μικροαθλητικά 11-09-2017

Ολοι λένε να βλέπουμε το μέλλον, αλλά εμάς μας αρέσει το μπάσκετ από τα παλιά. Κι ας μιλούν όλοι για τις σύγχρονες τάσεις, τα νέα συστήματα, τον ρυθμό που αλλάζει. Ξαφνικά, όλοι αποθεώνουν τον Μίσσα, ναι, αυτόν που μέχρι πρότινος χλεύαζαν για πολλά και διάφορα. Τώρα διαπιστώνουν ότι ο κόουτς περιορίζει το rotation και αποδίδουν τα πλάνα του!

Στην πραγματικότητα, δεν ισχύει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Πρόκειται απλά για το δέντρο την ώρα που κοντεύουμε να χάσουμε το δάσος. Ούτε άσχετος ήταν ο Μίσσας την προηγούμενη εβδομάδα ούτε έγινε σούπερ κόουτς μετά τον θρίαμβο επί της Λιθουανίας. Ανθρωπος που παρακολουθεί τα τεκταινόμενα παραμένει, με γνώση των καταστάσεων και ουδείς μπορεί να τον αποκαλέσει παρωχημένο. Τι έκανε; Κάτι που οι ειδήμονες απορρίπτουν, αλλά επί της ουσίας βγαίνει στο παρκέ. Βάφτισε «καπετάνιους» τους Καλάθη – Σλούκα, σαν να λέμε ένα δίδυμο που φέρνει σε κάτι από Γιαννάκη – Γκάλη σε αντιστοιχία ρόλων, ενώ έδωσε μεγάλο χρόνο συμμετοχής στους βασικούς και τι βλέπουμε, αλήθεια; Μια ομάδα με παίκτες που βρίσκουν ρυθμό γιατί απλά δεν τους απορρυθμίζουν με τις αλλαγές (περίπτωση Σλούκα), παίκτες που ανεβάζουν θεαματικά τα ποσοστά τους στα τρίποντα (το σημείο-κλειδί) και φυσικά μια ομάδα με όπλο μεγάλο την ομοιογένεια. Βεβαίως, το απαιτητικό μπάσκετ των ημερών μας επιβάλλει να παίρνουν κάποιοι ανάσες, αλλά ενίοτε οι προπονητές το παρακάνουν στην προσπάθειά τους να αγωνίζονται όλοι και να μην υπάρχουν μούτρα. Ισως τώρα ο Μίσσας να κουράζει παραπάνω τα βασικά γρανάζια, αλλά με στυλ από το παρελθόν ατενίζει αισιόδοξα το εγγύς μέλλον!

Σωστός επαγγελματίας, τα δίνει όλα όπου κι αν αγωνίζεται: έκανε το ντεμπούτο του με την Κοπεγχάχη, πέτυχε και γκολ στο 4-3 απέναντι στη Μίντιλαντ. Κάτι που δεν το βλέπουμε συχνά, ενώ ακόμη σπανιότερα βάζει δύο γκολ μέσα σε μία εβδομάδα!

Ιστορία έγραψε ο νεαρός Γιώργος Πιλίδης και δίκαια θεωρείται το νέο μεγάλο όνομα του αθλήματος. Στα 17 του χρόνια με το χάλκινο μετάλλιο που κατέκτησε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Παίδων και Κορασίδων (ολοκληρώθηκε χθες στο Ολυμπιακό Κέντρο Πάλης των Ανω Λιοσίων), έγινε ο μοναδικός έλληνας παλαιστής στην ιστορία της ελεύθερης πάλης που συμπλήρωσε έξι μετάλλια σε παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα της ηλικίας του.

Δεν είναι τυχαίο ότι ξέσπασε σε λυγμούς μετά την απονομή, καθώς ήθελε το χρυσό και δεν τον ενδιέφερε το ρεκόρ και το ομολόγησε ο αθλητής του χάλκινου ολυμπιονίκη μας στο Σίδνεϊ Αμιράν Καρντάνοφ.