(Ενταση, θα σημειώσω, που προκάλεσε σοβαρούς πονοκεφάλους στον «αδειούχο» εκείνες τις ημέρες Πρωθυπουργό –αρχές Αυγούστου μιλάμε… –διότι βρέθηκε να κάνει τον τροχονόμο μεταξύ Καμμένου και υπουργού Παππά, που αρνιόταν πεισματικά να δεχθεί την αποπομπή του συνεργάτη του).
Ανατρέχοντας όμως στο Διαδίκτυο, όπου κανείς μπορεί να βρει τα πάντα πλέον, διαπίστωσα ότι από τον Σεπτέμβριο του 2014 «έτρεχε» μια δικαστική έρευνα που αφορούσε κάτι αντισταθμιστικά οφέλη της περιόδου 2003-2006 και πως σε αυτή εμπλεκόταν μια εταιρεία HOMS στην οποία ο αποπεμφθείς Ταφύλλης ήταν μέτοχος. Τα αντισταθμιστικά ήταν της τάξεως των 31,5 εκατ. ευρώ, προέρχονταν από τη γνωστή και μη εξαιρετέα Lockheed Martin, «ουρά» της προμήθειας μιας παρτίδας F-16, και η HOMS είχε αναλάβει να τα υλοποιήσει, αλλά όπως φαίνεται εκεί το πράγμα στράβωσε. Αποτέλεσμα αυτού ήταν τον Σεπτέμβριο του 2014 ο τότε υφυπουργός Αμυνας Λαμπρόπουλος να αποστείλει έναν (παρα)φουσκωμένο φάκελο στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κυρία Ευτέρπη Κουτζαμάνη (πόσο λείπει αυτό τον καιρό…), η οποία φυσικά διέταξε δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης.
Να είναι το αποτέλεσμα αυτής της διερεύνησης που να έκανε τον Καμμένο να απαιτήσει από τον Τσίπρα να αποπεμφθεί ο Ταφύλλης; Να είναι κάτι άλλο που να ανάγεται στην περίοδο που ο Ταφύλλης διατέλεσε γενικός γραμματέας του υπουργείου Αμυνας (Ιανουάριος 2015 – Μάιος 2016); Αγνωστο.
Πάντως ό,τι και να είναι, θα το μάθουμε. Και σύντομα μάλιστα.
Δεσμεύομαι, που λένε…
Σιωπή
Θα επισημάνω σε σχέση με όλα τα προηγούμενα την αιδήμονα σιωπή όλων των πρωταγωνιστών της υπόθεσης. Ούτε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ούτε καν οι ανώνυμοι κύκλοι του Μεγάρου Μαξίμου, λαλίστατοι κατά τα λοιπά με τα γνωστά –και ορισμένα μνημειώδη –non paper, ανέφεραν κάτι σχετικά με την προχθεσινή αποκάλυψη. Ούτε καν ο ίδιος ο ενδιαφερόμενος Ταφύλλης, τον οποίο και αναζητώ εναγωνίως αλλά δεν ανταποκρίνεται στις αναζητήσεις μου, είπε κάτι που να διαφωτίζει την περίεργη υπόθεση.
Τους καταλαβαίνω όλους και θυμίζω εν προκειμένω ότι όταν το 2013, στην περίφημη συζήτηση για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για τα υποβρύχια, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε στοχοποιήσει τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο τελευταίος είχε εξαπολύσει σκληρή επίθεση στον Ταφύλλη, ο οποίος ήταν τότε επικεφαλής του τομέα Αμυντικής και Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. «Περιβάλλεστε από οφσετάδες» είχε πει στον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα, με τον δεύτερο να υπερασπίζεται με ενθουσιώδη τρόπο τον στενό συνεργάτη του δηλώνοντας ότι πρόκειται για «εξαίρετο αξιωματικό», ο οποίος με την παρουσία του τιμάει τον ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα σιωπή.
Λογικό, τι να πουν;
Σαν να μην υπάρχουν
Αυστηρή εντολή από το Μέγαρο Μαξίμου προς όλα τα στελέχη, και ειδικά προς διάφορους υπουργούς, οι οποίοι θυμούνται μερικές στιγμές, στο εντελώς ξεκούδουνο, σαν να τους τσιμπά μύγα ένα πράγμα, ότι είναι… αντι-Γερμανοί, δόθηκε τις τελευταίες ημέρες: να αποφύγουν κάθε δήλωση η οποία με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα μπορούσε να προκαλέσει οποιαδήποτε συζήτηση στη Γερμανία. Η εντολή προφανώς στοχεύει να μη δημιουργηθεί πρόβλημα στη σχέση της κυβέρνησης με την καγκελάριο Μέρκελ και ειδικότερα στο να δημιουργήσει συνθήκες επαναφοράς του ελληνικού ζητήματος στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης στη Γερμανία.
Η κυβέρνηση, η οποία ως γνωστόν στις αρχές του χρόνου είχε τοποθετήσει τα ρέστα της, που λένε, στη νίκη του Μάρτιν Σουλτς στις εκλογές της 24ης Σεπτεμβρίου, αναγκάστηκε εκ των πραγμάτων να αλλάξει άρδην στάση όταν βγήκαν τα αποτελέσματα από εκλογές σε διάφορα γερμανικά κρατίδια, τα οποία (αποτελέσματα) προοιωνίζονταν μια άνετη νίκη της Ανγκελα Μέρκελ στις προσεχείς εκλογές.
Προ του κινδύνου λοιπόν να τη θυμώσουν τη φράου Ανγκελα, έκοψαν με το μαχαίρι τα περί Σουλτς και τώρα έδωσαν εντολή να σταματήσει οποιαδήποτε αναφορά στις γερμανικές εκλογές. Σαν να μην υπάρχουν, σαν να μην γίνουν ποτέ…
Φόβος
Τη γιορτάσαμε την 3η του Σεπτέμβρη (τη γιόρτασαν δηλαδή όσοι πήγαν Ζάππειο χθες το απόγευμα, εγώ όχι, είχα άλλη ασχολία) και όπως μου είπαν δεν ήταν και άσχημα. Αν και όλο αυτό γύρω από την επέτειο επισκιάστηκε εκ των πραγμάτων από τις κυοφορούμενες εξελίξεις στο θέμα των υποψηφιοτήτων για την ηγεσία του χώρου της Κεντροαριστεράς.
Εγώ πάλι, που λόγω επαγγελματικής διαστροφής παρακολουθώ τα διάφορα που γράφονται στο Δδιαδίκτυο, δεν μπορώ να μην επισημάνω τη λυσσώδη αντίδραση των φιλοσυριζαϊκών sites, τα οποία προσπαθούν με κάθε τόπο να ακυρώσουν την ιστορία αυτή λοιδορώντας πότε τη διαδικασία και πότε τα πρόσωπα.
Φοβούνται μην πετύχει, αυτό είναι όλο, και καταβάλλουν απεγνωσμένες προσπάθειες είτε να μην υπάρξει συμμετοχή είτε να γελοιοποιηθεί.
Νομίζω ότι δεν χρειάζεται άλλη επιβεβαίωση για το πόσο ανάγκη υπάρχει να κερδηθεί το στοίχημα της εκλογής, ειδικά τώρα που οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ καταρρέουν δημοσκοπικά…
Απάντηση
Στο πλαίσιο αυτό δεν μπορώ να μην απονείμω δημόσια εύσημα στον (φίλο μου ό,τι και να γίνει) Κώστα Λαλιώτη για την ανοιχτή, ξεκάθαρη και σοβαρή πολιτική παρέμβαση που έκανε το Σάββατο μέσα από «ΤΑ ΝΕΑ», δηλώνοντας καθαρά και ξάστερα ότι τάσσεται υπέρ της αυτόνομης πορείας του χώρου της Κεντροαριστεράς!
Οι επιμελείς αναγνώστες μου θα ενθυμούνται ότι είχα επισημάνει προ ημερών το ετεροβαρές τού προ μηνός άρθρου του, με το οποίο καλούσε τον χώρο να επιβεβαιώσει τον αντιδεξιό του προσανατολισμό, στη λογική ότι «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά». Θέση που είχαν σπεύσει να αξιοποιήσουν διάφοροι συριζαίοι για ευνόητους λόγους.
Και είχα καλέσει τον Κώστα να πράξει το ίδιο, με την ίδια ένταση και για τον ΣΥΡΙΖΑ –ότι ο λαός δεν ξεχνά, και δεν πρέπει να ξεχνά τι έχει διαπράξει εις βάρος της χώρας (και του χώρου…) ο ΣΥΡΙΖΑ.
Χαίρομαι ιδιαιτέρως που το έκανε το Σάββατο, δηλώνοντας ότι η θέση του είναι ούτε ΣΥΡΙΖΑ ούτε ΝΔ, αυτόνομη πορεία. Πλην των άλλων έδωσε και μια απάντηση σε όλους εκείνους οι οποίοι τον «διέκριναν» πίσω από τη στρατηγική της προσέγγισης του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ…
Εύγε.
Τριώδιο
Στο μεταξύ, δεν μπορώ να μην υποδεχθώ ενθουσιωδώς τη νέα απόπειρα του προέδρου Αλέξη να δημιουργήσει την αίσθηση ότι είναι πολιτικός απόγονος, κληρονόμος, (φτωχός) συγγενής ή κάτι σχετικό του Ανδρέα του αειμνήστου. Το έχει ξανακάνει στο παρελθόν και γέλαγε και ο κάθε πικραμένος, το επανέλαβε και χθες με το άρθρο του. Επειδή είμαι κάτι παραπάνω από βέβαιος ότι θα το επιχειρήσει εκ νέου μελλοντικά και αρκετές φορές, όσο θα πλησιάζουμε στις εκλογές (και θα βρίσκεται αντιμέτωπος με το φάσμα της ήττας), βρίσκω εξαιρετικά έντονη την αντίδραση της προέδρου Φώφης, η οποία τον κατηγόρησε εξ αυτού του λόγου ακριβώς ως «λαθρέμπορο ελπίδας». Θα μπορούσε απλώς να διερωτηθεί αν άνοιξε πρόωρα το τριώδιο…
