Το γεγονός ότι μια παρέα με περίσσιο ταλέντο και παίκτες γαλουχημένους σε τέτοια παιχνίδια έχασε μία από τις μεγαλύτερες ευκαιρίες να ξαναφέρει την Εθνική στη ζώνη των μεταλλίων έπειτα από μια οκταετία, είναι κάτι που θα το συζητάμε για χρόνια.
Απλά, ο χρόνος τρέχει και δεν απέχουμε περισσότερες από εννέα εβδομάδες από τους επόμενους επίσημους αγώνες, αυτούς με τη Βρετανία εκτός και με το Ισραήλ εντός για τα πρώτα δύο παιχνίδια των (νέων) προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου.Η ΕΟΚ πρέπει να «τρέξει» τις εξελίξεις, να δώσει το χρίσμα στον νέο προπονητή προκειμένου να αρχίσει να επιλέγει και να ψάχνει τη στελέχωση αυτή της Εθνικής ειδικών καταστάσεων του χειμώνα, που δεν θα έχει –λογικά –στο ρόστερ της ούτε έναν από τη 12άδα που μας εκπροσώπησε στο Ευρωμπάσκετ.
Αν και το μυαλό όλων πήγε στον Ηλία Παπαθεοδώρου, δεδομένου ότι ο νυν τεχνικός του ΠΑΟΚ «μεγάλωσε» στα χέρια του με επιτυχία τους πιτσιρικάδες των Κ20, δεν είναι βέβαιο ότι αυτός θα είναι ο διάδοχος του Μίσσα καθώς η Ομοσπονδία ίσως θέσει ως προαπαιτούμενο για τον νέο προπονητή να μην έχει παράλληλη απασχόληση με μεγάλη ομάδα, και ο Δικέφαλος του Βορρά είναι μια τέτοια.
Αντίθετα, ο Φάρος – ΓΣΛ δεν συγκαταλέγεται σε αυτά τα κλαμπ και έτσι ο νυν συνεργάτης του απερχόμενου Κώστα Μίσσα, ο Θανάσης Σκουρτόπουλος, δεν αποκλείεται να τον διαδεχτεί, πηγαίνοντας μία θέση πιο κοντά προς την άκρη του πάγκου. Οπως και να έχει, όποιος και αν είναι ο εκλεκτός εδώ, ο χρόνος πιέζει ακόμα περισσότερο και δεν θα πρέπει να γίνουν λάθη του καλοκαιριού.
Ενός περίεργου καλοκαιριού που μαζί με τις εξελίξεις (στο θέμα του Γιάννη Αντετοκούνμπο) έφερε την εθνική ομάδα στο Ελσίνκι για την πρώτη φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος να θυμίζει «ωρολογιακή βόμβα», με τον κάθε παίκτη να κοιτάει περισσότερο τον εαυτό του και όχι την ομάδα.
Αποτέλεσμα; Τραγικές εμφανίσεις, με την Εθνική να φτάνει στο χείλος ενός πρωτοφανούς αποκλεισμού (από τη φάση των ομίλων!), αλλά τελικά να ξυπνάει στο παρά πέντε, να μεταμορφώνεται προς το καλύτερο –και σε νοοτροπία -, την ώρα που ο Νικ Καλάθης και ο Κώστας Σλούκας έδειξαν ότι τους ταιριάζει ο ρόλος του ηγέτη.
Στο κρίσιμο ματς «έσκασαν» μαζί με τους άλλους τρεις συμπαίκτες τους, που έπαιζαν από 33 έως 38 λεπτά, και ας είπε ο Νικ στον κόουτς (σε κάποια αλλαγή) να μην ανησυχεί, ότι μπορεί να παίξει άλλα δύο παιχνίδια.
Το πουλάκι πέταξε και ήταν κρίμα για αυτήν τη γενιά των παιδιών αλλά και για τον κόουτς Μίσσα που άκουσε τα εξ αμάξης και, όπως είπε, αυτό το δίμηνο επιβάρυνε και την υγεία του.