Μέσα στα πολλά που είπε στη Θεσσαλονίκη ο κ. Τσίπρας, αναφέρθηκε και στην Τράπεζα της Ελλάδος: αποφάνθηκε ότι «ρόλος του [Γιάννη Στουρνάρα] είναι να συνεργάζεται και να υλοποιεί την κυβερνητική πολιτική». Διευκρίνισε επιπλέον πως «είναι αυτονόητο ότι θα ταυτίζεται η ΤτΕ με την πολιτική και τις στρατηγικές επιλογές της κυβέρνησης». Η Τράπεζα της Ελλάδος, αφότου τουλάχιστον εντάχθηκε στο ευρωσύστημα, αποτελεί ανεξάρτητο από την κυβέρνηση θεσμό, όπως και όλες οι κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης. Η ΤτΕ είναι το «ελληνικό παράρτημα» της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και είναι υποχρεωμένη να τηρεί τις αποφάσεις που λαμβάνονται στη Φρανκφούρτη. Ο εκάστοτε διοικητής της πρέπει να εγκριθεί από την ΕΚΤ, όπως άλλωστε και αυτοί που διευθύνουν τις ιδιωτικές τράπεζες.
Οτι ο κ. Στουρνάρας είναι υποτελής του κυρίαρχου Πρωθυπουργού και πρέπει «να υλοποιεί» την πολιτική του, ότι είναι «αυτονόητη» η «ταύτιση» της ΤτΕ με τις κυβερνητικές επιλογές –σαν να ήταν υπόγειο του Μεγάρου Μαξίμου και ο διοικητής της κάτι σαν τον περιώνυμο σύμβουλο κ. Καρανίκα- αυτά είναι ανυπόστατες απόψεις του κ. Τσίπρα. Αποκλείεται να τις εκθέτει επειδή έχει πλήρη άγνοια του ρόλου της ΤτΕ, αφού πέρυσι η κυβέρνηση πλήρωσε ακριβά την απόπειρά της να διορίσει τον εκλεκτό της στην Τράπεζα Αττικής, παρά την αντίθεση του Γιάννη Στουρνάρα σε αυτή την κυβερνητική επιλογή. Μεταχειρίστηκε άθλια μέσα (μέχρι και έφοδο στο γραφείο της συζύγου του) με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί διεθνής σάλος και η κυβέρνηση να υποχωρήσει άτακτα.
Μένουν δύο εκδοχές: είτε ο κ. Τσίπρας επιτίθεται προσωπικά στον κ. Στουρνάρα επειδή για κάποιον λόγο τον φοβάται πολιτικά, είτε θέλει να δείξει σε στρατιώτες τύπου Νίκου Καρανίκα ότι παραμένει ο αρχηγός τους και κάποια στιγμή θα μπορέσουν να κραυγάσουν «στα τσακίδια Στουρνάρα και ευρωσύστημα!».
Αλλά υπάρχει κάτι σημαντικότερο από τις μικροπολιτικές στοχεύσεις του Πρωθυπουργού: στην Πνύκα μάς είπε ότι στηρίζει τις ιδέες του Εμανουέλ Μακρόν για Κοινοβούλιο της ευρωζώνης και κοινό υπουργό Οικονομικών που θα λογοδοτεί στο Κοινοβούλιο –σε αυτήν την περίπτωση, το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών θα είναι ενταγμένο σε «ευρωσύστημα» αντίστοιχο αυτού στο οποίο ανήκει η Τράπεζα της Ελλάδας. Οταν θέλει να υποτάξει την Τράπεζα, θα δεχθεί ο κ. Τσίπρας να παραχωρήσει το υπουργείο Οικονομικών; Αυτός ο κατεξοχήν «κυριαρχιστής» θα εκχωρήσει τόσο σπουδαίο μερίδιο της προσωπικής του κυριαρχίας στην «ευρωπαϊκή κυριαρχία» που ευαγγελίζεται ο γάλλος πρόεδρος; Απίθανο φαίνεται. Απίθανη μοιάζει λοιπόν και η σύμπλευση με τον κ. Μακρόν.
Αλλά πόσο μπορεί να διαρκέσει αυτή η διγλωσσία; Στο εσωτερικό, ίσως για καιρό. Ομως με τους ξένους συνομιλητές του, μάλλον θα δυσκολευτεί. Και ο Πρωθυπουργός θα υποχρεωθεί να διαλέξει μεταξύ Καρανίκα και Μακρόν.