Δυο πράγματα μπορούμε να θεωρήσουμε δεδομένα.
Πρώτον ότι δεν υπάρχει μετά θάνατον ζωή. Αν υπήρχε, ο Καραμανλής κι ο Ανδρέας θα είχαν κάψει προ πολλού τον Τσίπρα με αυτά που διαλαλεί για πάρτη τους.
Δεύτερον ότι λίγο θέλει να βάλει υποψηφιότητα κι ο Γιώργος για να γυρίσουμε την Κεντροαριστερά σε τσίρκο.
Διότι εγώ προσωπικά συμφωνώ με τον Ξυνίδη. Oλοι οι άλλοι είναι σαχλαμάρες και μόνο ο Γιώργος είναι ηγέτης. Αλλά από το πολύ αρχηγιλίκι το 2015 δεν βγήκε ούτε βουλευτής.
Προτείνω λοιπόν να αναγνωριστεί τελεσίδικα ο ηγετικός του χαρακτήρας και να του ανατεθεί η σωτηρία του σοσιαλισμού με τη Σοσιαλιστική Διεθνή ή του ελεύθερου κάμπινγκ με την Παγκόσμια Eνωση Παραθεριστών.
Μακριά κι αγαπημένοι. Και ας βγάλει η Κεντροαριστερά κάποια (-ον) λιγότερο αρχηγάρα, αλλά που να φέρει καμιά ψήφο.
Διότι, αγαπητά μου παιδιά, αυτό είναι όλο το μυστικό. Ωραίο το «νέο ΠΑΣΟΚ». Ωραία «η προοδευτική παράταξη». Ωραίοι οι υποψήφιοι. Ωραία η ηλεκτρονική ψηφοφορία. Ωραίο και το ραβανί με παγωτό.
Αλλά το ζητούμενο είναι τι θα γράψει στο τέλος η κάλπη.
Εγραψε; Κέρδισες. Δεν έγραψε; Εχασες.
Και τότε (όπως είπε κι ένας γνωστός μου που πιο ΠΑΣΟΚ δεν γίνεται) «μαζευόμαστε στη Χαριλάου Τρικούπη για ιστορικούς λόγους και μετά πάμε Πειραιώς 62 να παραδοθούμε στον Κυριάκο».
Διότι είναι ανόητοι όσοι νομίζουν ότι στις επόμενες εκλογές ο κόσμος θα ψηφίζει Δεξιά ή Αριστερά, Μνημόνιο ή Αντιμνημόνιο, Πρόοδο ή Συντήρηση, Κιθαρίστα ή Ντράμερ.
Ο κόσμος θα ψηφίζει να φύγει ή να μείνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Κι επειδή όσοι θέλουν να μείνει ο ΣΥΡΙΖΑ θα ψηφίσουν κατευθείαν ΣΥΡΙΖΑ, το ζητούμενο για την Κεντροαριστερά είναι όσοι θέλουν να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ να μην ψηφίσουν κατευθείαν Κυριάκο.
Τόσο απλό. Τρίτη επιλογή στις κάλπες δεν βλέπω να υπάρχει, ούτε ποιος μπορεί να την κατασκευάσει.
Οταν ο κόμης Καβούρ ενοποίησε την Ιταλία είχε πει την περίφημη φράση: «Ωραία, φτιάξαμε την Ιταλία. Τώρα μένει να φτιάξουμε και Ιταλούς».
Στην Ελλάδα είχαμε εσχάτως το αντίθετο πρόβλημα. Από Κεντροαριστερούς, να φάνε κι οι κότες. Τώρα μένει να φτιαχτεί και μια Κεντροαριστερά που θα την ψηφίζουν όσοι αισθάνονται κανονικοί Κεντροαριστεροί και όχι λαμόγια, ούτε βαστάζοι της κυβέρνησης…
Υποψιάζομαι βεβαίως ότι αυτό που πάει να φτιαχτεί δεν θα γοητεύει απαραιτήτως τον Ακη, τον Κουρουμπλή, τον Μαντζουράνη και τον Σπίρτζη.
Δεν πειράζει. Η Κεντροαριστερά μπορεί να επιζήσει και χωρίς την παρουσία τους. Οι Κεντροαριστεροί μπορεί να το χαρούν κιόλας!