Εναρξη 20/4/2015, 176 συνεδριάσεις, 110 μάρτυρες που εξετάστηκαν και περισσότεροι ακόμη που περιμένουν, ανάγνωση εγγράφων και επισκόπηση ψηφιακών πειστηρίων, σχόλια, διαδικαστικά, απολογίες, αγορεύσεις, απόφαση. Με ρυθμό διεξαγωγής 8-9 δικασίμων τον μήνα (οι περισσότερες από τις οποίες δυστυχώς ξανά στον Κορυδαλλό), η δίκη έχει ακόμα πολύ χρόνο μπροστά της. Η καθυστέρηση αρχίζει από την περίοδο της πλήρους πολιτικής και δικαστικής ανοχής. Ιδίως την περίοδο της κυβέρνησης Σαμαρά και μέχρι τη δολοφονία του Φύσσα, όταν τα τάγματα εφόδου δρούσαν καθημερινά ανενόχλητα, ενώ βουλευτές και μέλη της ΧΑ διέπρατταν επιδεικτικά αξιόποινες πράξεις, αυτεπάγγελτα διωκόμενες, μπροστά σε τηλεοπτικές κάμερες χωρίς να διωχθούν. Καθημερινά στη δίκη αναδεικνύεται η τότε αστυνομική συγκάλυψη και ολιγωρία. Ακολούθησε η παραπομπή ορισμένων στη δίκη με ελλιπέστατο κατηγορητήριο παρά την πληθώρα στοιχείων, αφού η ΧΑ χαρακτηρίστηκε ως απλά εγκληματική και όχι (αυτό που όντως ήταν) τρομοκρατική οργάνωση, ενώ δεκάδες κακουργηματικές πράξεις που διαπιστώνονται στο παραπεμπτικό βούλευμα δεν αντιστοιχήθηκαν με ανάλογες διώξεις, όπως π.χ. ηθικές αυτουργίες και τρομοκρατικές περιστάσεις.

Τα παράπονα λοιπόν περί δήθεν άδικης και ανελέητης αντιμετώπισης και «πολιτικής δίωξης» της ΧΑ ανταποκρίνονται στην προπαγάνδα της, αλλά όχι και στην πραγματικότητα. Οι εξαντλητικές και αυστηρές διώξεις και ποινές περιορίζονται πάντα στο «άλλο άκρο». Το κράτος ξέρει ποιοι είναι οι πραγματικοί του εχθροί. Η ΧΑ το νιώθει, και ανάλογα με την κυβερνητική ανοχή κατά καιρούς ξεθαρρεύει και διακόπτει την (ομολογημένη συχνά από τον αρχηγό της, που πριν από δύο ακριβώς χρόνια δήλωσε πολιτικά υπεύθυνο το κόμμα του για τη δολοφονία Φύσσα χωρίς να τον ενοχλήσει κανείς) δικαστική νάρκη και εφορμά είτε κατά κυριολεξία από τα γραφεία της με δολοφονικές επιθέσεις είτε με προσπάθειες εκμετάλλευσης του Προσφυγικού και διάχυσης ρατσισμού στα σχολεία και τις ακριτικές κοινωνίες.

Επιπλέον, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ανέχθηκε μεθοδεύσεις της τέως διοίκησης του Εφετείου Αθηνών που εξόρισαν τη δίκη στην υποβάθμιση, την περιθωριοποίηση του Κορυδαλλού και τη στέρηση ευχέρειας πρόσβασης, δημοσιότητας και σύγχρονων μέσων διεξαγωγής της και βέβαια συντέλεσαν στην καθυστέρησή της.

Υπό τις συνθήκες αυτές οι συνήγοροι πολιτικής αγωγής των θυμάτων δίνουμε μια άνιση μάχη μέσα και έξω από τη δίκη, με σκοπό την επιλογή του Εφετείου ως αποκλειστικού τόπου διεξαγωγής της αλλά και τη συμβολή στην ανάδειξη της αλήθειας και την ορθή απονομή της δικαιοσύνης. Και το αποδεικτικό υλικό βοά παρά τα εμπόδια. Απαίτηση της κοινωνίας από το δικαστήριο δεν είναι ούτε η νομιμοποίηση της κρατικής καταστολής, ούτε η απαγόρευση των ιδεών, όσο αποκρουστικές και αν είναι, αλλά η τιμωρία των ενόχων, η παροχή έννομης προστασίας των χθεσινών και αυριανών θυμάτων της εγκληματικής ναζιστικής βίας και η υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών που η εγκληματική δράση τους απειλεί. Και υποχρέωση της κοινωνίας και των φορέων της είναι η παντοτινή πολιτική απομόνωση του φασισμού και του ναζισμού.

Ο Κώστας Παπαδάκης είναι δικηγόρος – πολιτική αγωγή στη δίκη για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής

Τελευταία Νέα