«Σου αρέσει ο πολιτισμός;», ρώτησε κάποτε ένας υπουργός έναν ατζέντη καλλιτεχνικών εκδηλώσεων. «Μου αρέσει. Εσένα σου αρέσει;», απάντησε ο ατζέντης. «Μου αρέσει, αλλά πιο πολύ μου αρέσουν τα αρχαία».
Ακόμα κι αν σ’ αρέσουν τα αρχαία, αν είσαι υπουργός Πολιτισμού είναι νομοτέλεια να συγκρουστείς με εκπροσώπους των επαγγελμάτων που κινούνται γύρω από αυτό που συνηθίζουμε να αποκαλούμε εθνική κληρονομιά. Bλέπεις, τα αρχαία δεν λειτουργούν απλώς ως τεκμήρια μιας εθνικόφρονος ιδεολογικής αντίληψης που οικειοποιούμενη κλέη άλλων εποχών διατρανώνει τη συνέχεια του έθνους –για να μπορούμε «να τη λέμε» σε γείτονες, ας πούμε, «που θέλουν να μας κλέψουν την ιστορία μας» ή στους εταίρους που δεν κατανοούν εσαεί τις ιδιαιτερότητες του «καλύτερου οικοπέδου της Ευρώπης» που είναι η «Ελλαδίτσα μας» (κατά την έκφραση του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου).
Τα αρχαία είναι, συχνότατα, προκάλυμμα συμφερόντων. Πρωτίστως συντεχνιακού τύπου συμφερόντων, όσων είναι εντεταλμένοι για τη φύλαξή τους ή την έκθεσή τους. Οι αρχαιοφύλακες, για παράδειγμα, θεωρούν ότι πρέπει να έχουν οφέλη από την τύχη τους να φυλάνε αρχαία –υπερωρίες, ποσοστά από τις πωλήσεις αρχαιολογικών οδηγών (το 12% της τιμής!), Ταμείο Αλληλοβοήθειας… Οι πολιτικοί, ούτως ή άλλως, νταραβερίζονται με αυτά τα επαγγέλματα, διότι τα καλοκαίρια που έχει τουρισμό χρειάζονται έκτακτοι, άρα ιδού θέσεις εργασίας, ρουσφέτια, ψήφοι. Η ηγεσία του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων έθεσε κάποια θέματα στην υπουργό Πολιτισμού, Λυδία Κονιόρδου, και παρά το κύρος και τον θετικό απολογισμό του έργου του, τις προάλλες απομακρύνθηκε.
Αλλά η υπουργός, μάλλον, δρα σπασμωδικά. Το τελευταίο που της προέκυψε έχει να κάνει με το Ελληνικό, έναν χώρο που βαίνει προς αξιοποίηση. Ελα όμως που σε ό,τι συμφώνησε ώς κι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συμφωνούν οι συντεχνίες των αρχαιολόγων. Ο Σύλλογος Αρχαιολόγων επιτέθηκε στη Λυδία Κονιόρδου επειδή δεν έχει φέρει αντιρρήσεις στην κυβέρνηση, που προχωρεί την επένδυση στο Ελληνικό, «για τη διαφύλαξη των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομίας». Χθες το βράδυ, μάλιστα, αναμενόταν η απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ), που θα αποφάσιζε αν το Ελληνικό είναι τόπος αρχαιολογικού ενδιαφέροντος ή όχι.
Μην πείτε λοιπόν στη Λυδία Κονιόρδου ότι η αρχαιότητα και ο πολιτισμός στην Ελλάδα είναι σφοδρός ανταγωνισμός για εξουσία και συμφέροντα. Νόμιζε ότι είναι μια μεγάλη συνεδρία για τα τσάκρα.