Με την πιο αισιόδοξη οπτική η αντιμνημονιακή Αριστερά συνεχίζει να ξετυλίγει το νήμα της μαχητικότητας από κει που το άφησε ένας «συνθηκολογημένος, κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ». Με την πιο απαισιόδοξη, το κομμάτι που έφυγε από το κυβερνών κόμμα μοιάζει σήμερα μουδιασμένο και αμήχανο, επιδιώκοντας να αποτινάξει τη «ρετσινιά» του παλιού ΣΥΡΙΖΑ, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν στελέχη από τις συνιστώσες μιας –εξωκοινοβουλευτικής, πλέον –Αριστεράς που αποκόπηκε από την Κουμουνδούρου.
Μιλάμε για τη Λαϊκή Ενότητα που συγκροτήθηκε μετά το συριζαϊκό Μνημόνιο και δομήθηκε κυρίως από δυνάμεις της Αριστερής Πλατφόρμας, του Αριστερού Ρεύματος (που λίγο μετά συγκροτήθηκε και ως ξεχωριστή πολιτική οργάνωση η οποία μετέχει στη ΛΑΕ) και ανένταχτους αγωνιστές ή και οργανώσεις που έφυγαν από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και μετέχουν στο εγχείρημα (ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ και άλλοι).
ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟ ΚΚΕ ΚΑΙ ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αν αρχικά η «ρετσινιά» για τις εν λόγω δυνάμεις και τον επικεφαλής τους και σημερινό γραμματέα της ΛΑΕ Παναγιώτη Λαφαζάνη ήταν η δραχμοκεντρική λογική που αποτυπώθηκε με το νόμισμα που θα κοβόταν στο Νομισματοκοπείο και ένα άλλο σχέδιο για τη χώρα που δεν έμοιαζε και τόσο ρεαλιστικό ή φιλικό για τις δυνάμεις της κανονικότητας, σήμερα τα πράγματα έχουν προχωρήσει. Τώρα πια η ΛΑΕ και οι γύρω δορυφόροι της μιλούν απενοχοποιημένα για την ανάγκη εθνικού νομίσματος, ενώ εργάζονται ξανά στη βάση ενός αντιμνημονιακού μετώπου.
Μια στρατηγική η οποία δέχεται τα πυρά του ΚΚΕ που, σύμφωνα και με τοποθετήσεις κορυφαίων στελεχών του, περιγράφει το αντιμνημόνιο όπως το γνωρίσαμε στις πλατείες του πρώτου και δευτέρου Μνημονίου ως τη «μεγαλύτερη απάτη των τελευταίων χρόνων».
Η ίδια κριτική, όχι τόσο καυστική, γίνεται για το αντιμνημόνιο και την επιλογή της ΛΑΕ και από τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η δε ΛΑΕ κατηγορεί το ΚΚΕ πως έχει επιλέξει τον μοναχικό και αυτοαναφορικό του δρόμο που δεν συμβάλλει σε μετωπικές συμπορεύσεις. Τη δε ΑΝΤΑΡΣΥΑ (κυρίως την πιο σκληρή της τάση, το Νέο Αριστερό Ρεύμα) ως ένα «ΚΚΕ νούμερο 2» που επίσης είναι απομονωμένο.
Σύμφωνα με πηγές της ΛΑΕ πάλι, το σχέδιο προχωρά. Οι συζητήσεις και οι συμπράξεις με το Σχέδιο Β του Αλέκου Αλαβάνου πηγαίνουν καλά. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, θετική είναι και η συμπόρευση με την Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Μάλιστα από εδώ, προσεχώς θα έχουμε και ανακοινώσεις για πιο αναβαθμισμένη μορφή συνεργασίας, όπως λένε. Με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν υπάρχει έδαφος, όμως μια σειρά τάσεων του εν λόγω σχηματισμού (π.χ. το ΣΕΚ) βλέπουν θετικά μια συμπόρευση.
Για την κατηγορία, πως η ΛΑΕ πάει να φτιάξει έναν νέο ΣΥΡΙΖΑ, κύκλοι της απαντούν: «Δεν είναι στην ημερήσια διάταξη ο σοσιαλισμός. Υπάρχει ανάγκη σήμερα για ένα νέο ΕΑΜ και ένα μεταβατικό πρόγραμμα για τη χώρα. Η εθνική κυριαρχία και το εθνικό νόμισμα είναι η μόνη διέξοδος». Kαμία επανάσταση ή ρήξη στην Ιστορία δεν επετεύχθη με καθαρά προτάγματα, αλλά προέκυπτε μέσα από μετωπικά σχήματα και αιτήματα που συνέγειραν τον κάθε λαό. Η συζήτηση αυτή πάντως δεν τελειώνει στην Αριστερά, εκτός των συριζαϊκών τειχών.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟ ΦΟΥΛ. Συχνά όλα αυτά λαμβάνουν μορφή δράσης. Την Παρασκευή η ΛΑΕ και ο ίδιος ο Λαφαζάνης συμπαραστάθηκαν στη διαμαρτυρία των καθαριστριών του υπουργείου Περιβάλλοντος έξω από το υπουργείο Εργασίας, ενώ σήμερα, στις 11 το πρωί, ξαναδιαδηλώνουν μαζί τους στο ΥΠΕΝ (υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας). Ο ίδιος ήταν πολύ καυστικός με δηλώσεις του κατά της κυβέρνησης, κάτι που δείχνει ένα κλίμα και έναν τρόπο που θα κινηθούν όλες αυτές οι δυνάμεις προσεχώς και με αφορμή τα πιο καθημερινά ζητήματα όπως οι πλειστηριασμοί. Στη δε ΔΕΘ η ΛΑΕ οργανώνει τη δική της αντεπίθεση με ξεχωριστή συγκέντρωση στις 9 Σεπτεμβρίου, συνέντευξη Τύπου στις 12 του μηνός, ενώ θα συμμετάσχει και στο αντιφασιστικό συλλαλητήριο στις 16 Σεπτεμβρίου στο Σύνταγμα με αφορμή την επέτειο δολοφονίας του Παύλου Φύσσα.