Δύο δημοσκοπήσεις ήταν αρκετές. Αρκετές για να επικρατήσει στους κόλπους των κεντροαριστερών κλίμα «πλαστογραφούσαν τα γκάλοπ και βγάζανε μηδέν Λεβέντης. Μηδέν οι ώρες τους». Εντάξει, δεν έφθασαν μέχρι εκεί. Ποιος, άλλωστε, μπορεί να αντιγράψει τον Βασίλη Λεβέντη, όταν εκείνος ήταν μόνο καλτ τηλεοπτική περσόνα κι όχι αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος; Κανείς. Η Χαριλάου Τρικούπη, όμως, είδε δάκτυλο «υπερ-υπουργών καθοδηγητών», «αυλικών ΣΥΡΙΖΑ» και «αυλικών ΝΔ». Ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος –που στη μια πιάνει 2,4% και στην άλλη 3% –μίλησε «για συνειδητή απόπειρα αλλοίωσης και παραμόρφωσης των δεδομένων». Και κάλεσε την επιτροπή Αλιβιζάτου «να διασφαλίσει την επιβαλλόμενη ισοτιμία στην παρουσία και στον λόγο μεταξύ όλων των υποψηφίων». Ο πρόεδρος Θανάσης Θεοχαρόπουλος είδε κάτι «εξαιρετικά προβληματικό και ύποπτο» στο βασίλειο των δημοσκοπήσεων. Αφήστε που ήταν κι ελλιπή τα ερωτηματολόγια. Ο πρόεδρος της ΕΔΕΜ Απόστολος Πόντας, ο καθηγητής Κωνσταντίνος Γάτσιος κι ο επικοινωνιολόγος Δημήτρης Τζιώτης τι να πουν; Που δεν ρώτησαν καν γι’ αυτούς οι ερευνητές; Ορισμένοι υποψήφιοι αρχηγοί, πάντως, αποδείχθηκαν πιο έξυπνοι και δεν αντέδρασαν επισήμως. Προτίμησαν το οφ δε ρέκορντ. Οι δε κακές γλώσσες επισημαίνουν ότι μόνο το στρατόπεδο Καμίνη δεν σχολίασε καθόλου.
Δημοσκοπική άμυνα

Τι λένε, όμως, δημοσκόποι για όλα αυτά; Αφήνοντας στην άκρη τις θεωρίες συνωμοσίας, οι εμπλεκόμενοι διέγνωσαν το πρόβλημα σωστά; Ή μήπως το ζήτημα είναι αλλού; Μπορεί πραγματικά να μετρηθεί τι θέλει το εκλογικό σώμα της Κεντροαριστεράς; Γνωρίζει, άραγε, κανείς ποιοι θα είναι αυτοί που θα προσέλθουν στις κάλπες στις 5 Νοεμβρίου; Οπως το θέτει έμπειρος δημοσκόπος, «το πόσοι θα πάνε να ψηφίσουν είναι αβέβαιο ακόμη και στις εθνικές εκλογές». Το πρόβλημα στη συγκεκριμένη διαδικασία είναι, κατά την άποψή του, πως δεν θα πάνε πολλοί. «Αρα η βάση του δείγματος που θα έχεις είναι μικρή και δυσκολεύει την εκτίμηση». Συν τοις άλλοις, «τώρα μπορείς να δεις τις διαθέσεις της στιγμής, όχι τι θα ψηφίσουν τελικά, όσοι ψηφίσουν, τον Νοέμβριο». Κοινώς, τώρα, μπορούν να μετρηθούν συναφή μεγέθη, όπως δημοφιλία, αναγνωρισιμότητα ή διείσδυση των υποψηφίων σε συγκεκριμένους χώρους, όχι όμως η ψήφος.

Είναι πολύ νωρίς. Για να στηρίξει το επιχείρημά του, αναφέρει πως η ιστορία των μέχρι τώρα εκλογών αρχηγών κομμάτων από τη βάση έχει αποδείξει ότι «συνήθως άλλος ξεκινά να προηγείται κι άλλος τερματίζει πρώτος». Οπότε μην πυροβολείτε τον δημοσκόπο. Ακόμη.