«Υπάρχουν τέσσερις άξονες για να προχωρήσει μια οικονομία βασισμένη στην καινοτομία» λέει από την πλευρά του ο Γιάννης Μαστρογεωργίου. «Μεγαλύτερες επενδύσεις στην ανώτατη παιδεία, αλλά με ένα σύστημα ανεξάρτητων από το κεντρικό κράτος πανεπιστημίων, πλήρης απελευθέρωση της αγοράς αγαθών, πλήρης απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, αλλά με συστήματα ευασφάλειας (flexicurity) σαν αυτό της Δανίας. Οσο πιο κοντά είναι μια οικονομία στα τεχνολογικά σύνορα της ανθρωπότητας τόσο πιο ευέλικτη αγορά εργασίας πρέπει να έχει. Αυτό έκαναν επιτυχώς η Δανία, η Γερμανία, η Σουηδία. Η χρηματοδότηση των καινοτόμων επιχειρήσεων απαιτεί ιδιωτικό χρηματοπιστωτικό τομέα με προωθητικές αντιλήψεις και κράτος αρωγό, επειδή η καινοτομία έχει ρίσκο, το οποίο από μόνος του κανείς δεν θέλει και δεν μπορεί να πάρει» συνεχίζει.
Στην πρώτη ολοκληρωμένη μελέτη που γίνεται για το θέμα στην Ελλάδα, η οποία και θα παρουσιαστεί το φθινόπωρο σε μεγάλη εκδήλωση που θα γίνει στην Αθήνα, ο Γιάννης Μαστρογεωργίου αναφέρει ότι «η λεγόμενη 4η Βιομηχανική Επανάσταση έχει ως πυρήνα της τον συνδυασμό της δύναμης της αυτο-εκπαίδευσης των ίδιων των μηχανών (machine learning), της επιστήμης των δεδομένων (data science) και της τεχνητής νοημοσύνης (artificial intelligence) που αθροιστικά δημιουργούν τεράστιες προκλήσεις και ευκαιρίες».
Οι πρώτες ανατροπές. Να θυμίσουμε εδώ βέβαια ότι, η 1η Βιομηχανική Επανάσταση που άρχισε στο τέλος του 18ου αιώνα (1770) αφορούσε την εκμηχάνιση της παραγωγής, η 2η Βιομηχανική Επανάσταση στα τέλη του 19ου αιώνα (1870) αφορούσε τη μαζική παραγωγή με χρήση του ηλεκτρισμού, η 3η Βιομηχανική Επανάσταση στα τέλη του 20ού αιώνα (1970) αφορούσε την αυτοματοποιημένη παραγωγή με χρήση υπολογιστών.
«Η ανθρωπότητα βρίσκεται πλέον στο κατώφλι μιας εποχής, κατά την οποία όλο και πιο εξελιγμένα ρομπότ, bots, ανδροειδή και άλλες εκφάνσεις της τεχνητής νοημοσύνης αναμένεται να πυροδοτήσουν μια νέα βιομηχανική επανάσταση, η οποία είναι πιθανόν να μην αφήσει ανέγγιχτο κανένα κοινωνικό στρώμα, και συνεπώς είναι εξαιρετικά σημαντικό ο νομοθέτης να εξετάσει τις συνέπειες της εξέλιξης αυτής» αναφέρει.
Οπως είναι λοιπόν σαφές, βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα, η ρομποτική και η τεχνητή νοημοσύνη υπόσχονται οφέλη όσον αφορά την αποδοτικότητα και την εξοικονόμηση δαπανών, όχι μόνο στους τομείς της παραγωγής και του εμπορίου, αλλά και σε τομείς όπως οι μεταφορές, το σύστημα υγείας, η εκπαίδευση και η γεωργία, ενώ καθιστούν, παράλληλα, δυνατό να αποφεύγεται η έκθεση των ανθρώπων σε επικίνδυνες συνθήκες, όπως κατά τον καθαρισμό χώρων μολυσμένων με τοξικά απόβλητα.
«Σε μακροοικονομικό επίπεδο, βάσει πρόσφατων μελετών, η εκτίμηση είναι ότι ο αυτοματισμός μπορεί να ενισχύσει την ανάπτυξη της παραγωγικότητας παγκοσμίως έως και 1,4% ετησίως» αναφέρεται στη μελέτη που θα παρουσιαστεί το φθινόπωρο.
«Οι συνέπειες όμως, που κυρίως θα μας απασχολήσουν, θα είναι στην αγορά εργασίας. Εκεί υπάρχουν κάποιοι μύθοι και κάποια δεδομένα. Και πάλι όμως το νόμισμα έχει δύο όψεις και πολλές γκρίζες ζώνες ακόμα».
