Αναζήτηση
Σιγά που θα παραιτούνταν ο Κουρουμπλής –ένα λογοπαίγνιο έκανε ο άνθρωπος.
Οχι μόνο δεν υπήρχε περίπτωση να ξεκολλήσει από την καρέκλα αλλά υποψιάζομαι πως όταν χάσει τις εκλογές θα ταμπουρωθεί στο υπουργείο μήπως τον κρατήσουν και οι επόμενοι.
Σιγά που δεν θα έκανε κωλοτούμπα με τις άδειες ο Σταθάκης. Δευτέρα τούς την έπεσε η Eldorado. Τρίτη έβαλε η κυβέρνηση τις φωνές «μας εκβιάζουν, μας εκβιάζουν!». Πέμπτη ο Σταθάκης τα έτρεξε όλα.
Διότι όπως έλεγε κι ένας σοφός παλαιός εκδότης: δεν υπάρχουν εκβιασμοί, υπάρχουν εκβιαζόμενοι!
Σιγά που θα παραμύθιαζε τον κόσμο η ειδυλλιακή εικόνα επενδύσεων και ανάπτυξης που προσπάθησε να φιλοτεχνήσει στη ΔΕΘ ο Πρωθυπουργός. Βγήκε ο «κυβερνητικός παράγοντας» του υπουργείου Οικονομικών και τον έστειλε αδιάβαστο.
Τι να κάνουμε; Η πραγματικότητα είναι ξεροκέφαλη, λένε οι Γάλλοι. Και στο τέλος έχει πάντα δίκιο, προσθέτω εγώ.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο κανείς ποτέ δεν μπόρεσε να κυβερνήσει με μαϊμουδιές. Με παραιτήσεις – μαϊμού. Με μαγκιές – μαϊμού. Με ανάπτυξη – μαϊμού. Με οικολογία – μαϊμού. Με υπουργούς – μαϊμού.
Ξέρετε γιατί; Επειδή αργά ή γρήγορα, οι κυβερνήσεις πρέπει να κάνουν και καμία δουλειά, να πάρουν κάποια απόφαση, να προχωρήσουν τα πράγματα. Πρέπει να κυβερνήσουν.
Ενώ οι μαϊμούδες απλώς σκαρφαλώνουν στα δέντρα και τρώνε μπανάνες.
Αυτά «δεν μπορούν να συμβαίνουν σε μια ευρωπαϊκή χώρα» δήλωσε υπερήφανα ο εκβιαζόμενος Σταθάκης. Και είχε απόλυτο δίκιο.
Σε καμία ευρωπαϊκή χώρα οι κυβερνήσεις δεν πουλάνε μαγκιές όσο νομίζουν ότι τις παίρνει και υπογράφουν τρέχοντας μόλις καταλάβουν ότι δεν τις παίρνει.
Σε καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν υπάρχουν υπουργοί που κόπτονται για το δημόσιο συμφέρον όσο νομίζουν ότι κάνουν το κομμάτι τους και καταπίνουν αμάσητο το δημόσιο συμφέρον μόλις τους τρίξουν τα δόντια.
Σε καμία ευρωπαϊκή χώρα οι επενδύσεις δεν αποτελούν αντικείμενο πολιτικής διαπραγμάτευσης ή (ακόμη χειρότερα) πολιτικής επένδυσης του ενός ή του άλλου.
Ξέρετε γιατί; Επειδή στις ευρωπαϊκές χώρες οι κυβερνήσεις κυβερνούν, δεν κάνουν φιγούρα.
Δεν κοροϊδεύουν τους έξω για να ξεγελάσουν τους μέσα. Ούτε κοροϊδεύουν τους μέσα για να ξεγελάσουν τους έξω.
Και γι’ αυτό άλλωστε σε καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν υπάρχει κυβέρνηση με υπουργούς σαν τον Κουρουμπλή ή τον Σταθάκη. Αποτελούν εθνική πρωτοτυπία κι αποκλειστικότητα.
Αλλά δυστυχώς εμείς δεν είμαστε πλέον ευρωπαϊκή χώρα. Ή, για να το πω καλύτερα, είμαστε μια ευρωπαϊκή χώρα – μαϊμού.
Η οποία αν συνεχίσει αμέριμνη στον δρόμο με τις μαϊμούδες θα καταλήξει απλώς σε κάποιο δέντρο να τρώει μπανάνες.
