«Γιατί να σας ψηφίσουν για αρχηγό της Κεντροαριστεράς;» ρωτήθηκε. «Επειδή οι πολίτες με γνωρίζουν ως ηγέτη της παράταξης του Ναι στο δημοψήφισμα» απάντησε μεταξύ άλλων. Ηταν μια δήλωση Γιώργου Καμίνη αρκετή για να χτυπήσουν οι ανιχνευτές Ρέλλου. Καφέδες δεν χύθηκαν, αλλά βιτριολικές ατάκες εκτοξεύθηκαν στο άκουσμά της. Ηταν, άραγε, υπερβολή –στα όρια της αλαζονείας –να παρουσιάσει εαυτόν ως ηγέτη του Ναι; Το δύσκολο εκείνο καλοκαίρι, του 2015, το περιβάλλον του έλεγε ότι περίπου εφτά ώρες πριν από την έναρξη της τελευταίας συγκέντρωσης των Μένουμε Ευρώπη τού τηλεφώνησαν οι διοργανωτές. Του ζήτησαν να είναι ο κεντρικός ομιλητής. Εκείνος έθεσε έναν όρο, που έγινε αμέσως δεκτός: να μην ανέβουν στο βήμα πρόσωπα της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Λογικό, τα κομματικά επιτελεία που στήριζαν την προσπάθεια είχαν στα χέρια τους μετρήσεις σύμφωνα με τις οποίες οι κεντρικοί πολιτικοί παίκτες έβλαπταν την υπεράσπιση της ευρωπαϊκής ιδέας. Σήμερα, το αφήγημα των υποστηρικτών του είναι περίπου το ίδιο: βγήκε μπροστά –μαζί με τον Μπουτάρη –όταν κανείς άλλος δεν μπορούσε να σηκώσει αυτό το βάρος. Οντως. Οφείλει να του αναγνωρίσει κανείς πως στο δημοψήφισμα εκτέθηκε όπως δεν είχε ξαναεκτεθεί στο παρελθόν.

Ή ακολούθησε το ρεύμα;

Θα λέγαμε, όμως, ότι το έκανε με ελαφρώς αβραμοπουλικό στυλ, τύπου «τίθεμαι στη διάθεση των γεγονότων». Ανθρωποι που ενεπλάκησαν στη διοργάνωση τού Μένουμε Ευρώπη τού καταλογίζουν τουλάχιστον αμφιθυμία. Ελάχιστες ώρες πριν αρχίσει να μαζεύεται κόσμος στο Καλλιμάρμαρο δεν είχε αποφασίσει, λένε, αν θα μιλήσει ή όχι. Υπό μια έννοια και οι οικείοι του Καμίνη παραδέχονται ότι «τον σπρώξανε». Οι επικριτές του, πάντως, το πάνε ένα βήμα παραπέρα. Δεν μπορείς να πλασάρεσαι ως ηγέτης, είναι το επιχείρημά τους, όταν η παράταξη του Ναι δεν είχε ηγέτη. Τους έχει ενοχλήσει η λέξη ηγέτης. Γιατί; Επειδή στα μάτια τους υπήρξε υποστηρικτής, όχι μπροστάρης. Το πλήθος ήταν έτοιμο από κάτω του, δεν χρειάστηκε να το προσηλυτίσει. Κάποιοι υπενθυμίζουν πως μετά το αποτέλεσμα της κάλπης δεν έκανε ούτε μία δήλωση. Σαν να είχε απλά συνταχθεί με μια μοδάτη θέση της στιγμής. Πώς, όμως, ερμηνεύεται η συγκεκριμένη δήλωση από έναν μέχρι τώρα φειδωλό στις δηλώσεις πολιτικό; Για τους φίλους του «ο δήμαρχος δεν είναι ψώνιο». Για όσους ενοχλήθηκαν από την ατάκα «αρχίζει να λαϊκίζει». Θα φανεί ποιοι έχουν δίκιο. Τίποτα δεν μένει κρυφό σε μια προεκλογική εκστρατεία.

Τελευταία Νέα