«Ο πρόεδρος Σι θα ήθελε να κάνει κάτι. Θα δούμε αν μπορεί ή όχι να το κάνει. Αλλά δεν θα συνεχίσουμε να ανεχόμαστε αυτό που συμβαίνει στη Βόρεια Κορέα» διακήρυξε o Ντόναλντ Τραμπ την Τετάρτη, έπειτα από μια «σθεναρή και ειλικρινή», όπως τη χαρακτήρισε, τηλεφωνική του συνομιλία με τον κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ. «Η ανάληψη στρατιωτικής δράσης αποτελεί σίγουρα μια επιλογή. Είναι αναπόφευκτη; Τίποτε δεν είναι αναπόφευκτο» δήλωσε την επομένη. «Προτιμώ να μην επιλέξω τη στρατιωτική οδό. Αν πράγματι την ακολουθήσουμε, θα είναι μια ημέρα πολύ θλιβερή για τη Βόρεια Κορέα» πρόσθεσε εμμένοντας στον δρόμο των απειλών.
Από την Ουάσιγκτον μέχρι τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, πολλοί πιστεύουν πως το κλειδί για την εκτόνωση αυτής της κρίσης που έχει κάνει τον πλανήτη να κρατάει την ανάσα του, έπειτα από την έκτη κατά σειρά πυρηνική δοκιμή της Βόρειας Κορέας, το κρατάει η Κίνα, ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Πιονγκγιάνγκ. Ο Σι συνομίλησε την Τετάρτη με τον Τραμπ, την Πέμπτη με την Ανγκελα Μέρκελ, χθες με τον Εμανουέλ Μακρόν. Διαβεβαιώνει πως εστιάζει στην επίλυση της κρίσης με ειρηνικό τρόπο, όμως πολλοί θεωρούν πως θα μπορούσε να κάνει πολύ περισσότερα. Πώς θα μπορούσε άραγε να πειστεί (ή να πιεστεί) η Κίνα προς αυτή την κατεύθυνση;
Οικονομικός στραγγαλισμός. Ο μοναδικός μη στρατιωτικός τρόπος διευθέτησης της κρίσης, επιμένει στους «New York Times» ο Σουνγκ Γιουν Λι, βοηθός καθηγητής Κορεατικών Σπουδών στη Σχολή Νομικής και Διπλωματίας Φλέτσερ του Πανεπιστημίου Ταφτς, στη Μασαχουσέτη, είναι να επιβάλουν οι ΗΠΑ τόσο αμερικανικές όσο και κυρώσεις του ΟΗΕ στο βορειοκορεατικό καθεστώς αλλά και στους συμμάχους του, σημαντικότερος εκ των οποίων παραμένει η Κίνα. Χάρη στη δύναμη του δολαρίου, η Ουάσιγκτον έχει τη δύναμη να δημιουργήσει σοβαρά οικονομικά προβλήματα στην Πιονγκγιάνγκ. Εδώ και υπερβολικά πολύ καιρό, σύμφωνα με τον καθηγητή, οι ΗΠΑ διστάζουν να σφραγίσουν τις πηγές χρημάτων και υλικών του βορειοκορεατικού καθεστώτος, πόσω μάλλον να επιβάλουν κυρώσεις στους κινέζους εταίρους του. Φοβούνται πως η Πιονγκγιάνγκ ενδεχομένως να κλιμάκωνε την επιθετικότητά της ή ότι το Πεκίνο θα υιοθετούσε ανταποδοτικά οικονομικά μέτρα. Αλλά οι φόβοι αυτοί είναι αβάσιμοι: η Βόρεια Κορέα κλιμακώνει την ένταση με βάση το δικό της χρονοδιάγραμμα, ενώ η Κίνα επιδεικνύει στην πραγματικότητα αυτοσυγκράτηση όταν βρίσκεται αντιμέτωπη με δικαιολογημένα χρηματοπιστωτικά μέτρα.
Υπάρχουν λοιπόν βάσιμα επιχειρήματα υπέρ μιας οικονομικής απομόνωσης της Πιονγκγιάνγκ –η οποία θα συμπεριλάμβανε και την επιβολή μεγάλων προστίμων στις κινεζικές τράπεζες, οι οποίες, εν αγνοία τους ή μη, ξεπλένουν χρήμα γι’ αυτήν και διευκολύνουν τις συναλλαγές σε δολάρια από βορειοκορεατικές οντότητες. Μια τέτοια ενέργεια, υποστηρίζει ο Σουνγκ Γιουν Λι, μπορεί να έχει χρήσιμες παράπλευρες επιδράσεις. Στο παρελθόν, οι μεγαλύτεροι χρηματοπιστωτικοί θεσμοί της Κίνας έχουν διακόψει τις συναλλαγές με τράπεζες, τόσο βορειοκορεατικές όσο και κινεζικές, που έχουν κατηγορηθεί από τις ΗΠΑ ότι εμπλέκονται σε ξέπλυμα χρήματος.
Δεδομένου του ότι το βορειοκορεατικό καθεστώς κινείται με βάση την ανάγκη να κυριαρχήσει στη Νότια Κορέα απειλώντας την περιοχή με πυρηνικό αφανισμό, η προθυμία του να χρησιμοποιήσει τις φονικές του δυνάμεις θα συνεχίσει να αυξάνεται –εκτός αν βρεθεί αντιμέτωπο με το φάσμα της χρεοκοπίας και τη συνεπαγόμενη αποσταθεροποίηση της εξουσίας του. Αντί να εκτοξεύει κούφιες απειλές ή να κατηγορεί άλλους, επιμένει ο καθηγητής, η κυβέρνηση Τραμπ πρέπει να φροντίσει να μετατραπεί σε μια αξιόπιστη οικονομική απειλή για τον Κιμ Γιονγκ Ουν. Μόνο τότε θα βρεθούν οι ΗΠΑ σε θέση να διαπραγματευτούν από θέση δύναμης.
Η ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΟΔΟΣ. Ο Σουνγκ Γιουν Λι βάζει όμως στην εξίσωση μόνο τις ΗΠΑ, τη Βόρεια Κορέα και την Κίνα. Και αφήνει εκτός άλλες δυνάμεις με επιρροή, διακυβεύματα αλλά και ανασφάλειες –όπως η Ρωσία. Από το Βλαδιβοστόκ, όπου συναντήθηκε στα μέσα της εβδομάδας με τον νοτιοκορεάτη ομόλογό του στο περιθώριο ενός οικονομικού φόρουμ, ο Βλαντίμιρ Πούτιν καταδίκασε μεν για μια ακόμη φορά τις πυρηνικές προκλήσεις της Βόρειας Κορέας, επανέλαβε εντούτοις τη θέση του πως δεν είναι δυνατή η επίλυση της κρίσης με μόνο μέσο τις κυρώσεις. «Χωρίς πολιτικά και διπλωματικά εργαλεία, είναι αδύνατη η διέξοδος από τη σημερινή κατάσταση. Για να είμαστε περισσότερο ακριβείς, είναι απολύτως αδύνατη» δήλωσε, ενώ οι ΗΠΑ πιέζουν ώστε να τεθεί τη Δευτέρα σε ψηφοφορία στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ένα νέο σχέδιο απόφασης με νέες κυρώσεις, συμπεριλαμβανομένου και πετρελαϊκού εμπάργκο, εις βάρος της Πιονγκγιάνγκ. Διπλωμάτες εξέφραζαν την ίδια ώρα ανησυχία πως η Κίνα, από όπου και ρέει το περισσότερο πετρέλαιο προς τη Βόρεια Κορέα, δεν έχει καν εφαρμόσει πλήρως τις κυρώσεις που έχουν ήδη ψηφιστεί εις βάρος της.
