Ο βασιλιάς, δηλαδή ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, είναι «ιδεολογικά γυμνός». Και έχει δίπλα του συμβούλους, όπως ο περιβόητος Καρανίκας, οι οποίοι εκφέρουν ένα χυδαίο και «λούμπεν» πολιτικό λόγο ( «στα τσακίδια») που δεν έχει καμία σχέση είτε με την πολιτική αρετή που δίδασκε ο Αριστοτέλης είτε με τη διαπαιδαγωγητική διάσταση της πολιτικής που δίδασκε ο Αντόνιο Γκράμσι!
Ομως όλα αυτά τα μεγέθη είναι γνωστά και δηλητηριώδη. Και ο τόπος έχει ανάγκη από μια μεγάλη σοσιαλδημοκρατική παράταξη, η οποία όμως θα συζητά επί της ουσίας και όχι απλώς για την ηλεκτρονική ψηφοφορία. Τι εννοώ;
Πριν από λίγο καιρό μια ιστορική φιγούρα του ευρύτερου «προοδευτικού» (;) χώρου, ο Κώστας Λαλιώτης, είχε συνηγορήσει υπέρ της συγκρότησης μιας σύγχρονης Κεντροαριστεράς με «αντιδεξιό περιεχόμενο».
Ωστόσο, αναρωτιέται κανείς το εξής απλό πράγμα: Πόσο μπορεί να πείσει κανείς σήμερα με τέτοιες «ιδεολογικές φούσκες» μια φτωχοποιημένη ελληνική κοινωνία;
Και το λέω αυτό γιατί η πιο «δεξιά» πολιτική –με άγρια περικοπή μισθών και συντάξεων –είχε ασκηθεί από τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου με τη λήψη της πιο ιστορικής απόφασης, δηλαδή με την εισαγωγή του πρώτου Μνημονίου (που δρομολόγησε μια μακρά περίοδο οικονομικής καταστροφής για την Ελλάδα).
Μάλιστα, ο διάσημος οικονομολόγος Stiglitz υπονοεί σαφώς στο καινούργιο του βιβλίο ότι αν γινόταν τότε μια γενναία –αλλά επιλεκτική –περικοπή των δημοσίων δαπανών, ίσως να μη φθάναμε ποτέ στην αθλιότητα των Μνημονίων. Αλλά αυτό ήταν αντίθετο με το DNA του τότε κρατικίστικου ΠΑΣΟΚ (Stiglitz, «Ευρώ – Πώς ένα κοινό νόμισμα απειλεί το μέλλον της Ευρώπης»).
Σε κάθε περίπτωση μια σύγχρονη Κεντροαριστερά δεν μπορεί να «κατασκευαστεί» με ένα αντιδεξιό περιεχόμενο (το οποίο θα παραπέμπει απλώς σε μια ιστορία του παρελθόντος)!
Επομένως, οι πολλοί υποψήφιοι για την ηγεσία της εκκολαπτόμενης δημοκρατικής παράταξης είναι απαραίτητο να συζητήσουν τέτοια ιδεολογικά ζητήματα. Οπως το πώς θα γίνεται πιο δίκαια η κατανομή του πλούτου σήμερα στη χρεοκοπημένη Ελλάδα του 2017, όπου η μισή κοινωνία ζει με τις συντάξεις, και όχι στην Ελλάδα του 1981!
Ετσι ο γάλλος οικονομολόγος Piketty προτείνει για την καταπολέμηση των έντονων ανισοτήτων στην Ευρώπη μια προοδευτική φορολογία εισοδήματος, η οποία θα ανέρχεται μέχρι το 80% στα πλουσιότερα κοινωνικά στρώματα («Το Κεφάλαιο τον 21ο αιώνα»).
Βεβαίως η πρόταση τούτη θα ήταν αδύνατο να εφαρμοστεί στην Ελλάδα, γιατί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υπερφορολόγησε αθλίως τους πάντες και το μόνο που θα προκαλούσε μια παρόμοια επιλογή θα ήταν η φυγή και άλλων κεφαλαίων από τη χώρα μας προς κράτη με μικρότερους φόρους.
Το συμπέρασμα; Οι υποψήφιοι ηγέτες της Κεντροαριστεράς πρέπει να συζητήσουν αυτά τα ζητήματα. Δεν χρειαζόμαστε άλλους μεσσίες, αλλά ανθρώπους που θα μας λένε την αλήθεια για το αύριο!
Ο Γρηγόρης Καλφέλης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ.
Τελευταία Νέα