Αναζήτηση
Οσοι έπεσαν από τα σύννεφα που 106 φοιτητές αγόρασαν και παρέδωσαν την ίδια εργασία, και που η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ ζητούν επιείκεια από τις Αρχές του Πανεπιστημίου Πατρών όπου συνέβη το περιστατικό, ας διαβάσουν την παρακάτω, εξίσου κωμική ιστορία:
Μια φορά κι έναν καιρό, σε άλλο πανεπιστήμιο, φοιτητής που κατάφερε να εισαχθεί κατ’ εξαίρεση, εξαιτίας μιας αναπηρίας στο πόδι, προσπαθούσε να πάρει το πτυχίο του. Τον βασάνιζε ένα μάθημα. Ο φοιτητής ζητούσε από τον καθηγητή του επιείκεια, αρνούνταν να διαβάσει και ισχυριζόταν ότι «εκτός από το ποδαράκι του είχε λίγο πρόβλημα και το κεφαλάκι του». Αλλά ο καθηγητής του, παρά τις ικεσίες, δεν τον πέρασε. Αντιστάθηκε ακόμα και στα παρακάλια του πατέρα του, που παρουσιάστηκε ως φτωχός βιοπαλαιστής.
Τότε ο φοιτητής διαβεβαίωσε τον καθηγητή ότι, αν του βάλει ένα «δημοκρατικό πέντε», δεν θα επιδιώξει να κάνει μεταπτυχιακό, ούτε έχει σκοπό να γίνει διδάκτορας. «Μόνο να μπω σε έναν δήμο σκοπεύω» εξομολογήθηκε, προσθέτοντας ότι υπάρχει ένα μέσον –και αν είχε πτυχίο θα ήταν σε γραφείο, όχι στους δρόμους όπως ο βιοπαλαιστής μπαμπάς του. Αλλά ο καθηγητής, βράχος. Κι ο φοιτητής έμεινε με την εκκρεμότητα…
Πολλά χρόνια μετά, ήρθε στη διεύθυνση των «ΝΕΩΝ» ένα ηλεκτρονικό μήνυμα που το υπέγραφε κάποιος με το όνομα εκείνου του φοιτητή –οι διηγήσεις περιστατικών γύρω απ’ αυτόν με είχαν βοηθήσει να το εμπεδώσω. Ηταν ο ίδιος. Εργαζόμενος πλέον στον επαρχιακό δήμο των ονείρων του (άρα, ευοδώθηκαν οι επιδιώξεις του), ζητούσε να του αποσταλεί δωρεάν ένα αντίτυπο μιας εκδοτικής προσφοράς επειδή, όπως έγραφε, η αμοιβή του ήταν χαμηλή και δεν έφτανε να αγοράζει εφημερίδες. Το βιβλίο τού εστάλη.
Η παραπάνω ιστορία δείχνει ότι, ενώ εμείς συνεχίζουμε να μιλάμε για το σχολείο και το πανεπιστήμιο, ο πολύς κόσμος νοιάζεται μόνο για το χαρτί της αποφοίτησης. Οπως να ‘ναι. Υπό ορισμένες συγκυρίες, «ο λαός» ελπίζει στη χρήση αυτού του χαρτιού. Τα υπόλοιπα είναι μικρά επεισόδια μιας φοιτητικής ζωής ανάδελφης, μοναδικής σε ολόκληρο τον κόσμο. Μιας φοιτητικής ζωής που συντηρεί συνδικαλιστές, την κοινωνική επιφάνεια και την επιβίωση πανεπιστημιακών, γραφειοκρατία, υπουργούς και παράγει στελέχη της ΝΔ, της Κεντροαριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ, υπαλλήλους χωρίς προσόντα, έως και τον Νίκο Καρανίκα ή τον Αλέξη Τσίπρα.
Υπάρχει, άραγε, πολιτική δύναμη που θα μπορέσει να γκρεμίσει αυτό το πανεπιστήμιο;
