Ο μπαρμπα-Στέλιος λοιπόν εξήγησε χθες (μέσω Σκάι) προς τους διαπορούντες οπαδούς ΣΥΡΙΖΑ ότι «δεν υπήρξε καμία νοσταλγία (σ.σ.: κάποιος να του εξηγήσει του θείου ότι δύο αρνήσεις συνεπάγονται μία κατάφαση ή είναι “ψιλά” γράμματα αυτά;) του Αλέξη Τσίπρα για τον Ανδρέα Παπανδρέου», προσθέτοντας ταυτόχρονα ότι «παρερμηνεύθηκε το άρθρο του».
Ποιος εκ των δύο είναι κοντά στην πραγματικότητα; Κανείς! Μπορώ να το βεβαιώσω αυτό. Το άρθρο Τσίπρα προκάλεσε μεγάλη αναταραχή στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ –όχι της κυβέρνησης, η κυβέρνηση είναι σε (πολιτική) αφασία. Ο μπαρμπ’ Αλέκος ήταν αντίθετος. Ηταν της άποψης ότι «θα προκαλέσει το ΠΑΣΟΚ και τον κόσμο του» και πως «θα τους δώσει το άλλοθι ότι προσπαθούμε να τους καπελώσουμε». Η θέση του μπορεί να συνοψισθεί με μια φράση ότι «δεν χρειαζόταν».
Ο άλλος, ο μπαρμπα-Στέλιος, δεν ρωτήθηκε φυσικά. Ο γιος του ο Νίκος ενημερώθηκε –μου είπαν ότι εκτίμησε ως «μεγαλοφυή» την κίνηση του προέδρου Αλέξη. Ανάλογου χαρακτήρα ήταν και η εκτίμηση του εκπροσώπου της κυβέρνησης Τζανακόπουλου, ο οποίος φέρεται να θεωρεί πως το άρθρο «θα τους διαλύσει» –τους πασόκους.
Καμία έκπληξη, πρέπει να σημειώσω. Γι’ αυτό είναι άλλωστε οι γύρω από τον ηγέτη: να του λένε ό,τι θέλει να ακούσει…
Σπρώξιμο
Εχω δει πολλούς τέτοιους στις τέσσερις δεκαετίες που κάνω αυτό το επάγγελμα –υπερακοντίζουν τα θέλω του ηγέτη, πολύ απλά γιατί δεν μπορούν να αρθρώσουν μία θέση διαφορετική από τη δική του.
Στην ίδια κατηγορία θα εντάξω και όσους εκ του περιβάλλοντος του προέδρου Γιώργου (Παπανδρέου) τον σπρώχνουν να είναι –και αυτός! –υποψήφιος στη διαδικασία για την ανάδειξη του ηγέτη της Κεντροαριστεράς.
Μπορώ να καταλάβω γιατί το κάνουν (να τον σπρώχνουν δηλαδή), δεν καταλαβαίνω όμως γιατί εκείνος «τείνει ευήκοον ους» που έλεγαν παλιά οι δημοσιογράφοι όταν έγραφαν σε εκείνη την ωραία γλώσσα.
Η υποδοχή που του επιφυλάχθηκε στο Ζάππειο κατά την εκδήλωση της Κυριακής λίγη σημασία έχει σε μια απόφαση που μπορεί να βυθίσει στο τέλμα και την ανυποληψία μια υπόθεση η οποία μπορεί να δώσει στη χώρα μια ισχυρή κεντρώα παράταξη.
Ακουσα δε πως για να σιγοντάρουν την ειλημμένη (;) απόφασή του τού λένε «και ο Ανδρέας έτσι γύρισε το ’93 και σάρωσε».
Λυπάμαι που θα το πω –απευθυνόμενος πρωτίστως σε αυτούς –αλλά το 2017 δεν είναι ούτε 1993 ούτε 2003 ούτε καν 2013! Και προφανώς ο Γιώργος δεν είναι Ανδρέας και ούτε και μπορεί να γίνει. Αν τον αγαπούν, να τον αποτρέψουν πρέπει, όχι να τον ενθαρρύνουν…
Ελπίζω να γίνομαι κατανοητός…
Ζωή ιντερνάσιοναλ
Ελπίζω, διότι η κοινή λογική είναι το ζητούμενο στην πολιτική ζωή της χώρας, όπου όλα κινούνται με άξονα το «εγώ» και όχι το «εμείς». Προσωπικές φιλοδοξίες, ματαιοδοξία και απαραιτήτως αλαζονεία είναι που καθοδηγούν τους περισσότερους. Τούτου δοθέντος, δεν μπορώ να μην αναδείξω τη διεθνιστική δράση της προέδρου Ζωής, μια που απ’ ό,τι καταλαβαίνω ουδείς ασχολείται μαζί της, εκ των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ.
Η πρόεδρος Ζωή λοιπόν, σύμφωνα με ενημέρωση που είχε την καλοσύνη, αλλά θα έλεγα και την έμπνευση να μου αποστείλει (διότι εγώ την παρουσιάζω, άλλοι όχι), διήλθε τις προηγούμενες ημέρες σε ένα Θερινό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο στη Μασσαλία, καλεσμένη του κόμματος Ανυπότακτη Γαλλία του κυρίου Ζαν-Λικ Μελανσόν. Μίλησε, όπως ήταν φυσικό, ξαναμίλησε, όπως ήταν επίσης φυσικό, και μετείχε και δημόσιων εκδηλώσεων, όπως συνήγαγα από ορισμένες φωτογραφίες οι οποίες τη δείχνουν σε εξέδρα, στο πλευρό του κυρίου Μελανσόν, με το πλήθος από κάτω, εν πλήρη επαναστατικώ οίστρω!..
Θεωρώ όχι τυχαία τη συνάντηση της προέδρου Ζωής με τον Μελανσόν. Είναι μια απάντηση στον πρόεδρο Τσίπρα, με αφορμή την επικείμενη επίσκεψη στην Αθήνα τού επαμφοτερίζοντος, πολιτικά, προέδρου Μακρόν.
Αμα είσαι αριστερός, πρόεδρε Αλέξη, με τους αριστερούς (πρέπει να) συνδιαλέγεσαι, όχι με τους… «ανθρώπους των τραπεζών» (λέμε τώρα…).
Ακρα σιωπή
Μια που αναφερόμαστε σε αριστερούς, διερωτώμαι (σιγά να μην το ξεχάσω…) προς τι η σιωπή της κυβέρνησης στην αποκάλυψή μου για την αποπομπή αυγουστιάτικα του γενικού γραμματέα του υπουργείου ΨΗΤΠΕ ή ΨΗΠΤΕ αδιάφορο, του υπουργείου του τίποτα, όπως έχω ξαναπεί, Γιάννη Ταφύλλη. Συνοψίζω, η αποπομπή έγινε κατόπιν απαιτήσεως, εντόνου και με όλα τα γνωστά… «επιχειρήματα», τού στηρίζοντος διά της παρουσίας του και της κοινοβουλευτικής του δύναμης το κυβερνών σχήμα κυρίου Καμμένου. Ο υπουργός Παππάς δεν δεχόταν με τίποτε την απομάκρυνση του συνεργάτη του, ο Πρωθυπουργός αμφιταλαντεύθηκε αρκετά και τελικά «υπάκουσε» στην απαίτηση του υπουργού Αμυνας, αφού ο άλλος, όπως έχουμε ξαναπεί, διαθέτει έναν άσο στο μανίκι τόοοοσο με το συμπάθιο.
Γιατί λοιπόν η κυβέρνηση δεν τοποθετείται επί του προκειμένου; Γιατί δεν λέει περί τίνος ακριβώς πρόκειται; Είναι θέμα πολιτικό; Είναι θέμα δικαστικό; Τι ακριβώς συμβαίνει με το περί ου ο λόγος στέλεχος Ταφύλλη, το οποίο ως γνωστόν κατείχε επί σειρά ετών την κρίσιμη από κάθε άποψη θέση τού επικεφαλής του τομέα Αμυντικής και Εξωτερικής Πολιτικής;
(Εννοείται ότι περιμένω μια απάντηση γιατί μετά θα οργανώσω ένα… πάρτι, επί του συγκεκριμένου…)
Εκθέματα
Μου εστάλη χθες μια απόφαση του γραφείου του Πρωθυπουργού (την υπογράφει ένας κύριος Θεοχάρης), η οποία απόφαση είναι έγκριση δαπάνης για ένα ποσό 5.000 ευρώ, από το σχετικό κονδύλι που αφορά τις δαπάνες του πρωθυπουργικού γραφείου. Ώς εδώ καλά και πρόβλημα κανένα. Το πρωθυπουργικό γραφείο έχει έξοδα, φυσικό είναι να εγκρίνονται και οι δαπάνες του. Αλλά αυτό που δεν κατάλαβα, και προφανώς είναι και ο λόγος που μου απεστάλη υπό ανωνύμου αποστολέως η σχετική απόφαση με ημερομηνία 28 Αυγούστου, είναι ο λόγος για τον οποίο θα δοθεί το πεντοχίλιαρο. Αναφέρει λοιπόν σαφώς ότι το ποσό αυτό θα διατεθεί για την «ενοικίαση και λειτουργία εκθεσιακού χώρου στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης»!!
Μου έχει διαφύγει κάτι; Παρακαλώ να με ενημερώσουν. Εχει το πρωθυπουργικό γραφείο κάτι που εκθέτει (πλην του επικεφαλής του, κ. Τσίπρα, με κάτι τέτοιες αποφάσεις…) και νοικιάζει και τον σχετικό χώρο στη ΔΕΘ; Και τι ακριβώς είναι αυτό; Φωτογραφίες του ηγέτη; Φωτογραφίες των στελεχών; Ντοκουμέντα από την πολιτική του δράση; Χειρόγραφα από άρθρα του (όπως αυτό για τον Ανδρέα); Τι; Ας μας ενημερώσει κάποιος έγκυρα…
Πάντως και επειδή με κατηγορούν (το γνωρίζω) για «τυφλή» κριτική, δηλώνω ότι επιθυμώ να συμβάλω στη διακόσμηση του χώρου. Για τούτο εισηγούμαι ανεπιφύλακτα να αναρτηθεί στον χώρο αυτό το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης του 2014 –θα σκίσει!
