε να το ευχαριστεί –ρώτησε «ομπρέλες φέρατε;» κάνοντας το δικό του ιδιότυπο σχόλιο για την ακύρωση της πρώτης συναυλίας που είχε προγραμματιστεί στον ίδιο χώρο τον Ιούνιο.

Οι φωνές από την εξέδρα, την πλατεία και τις κερκίδες έσμιγαν στις επιτυχίες του λαϊκού τραγουδιστή: «Νύχτα ξελογιάστρα», «Μη χαθείς», «Λέγε ό,τι θες», «Ασ’ τη να λέει», «Δεν πάω πουθενά», «Μ’ έχεις κάνει αλήτη», «Χρέωσέ το σε μένα», «Μεθυσμένη μου αγάπη», «Πάρε τον δρόμο κι έλα», «Απορώ αν αισθάνεσαι τύψεις», «Φταις εσύ», «Ολα ένα ψέμα», «Οταν τα χρόνια σου περάσουν», «Πριγκιπέσα», «Θα της περάσει», «Δεν μ’ ακούς», «Αλλοθι», «Οπως παλιά», «Τα καλύτερα ταξίδια». Στη συναυλία εμφανίστηκαν οι Χρήστος Δάντης, Γιάννης Ζουγανέλης, Κωνσταντίνα, Νίκος Μακρόπουλος, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Μάκης Σεβίλογλου, Μπάμπης Στόκας.

Ο Βασίλης Καρράς έχει κερδίσει την αγάπη και την εκτίμηση του κόσμου αλλά και των συναδέλφων του. Οχι μόνο εκείνων που εμφανίζονται στο «ρόστερ» των εμπορικών τίτλων. Η συνεργασία του με καλλιτέχνες του έντεχνου είναι παλιά ιστορία. Οι Πυξ Λαξ εμφανίστηκαν μαζί του το 1995 στο Ποσειδώνιο –και στη Θεσσαλονίκη, στην Πολιτεία, όταν είχαν κυκλοφορήσει το «Ασ’ τη να λέει» (στίχοι – μουσική Μάνος Ξυδούς) που περιλαμβάνεται στον δίσκο «Ο ήλιος του χειμώνα με μελαγχολεί», οι πωλήσεις του οποίου ξεπέρασαν τις 300.000. (Αυτό το τραγούδι έχει μια μικρή ενδιαφέρουσα ιστορία: Οι Πυξ Λαξ το είχαν γράψει για να το πει ο Στράτος Διονυσίου. Μετά τον θάνατό του απευθύνθηκαν στον Μιχάλη Μενιδιάτη αλλά εκείνος αρνήθηκε. Ετσι έφτασε στα χείλη του Βασίλη Καρρά).