Ο αείμνηστος γάλλος τραγουδοποιός Ζιλμπέρ Μπεκό με την καθηλωτική φωνή τραγουδούσε στο «L’ indifférence» («Αδιαφορία») πως «η αδιαφορία σε σκοτώνει με μικρά χτυπήματα».
Η αδιαφορία αποτελεί ουσιαστικά μια σιωπηλή υποστήριξη όσων διαθέτουν δύναμη και δεν την αξιοποιούν υπέρ των αδυνάτων.
Με μικρά αλλά σταθερά βήματα ο Ολυμπιακός εγκαινιάζει μια νέα εποχή στο ευρωπαϊκό και στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Είναι ο σύλλογος που θέτει τις βάσεις ενός ποδοσφαιρικού εξπρεσιονισμού. Που καταφέρνει να μεταδώσει μέσα από τις πρωτοβουλίες του για τις ασθενέστερες ομάδες, τις συνεργασίες του με το Χάρβαρντ και κορυφαίους επιστήμονες έντονα συναισθήματα.
Οι Ερυθρόλευκοι ξεπερνούν τη ναΐφ ποδοσφαιρική σκέψη, κατεβαίνουν στην κοινωνία, αφουγκράζονται τα προβλήματά της, ακουμπούν τη μεταναστευτική δυστοπία και προσπαθούν να δώσουν λύσεις.
Οσοι παρακολούθησαν το 2ο Παγκόσμιο Συνέδριο του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ με θέμα «Ενδυναμώνοντας, Περνώντας και Υπερβαίνοντας τα Σύνορα: Το Ποδόσφαιρο στον Κόσμο της Παγκοσμιοποίησης», του οποίου οικοδεσπότης ήταν ο Ολυμπιακός, αντιλήφθηκαν πως πρόκειται ουσιαστικά για ένα ανοιχτό παράθυρο του ποδοσφαίρου προς τους αδύνατους αυτού του κόσμου. Τα παραδείγματα πολλά. Αναλύσεις, γραφήματα, στατιστικά, βίντεο.
Η πιο συγκλονιστική στιγμή, ωστόσο, ήταν κρυμμένη στο τέλος των εργασιών, εκεί όπου έτσι κι αλλιώς όλοι φανταζόμασταν ότι μπορεί να κρύβεται.
Στη συζήτηση συμμετείχαν δύο διάσημοι πρώην ποδοσφαιριστές που έχουν γεννηθεί σε γαλλικές αποικίες, ο Κριστιάν Καρεμπέ και ο Λιλιάν Τουράμ, καθώς επίσης και ο πρωταθλητής Ευρώπης του 2004 Αντώνης Νικοπολίδης.
Παγιδευµένοι στα προσωπικά σύνορα
Στο ερώτημα πώς μπορούν να βοηθήσουν τον κόσμο, ο Τουράμ εμφάνισε έναν χάρτη με τον κόσμο ανάποδα.
Ο φίλος του Καρεμπέ, προκειμένου να βάλει στο νόημα το κοινό, προσπάθησε να τον γυρίσει προς τη σωστή του πλευρά.
Και τότε ο άνετος και χαμογελαστός Τουράμ συννέφιασε:
«Οταν δείχνω τον κόσμο ανάποδα στον χάρτη, όλοι μου λένε πως πρέπει να τον γυρίσω. Για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τους άλλους, θα πρέπει πρώτα να αντιληφθούμε πως είμαστε παγιδευμένοι να σκεφτόμαστε μόνο με έναν τρόπο».
Το κοινό, καθηγητές, δημοσιογράφοι, ο Πέτρος Κόκκαλης, ο Μιλτιάδης Μαρινάκης περίμεναν με ανυπομονησία να δουν πού θα καταλήξει ο άλλοτε σπουδαίος αμυντικός.
Ο Τουράμ απευθύνθηκε στον γενειοφόρο καθηγητή που του απηύθυνε νωρίτερα την ερώτηση:
«Εσύ που απηύθυνες την ερώτηση είσαι άνδρας και πιθανόν να σκέφτεσαι πως είσαι ανώτερος από μια γυναίκα. Μπορεί να παγιδευτείς σ’ αυτή τη σκέψη. Κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να πιστεύεις πως είσαι ανώτερος από κάποιον άλλον λόγω εθνικότητας. Γι’ αυτό έχουμε τα σύνορα. Πολλοί πιστεύουν πως ο κόσμος τούς ανήκει. Θέτουμε λοιπόν το ερώτημα: οι μετανάστες είναι νόμιμοι σ’ αυτόν τον πλανήτη; Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν πως δεν είναι νόμιμοι γιατί έχουν παγιδευτεί στην ιδέα των προσωπικών τους συνόρων».
Κατά τον Τουράμ, που χαίρει μεγάλου σεβασμού στη Γαλλία για τον τρόπο που υπερασπίζεται τους αδύνατους, η κινητικότητα των ανθρώπων είναι το πιο νόμιμο πράγμα. «Πρέπει να αντιληφθούμε πως είμαστε ανθρώπινα όντα και έχουμε τα ίδια δικαιώματα σ’ αυτόν τον πλανήτη. Πολλές χώρες στην Αμερική, στην Ευρώπη, στην Αφρική πείθουν τον κόσμο πως είναι ανώτερες από άλλες. Πρέπει να εκπαιδεύσουμε τους νέους πως είναι ανθρώπινα όντα και όχι άνθρωποι με διαφορετικά χρώματα, εθνικότητα, σεξουαλικότητα».
Ο Τουράμ είναι η μεγάλη διαφήμιση της προσπάθειας του Ολυμπιακού να πείσει για την αναγκαιότητα οι μεγάλοι σύλλογοι να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν απέναντι στους αδύναμους της κοινωνίας.
Αυτή η αντίληψη αποτέλεσε άλλωστε τον βασικό πυλώνα στην ομιλία του Βαγγέλη Μαρινάκη στο Μουσείο Ακρόπολης.
