Η σκηνή εκτυλίχθηκε τον Ιούνιο, λίγο αφότου ο Ντόναλντ Τραμπ είχε αποσύρει την αμερικανική υπογραφή από τη Συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, υπό τον λαμπρό ήλιο του Μαϊάμι Μπιτς. Ο δήμαρχος της πόλης Φίλιπ Λιβάιν είχε καλέσει τους ομολόγους τους από τις μεγάλες αμερικανικές πόλεις σε κινητοποίηση υπέρ του κλίματος. «Ο ωκεανός δεν είναι ρεπουμπλικανός, δεν είναι δημοκρατικός. Το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να ανεβαίνει», προειδοποίησε. Ακόμα και έπειτα από δύο τυφώνες μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, πολύ λίγη κουβέντα γίνεται στις ΗΠΑ για την αποδιοργάνωση του κλίματος. Πολύ συχνά, οι σχολιαστές μιλούν για ένα έργο της mother nature, της μητέρας φύσης, λες και ο άνθρωπος δεν έχει καμία σχέση. Σε ένα άρθρο που δημοσίευσε στο Politico, ωστόσο, με τίτλο «Ρέκβιεμ για τη Φλόριδα. Ενας παράδεισος που δεν θα έπρεπε ποτέ να είχε υπάρξει», ο δημοσιογράφος Μάικλ Γκρούνβαλντ υπενθυμίζει πως «η μητέρα φύση ποτέ δεν θέλησε να ζήσουμε εδώ». Οταν οι αμερικανοί στρατιώτες εισβάλλουν τη δεκαετία του 1830 σε αυτό το πρώην ισπανικό έδαφος είναι για να πολεμήσουν τους Ινδιάνους Σεμινόλ και τους αφροαμερικανούς σκλάβους που έχουν συμμαχήσει. Ελη, κουνούπια, ελονοσία, κροκόδειλοι, τυφώνες… ο τόπος είναι εχθρικός και οι στρατιωτικοί σύντομα θα συμφωνήσουν: οι ΗΠΑ καλά θα κάνουν να αφήσουν τον τόπο αυτό στα κουνούπια και στους Ινδιάνους. Και εντούτοις, η Φλόριδα θα αναπτυχθεί. Μετά τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας, οι Αμερικανοί ανακαλύπτουν τη δυνατότητα μετασχηματισμού της σε τουριστικό παράδεισο –αρκεί να καταφέρουν να αποξηράνουν αυτά τα καταραμένα έλη. Μια σιδηροδρομική γραμμή κατασκευάζεται στις ατλαντικές ακτές. Η περιοχή χρησιμεύει ως εφαλτήριο του πολέμου εναντίον των Ισπανών για την απελευθέρωση της Κούβας το 1898. Στο γύρισμα του αιώνα, ωστόσο, αριθμεί μόλις 500.000 κατοίκους έναντι σχεδόν 20 εκατομμυρίων 120 χρόνια αργότερα.

Με την ανάπτυξη του αυτοκινήτου, η Φλόριδα γίνεται τόπος παραθερισμού. Η κατασκευαστική τρέλα φτάνει από τη Νέα Υόρκη, καταλαμβάνει την περιοχή. Προσκρούει όμως στα στοιχεία της φύσης. Τους τυφώνες, που σκοτώνουν 400 ανθρώπους το 1926, 2.000 το 1928. Και έπειτα έρχεται το κραχ του 1929, που κάνει την αγορά ακινήτων να καταρρεύσει. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος όμως και οι ανάγκες του στρατού φέρνουν υποδομές. Μεταπολεμικά, η Φλόριδα αναπτύσσεται πλέον ραγδαία. Εν μέσω Ψυχρού Πολέμου, το Ακρωτήριο Κανάβεραλ, όσο πιο κοντά στον Ισημερινό, γίνεται πρωταθλητής του αγώνα για την κατάκτηση του Διαστήματος. Ο κλιματισμός κάνει τις κατοικίες βιώσιμες. Η άφιξη εκατοντάδων χιλιάδων Κουβανών μετά την επανάσταση του Κάστρο μετατρέπει το Μαϊάμι σε εμπορικό και οικονομικό κόμβο. Τα έλη επιτέλους αποξηραίνονται. Η Φλόριδα γίνεται ένας παράδεισος για τα παιδιά, με το Disney World του Ορλάντο, ένας παράδεισος για τους ισχυρούς –εκτός από τις στιγμές που αντεπιτίθεται «η μητέρα φύση».

Τελευταία Νέα