Τα τρένα που φύγαν
Είχα από το πρωί χθες που σιγοψιθύριζα το τραγούδι της Βίκυς Μοσχολιού «Τα τρένα που φύγαν», σε μουσική του τεράστιου Σταύρου Ξαρχάκου (τις καλημέρες μου συν τις ευχές για χθες, φίλτατε) και στίχους των Βαγγέλη Γκούφα και Βασίλη Ανδρεόπουλου. Θυμίζω τον πρώτο στίχο από το τραγούδι:
Τα τρένα που φύγαν
αγάπες μού πήρανε.
Αγάπες και κλαίνε,
ποια μοίρα τις μοίρανε;
Και γιατί μου είχε κολλήσει το τραγούδι; Διότι στην Κέρκυρα επισφραγιζόταν η πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στους Ιταλούς παρουσία του προέδρου Αλέξη και του ιταλού συναδέλφου του Τζεντιλόνι.
Ωραία η Κέρκυρα, ωραία και η τελετή, ακόμη καλύτερη η συνεργασία, αλλά λίγη ώρα αργότερα έλαβα mail από την Ωρα Αποφάσεων των Αννας Διαμαντοπούλου – Γιώργου Φλωρίδη (χωρίς Ραγκούση πλέον), το οποίο περιγράφει δράκους και θηρία. Αν μάλιστα συμβαίνουν αυτά τα οποία καταλογίζει στην κυβέρνηση, δεν βλέπω τους συναρμόδιους υπουργούς να περνάνε καλά όταν επέλθει η πολιτική αλλαγή. Μη σου πω ότι ως και ειδικό δικαστήριο οσφραίνομαι…

Κάποιος;
Προσέξτε με παρακαλώ, τι αναφέρει (στην πραγματικότητα καταγγέλλει) η Ωρα Αποφάσεων σχετικά με την ολοκλήρωση της πώλησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η οποία θυμίζω επί κυβέρνησης Τσολάκογλου Σαμαρά -Βενιζέλου ήταν να πωληθεί 300 με 340 εκατομμύρια, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε σε όλους τους τόνους, και με όλα τα μέσα ότι το τίμημα ήταν μικρό σε σχέση με την πραγματική αξία της εταιρείας, και πως τυχόν πώλησή της με αυτό το ποσό θα συνιστούσε σκάνδαλο πρώτης γραμμής.
Σαν να μην είχαν υπάρξει όμως όλα αυτά, η κυβέρνηση ανακοίνωσε τον Ιούλιο του 2016, πέρυσι δηλαδή, ότι πουλάει την εταιρεία στην ιταλική εταιρεία Ferrovie αντί 45 εκατ. ευρώ. Εκείνη την περίοδο όμως, σύμφωνα με επίσημες ανακοινώσεις η ΤΡΑΙΝΟΣΕ είχε αποθεματικό 40 εκατ. ευρώ. Με την εξαιρετικά ρεαλιστική πιθανότητα, από το αποθεματικό αυτό να μείνει στους αγοραστές το ποσό των 25 εκατ. ευρώ, συνάγεται ότι το πραγματικό τίμημα της αγοραπωλησίας θα ανέλθει –υποστηρίζει η Ωρα Αποφάσεων –στο ποσό των 20 εκατ. ευρώ.
Αλλά μόλις την Τρίτη η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αποφάσισε να επιχορηγήσει την ΤΡΑΙΝΟΣΕ (δηλαδή τους ιταλούς αγοραστές της), με το ποσό των 12 εκατ. ευρώ από ζημίες που έπαθε η εταιρεία την περίοδο που έκλεισε, λόγω του Προσφυγικού, η σιδηροδρομική γραμμή της Ειδομένης (Δεκέμβριος 2015 – Φεβρουάριος 2016). Θα δώσει η κυβέρνηση, εξηγώ, 12 εκατομμύρια τώρα, για ζημιές που υπέστη (;) η ΤΡΑΙΝΟΣΕ πριν πωληθεί. Εγινα αντιληπτός;
Τι σημαίνει αυτό; Οτι η τελική τιμή πώλησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ είναι μόλις (μόλις, ρε παιδιά!, αν έχετε Θεό) 8, οκτώ, εκατομμύρια ευρώ!..
Φαντάζομαι ότι όλο αυτό θα κινήσει το ενδιαφέρον κάποιου εισαγγελέα. Τι; Οχι;

Τα ίδια
Αλλά ποιος να το κινήσει εδώ που τα λέμε; Η ΝουΔού; Αυτή έτσι κι αλλιώς έχει τη φωλιά της λερωμένη –χάλια!
Υποθέτω δεν ξεχνάει κανείς την πώληση της Olympic Air, της αγαπημένης Ολυμπιακής, στον μακαρίτη Βγενόπουλο αντί πινακίου φακής ουσιαστικά, με τη δέσμευση του τελευταίου να την εξυγιάνει και να την κάνει και πάλι δυνατή. Δέσμευση που έκανε την κυβέρνηση Καραμανλή να μην την παραχωρήσει, λέει, με αμιγώς οικονομικά κριτήρια, αλλά προφανώς και με άλλα, που δεν θα μάθουμε ποτέ. Και τι είδαμε να συμβαίνει; Πρώτα τη συρρίκνωσε, μετά την απαξίωσε, έπειτα περιέκοψε τα δρομολόγιά της, και αφού τη μετέτρεψε σε εταιρεία δρομολογίων εσωτερικού, την πούλησε με τη σειρά του, μικρή και ταπεινή, 100 εκατομμύρια φτηνότερα, στον ανταγωνιστή της, Aegean.
Γι’ αυτό το συγκεκριμένο σκάνδαλο της πώλησης της Ολυμπιακής στον Βγενόπουλο δεν απολογήθηκε ποτέ κανείς. Και προφανώς μέχρι να συμβεί αυτό, ουδείς από την Πειραιώς νομιμοποιείται να ομιλεί γι’ αυτό που έκανε αντίστοιχα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
Κοινώς, αφήστε ρε παιδιά, όλοι τα ίδια κάνετε…

Κοροϊδία
Επειτα από συντονισμένες έρευνες που διεξήγαγα και εγώ προκειμένου να διαπιστώσω πόθεν προέκυψε η πετρελαιοκηλίδα σε Καλαμάκι, Αλιμο, Αγιο Κοσμά, Γλυφάδα και λοιπά, είμαι έτοιμος να ανακοινώσω την επαρκώς τεκμηριωμένη, ακραία επιστημονική, θέση, ότι η πετρελαιοκηλίδα ΔΕΝ ταξίδεψε υποθαλάσσια όπως πίστευε (και πιστεύει) το υπουργείο των πέντε θαλασσών και των τριών πελαγών, ήτοι το υπουργείο (θάλασσα, τα έχεις κάνει θάλασσα) Κουρουμπλή.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καν πετρελαιοκηλίδα. Αυτό που βλέπουν οι κάτοικοι της αθηναϊκής «ριβιέρας» (τρομάρα της και τρομάρα τους…) είναι το αποτέλεσμα μιας μεγάλης προβοκάτσιας που έστησαν -αποκαλύπτω –διάφοροι κύκλοι, οι οποίοι αντιστρατεύονται το τεράστιο έργο της κυβέρνησης.
Να το εξηγήσω πιο αναλυτικά: έμαθαν αυτοί οι κύκλοι ότι πίσω από την Ψυττάλεια βυθίστηκε ένα μικρό πετρελαιοφόρο και βρήκαν την ευκαιρία να στείλουν μέσα στη νύχτα βυτιοφόρο να αδειάσουν μαζούτ σε όποια παραλία βρήκαν πρόχειρη. Ετσι μαύρισε το σύμπαν.
Ακραίο; Δεν νομίζω. Αν είναι ακραία αυτή η εκδοχή, έως και απίθανη ας πούμε, το να μας λένε, με κάθε σοβαρότητα, οι ανίκανοι, ότι η πετρελαιοκηλίδα ταξίδεψε υποθαλάσσια, καμιά 25 μίλια, μέχρι να βγει στις ακτές, τι είναι ακριβώς;

Λογική
Για τα λογοπαίγνια του Παναγιώτη Κουρουμπλή περί παραίτησης, ως έχοντος την ευθύνη για την πρωτοφανή ολιγωρία των υπηρεσιών του υπουργείου αναφορικά με το ναυάγιο του «Αγία Ζώνη ΙΙ», μπορώ μετά λόγου γνώσεως να αποκαλύψω ότι μόνο λογοπαίγνιο που μάλιστα παρερμηνεύθηκε, δεν ήταν.
Σύμφωνα λοιπόν με τις πηγές μου, ο Κουρουμπλής με το που επέστρεψε από το Λονδίνο όπου περιπηδούσε επί 3ήμερο προσκεκλημένος της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών και αντιλαμβανόμενος το μέγεθος του προβλήματος, αποφάσισε να παραιτηθεί σε ένδειξη ευαισθησίας και έμπρακτης ανάληψης της πολιτικής ευθύνης.
Χθες το πρωί δε, πληροφορούμενος και το επιθετικό, και εμμέσως εις βάρος του πρωτοσέλιδο της «Αυγής», επικοινώνησε, υποστηρίζουν οι πηγές μου, με τον μπαρμπ’-Αλέκο Φλαμπουράρη στο Μαξίμου και του ανακοίνωσε ότι προτίθεται να παραιτηθεί «για να διευκολύνει τον Πρωθυπουργό».
Ο μπαρμπ’-Αλέκος του συνέστησε να μην ανακοινώσει τίποτε πριν ενημερώσει τον Πρωθυπουργό, αλλά ο Κουρουμπλής είχε ήδη πάρει αμπάριζα τα ραδιόφωνα και διαλαλούσε το πόσο ευαίσθητος είναι.
Μέχρι που ο κυρ Φλαμπουράρης τού είπε να κάτσει στ’ αβγά του και να κάνει τη δουλειά του, σύσταση οφείλω να επισημάνω πολύ λογική. Διότι αν ο Κουρουμπλής είχε αφεθεί να επιδείξει την ευαισθησία που τον διακρίνει, η σημαντική ελληνοϊταλική συνάντηση κορυφής στην Κέρκυρα, παρόντων των δυο πρωθυπουργών, θα πήγαινε μια βόλτα στη Λευκίμμη να δει αν έχουν οι αλυκές χοντρό αλάτι.

Κι άλλη επιτυχία
Στο μεταξύ συνεχίζεται με αμείωτη ένταση η άκρως επιτυχής αντιπολιτευτική στρατηγική της ΝουΔού, με αποτέλεσμα κύματα ενθουσιασμού να έχουν συνεπάρει την κομματική της βάση. Μετά την κορυφαία για τις πολιτικές εξελίξεις της χώρας συνάντηση του προέδρου Κυριάκου με τον πρόεδρο Κώστα Καραμανλή, αποτέλεσμα της οποίας (εδώ είναι τα σημαντικά για τον λαό) ο πρώην πρωθυπουργός θα ανέβει Θεσσαλονίκη για να βρίσκεται αύριο βράδυ Βελλίδειο, εκδηλώθηκε νέα μεγάλη πρωτοβουλία χθες, ικανή να ταράξει τα νερά: συνάντηση του προέδρου Κυριάκου με τον πρόεδρο Αντώνη Σαμαρά, με ορατό αποτέλεσμα την εξασφάλιση της παρουσίας και εκείνου στο αυριανό event του Βελλιδείου.
Καλά, δεν πιάνεται πλέον η ΝουΔού, και (απ’ ό,τι φαντάζομαι θα) έχει χάσει τον ύπνο του ο πρόεδρος Τσίπρας –κατόπιν όλων αυτών, φυσικά…

Στόχος
Το άλλο μεγάλο χτύπημα που πραγματικά έχει στείλει τον πρόεδρο Αλέξη για Valium, Hipnosedon και τα συναφή είναι εμπνευσμένο σποτ το οποίο λέει μέσες άκρες τα ακόλουθα συνοδευόμενα με την απαραίτητη μουσική υπόκρουση του φόβου: «Χτες οι Σκουριές, σήμερα το Ελληνικό και τα αεροδρόμια, αύριο τι;».
Απάντηση δεν δίνουν, διότι και τι χρειάζεται εδώ που τα λέμε. Σημασία (γι’ αυτούς) έχει να γίνουν κυβέρνηση. Ολα τα υπόλοιπα θα τα βρει η υπηρεσία…