Αισθάνεται άραγε η Ιταλία πως είναι στο περιθώριο της Ενωσης; Μα είναι ιδρυτικό μέλος της, 60 χρόνια τώρα στο κουρμπέτι. Και μάλλον βρίσκεται κοντά στο κέντρο του κόσμου –όχι επειδή κάποτε όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στη Ρώμη, αλλά επειδή είναι μέλος του G7, των πλουσιότερων χωρών του πλανήτη, επίσης από τότε που ιδρύθηκε ο θεσμός, 40 τόσα χρόνια. Προφανώς τα γνωρίζει αυτά ο Πρωθυπουργός, άλλωστε η χθεσινή ελληνοϊταλική συνάντηση στην Κέρκυρα είχε στόχο να προωθήσει επενδύσεις των γειτόνων στην Ελλάδα. Τότε γιατί στις κοινές δηλώσεις που έγιναν με τον Πάολο Τζεντιλόνι τον κάλεσε στον επερχόμενο διάλογο για το μέλλον της Ευρώπης «να βάλουμε και την οπτική των λαών του Νότου που δεν μπορούν να είναι στο περιθώριο της Ευρώπης»; Αλλά νιώθει άραγε «περιθωριακή χώρα» η Ισπανία; Ή έστω η Κύπρος, η Μάλτα, η Πορτογαλία; Εχουν κάνει τέτοιες δηλώσεις οι πρωθυπουργοί τους;

Θα μπορούσε να πει κανείς, «περιθωριακός αισθάνεται ο Αλέξης Τσίπρας και νομίζει ότι όλοι είναι σαν αυτόν». Δεν μου αρέσουν οι ψυχολογικές ερμηνείες και στο κάτω κάτω μόνο από σύμπλεγμα κατωτερότητας δεν δείχνει να πάσχει ο Πρωθυπουργός. Θα πρέπει μάλλον να συνδέσουμε τη φράση περί περιθωριακότητας με την άλλη που είπε ενώπιον του πρωθυπουργού της Ιταλίας: ο μελλοντικός υπουργός Οικονομικών της ευρωζώνης πρέπει «να βλέπει τις δομικές ανισορροπίες … και να προχωρά μια προοπτική ευημερίας και σύγκλισης των κρατών-μελών». Δηλαδή να συγκλίνουμε προς τους Σουηδούς, Δανούς, Γερμανούς και να ευημερούμε σαν αυτούς –σαν να μην άκουσε τον Εμανουέλ Μακρόν που στην Πνύκα είπε ότι κατά τη διάρκεια της κρίσης «ο ελληνικός λαός πλήρωσε τα ψέματα ότι μπορεί να ζήσει όπως στο Βερολίνο».

Τα ψέματα της παλιάς πολιτικής ελίτ που δανειζόταν για να δίνει βερολινέζικες παροχές και να κερδίζει εκλογές –και της νέας που κέρδισε τις εκλογές υποσχόμενη ότι σίγουρα θα μας κάνει Βερολινέζους γιατί θα καταργήσει τα Μνημόνια και θα διαγράψει το χρέος.

Ο Αλέξης Τσίπρας μάς αγαπά και μας νοιάζεται: θέλει καθένας από εμάς να μπορεί να πει Ich bin ein Berliner. Αλλά το να γίνεσαι πλούσιος παράγοντας, πουλώντας, εμπορευόμενος είναι ρετσινιά «διότι ημεγάλη ιδιοκτησία,εν πάση περιπτώσει, μεκάποιο τρόπο αποκτήθηκε», εξήγησε στη Θεσσαλονίκη. Η ιδιοκτησία είναι κλοπή. Ο μόνος έντιμος τρόπος να γίνεις πλούσιος είναι παίρνοντας από τους πλούσιους –δίκαιος τρόπος, γιατί αυτοί απέκτησαν τον πλούτο τους κλέβοντας τους φτωχούς. Να τους τα παίρνεις είτε με απειλές, όπως το 2015, είτε με παρακάλια, όπως τώρα. Και αν δεν πλουτίσουμε ώσπου να γίνουν οι εκλογές, θα ξέρουμε ότι δεν φταίει ο Ρομπέν των Δασών αλλά οι πλούσιοι κλέφτες του Βορρά.

Τελευταία Νέα