Τα κακά νέα: η πετρελαιοκηλίδα από το ναυάγιο του μικρού δεξαμενόπλοιου «Αγία Ζώνη ΙΙ» έφτασε στις αρχαιότητες του Ελληνικού, στη χερσόνησο του Αγίου Κοσμά και στην Κωλιάδα Ακρα. Αλλά γι’ αυτό θα προβληματιστούν οι θεματοφύλακες των αρχαιοτήτων του τόπου, οι εθνικόφρονες υπάλληλοι του ΚΑΣ, οι αριστερισταί εθνικόφρονες του Συλλόγου Αρχαιολόγων και όσοι επενδύουν την επαγγελματική ή την πολιτική τους παρουσία στην τρισχιλιετή ταυτότητα της γαλάζιας μας χώρας.
Οπότε, ας πάμε κατευθείαν στα καλά νέα. Κι αυτά είναι ότι ο υπουργός Ναυτιλίας Παναγιώτης Κουρουμπλής, μετά το ατύχημα και την οικολογική καταστροφή του Σαρωνικού, ανέβλεψεν (που λέει κι η Γραφή). Διότι ο τυφλός υπουργός, όπως ανακοινώθηκε αρμοδίως, έσπευσε στον Σαρωνικό να κάνει αυτοψία. Να δει, δηλαδή, ιδίοις όμμασι τη ζημιά, που τη χρεώνεται το υπουργείο του, δηλαδή ο ίδιος, και να μας καθησυχάσει: εντάξει, μωρέ, πώς κάνετε έτσι, λέρωσε, θα τα καθαρίσουμε.
Μπορεί να κάνει αυτοψία ένας τυφλός; Επ’ ουδενί. Μπορεί, ασφαλώς, να δει με τα μάτια της ψυχής, μπορεί να ακούσει περιγραφές –αλλά αυτοψία; Το λέει και η ετυμολογία. Το μόνο άλλωστε που επιδιώκει κάθε υπουργός σε αυτές τις περιπτώσεις, οποιοσδήποτε, δεν είναι να δει αλλά να τον δουν. Να τον βγάλουν φωτογραφίες, να τον δείξει η τηλεόραση, να παίξει το δράμα του –μελό ή ψυχόδραμα, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του. Με άλλα λόγια, δηλαδή, ο υπουργός να κάνει επικοινωνία (ή να κολακέψει τον Πρωθυπουργό, ταπεινωνόμενος δημοσίως για να μη χάσει την καρέκλα, όπως και έκανε).
Στην κυβέρνηση αυτή, πάντα έτσι κάνουν. Ή επικοινωνία (τα λέγαμε και χθες) ή κοινωνιολογία (αυτή τη χειρίζεται άριστα ο οικολόγος βουλευτής Τσιρώνης). Η οικολογία, κατά τα άλλα, ανέκαθεν ήταν ένα πρόσχημα. Οταν οι Πράσινοι ανέβαιναν στην Ευρώπη, τα λεγόμενα ανανεωτικά σχήματα στην Ελλάδα πρόσθεσαν και τη λέξη «οικολογικό» στους τίτλους τους. Γι’ αυτούς, οικολογία ήταν η απο-ανάπτυξη. Τι έλεγαν; Οχι στα πυρηνικά (ακόμα και για ειρηνικούς σκοπούς), να σώσουμε μερικούς κορμοράνους (πού θα πήγαιναν αν γινόταν το γήπεδο του Παναθηναϊκού και εμπορικό κέντρο στον υποβαθμισμένο Ελαιώνα;), να σώσουμε τα (κακάσχημα και παρατημένα) Προσφυγικά, να σώσουμε το περιβάλλον της Χαλκιδικής.
Η ελληνική Αριστερά, ανερμάτιστη και τυφλή, αρνήθηκε για πολλά χρόνια να δει την πραγματικότητα. Ισχύς της, οι εξαπατημένοι από την επικοινωνιακή λάμψη της, τυφλοί ψηφοφόροι της. Οι οποίοι, σήμερα, κι αν δεν βλέπουν, μυρίζουν.
Τελευταία Νέα