Ησκηνή είναι έτοιμη. Γκρίζο χρώμα, δερμάτινες αναπαυτικές πολυθρόνες στο μέσο της αυλής των κεντρικών γραφείων του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος στο Βερολίνο. Οι γυναίκες έχουν ήδη πάρει τις θέσεις τους, μια γνωστή γερμανίδα ηθοποιός, μια τουρκογερμανίδα συγγραφέας και η Καταρίνα Μπάρλεϊ, γενική γραμματέας του SPD. Η πολυθρόνα στη μέση είναι άδεια και η Μπάρλεϊ λέει στο μικρόφωνο: «Θέλω να καλωσορίσετε τον Τζορτζ Κλούνι του SPD!». Ο Μάρτιν Σουλτς κάνει την εμφάνισή του. Είναι Μάρτιος του 2017 και ο Σουλτς είναι εδώ και ενάμιση μήνα υποψήφιος καγκελάριος των Σοσιαλδημοκρατών.
Επί πολλά χρόνια ο ηλικίας 61 ετών πολιτικός υπήρξε βουλευτής στο Ευρωκοινοβούλιο, στο οποίο τα τελευταία χρόνια διετέλεσε και πρόεδρος. Στις αρχές της χρονιάς ανέλαβε ρόλο σωτήρα του SPD –να σώσει το κόμμα από μια κατάρα που δεν του επιτρέπει να πραγματοποιήσει επιτυχημένες πολιτικές εκστρατείες επί χρόνια. Ηταν ο διεκδικητής που θα μπορούσε να θέσει τέλος στην παραμονή της Μέρκελ στην καγκελαρία έπειτα από 12 χρόνια.
Ισως εκείνη η βραδιά του Μαρτίου ήταν η στιγμή που ο Σουλτς συνειδητοποίησε πως κάτι δεν πάει καλά, όταν εκτός από τον Τζορτζ Κλούνι, τον συνέκριναν και με τον Τζάστιν Τριντό. Ο Σουλτς είχε πει πως δεν του άρεσαν ιδιαίτερα τα υπερβολικά σχόλια όπως «Το τρέντο του Σουλτς… Επόμενη στάση Καγκελαρία». Ούτε ευχαριστήθηκε με το απόλυτο ποσοστό του 100% με το οποίο εξελέγη πρόεδρος του κόμματος.
Η Γερμανία φέτος έζησε ένα πολιτικό roller-coaster. Στις αρχές της χρονιάς, είχε φανεί πως οι ψηφοφόροι κουράστηκαν με την καγκελάριο Μέρκελ. Οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι θα υπάρχει αλλαγή ηγεσίας και ότι η Μέρκελ, έπειτα από τρεις θητείες, δεν θα ακολουθούσε τα βήματα του Χέλμουτ Κολ που κυβέρνησε την Γερμανία επί 16 χρόνια. Λίγους μήνες αργότερα, όμως, στελέχη των Σοσιαλδημοκρατών είχαν ήδη αρχίσει να εξετάζουν ένα μέλλον χωρίς τον Μάρτιν Σουλτς στο τιμόνι του SPD.
Τίποτα δεν είναι οριστικό ακόμα, όμως και μετά το ένα και μοναδικό ντιμπέιτ Μέρκελ – Σουλτς οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως η καγκελάριος θα παραμείνει στη θέση της. Το μέγα ερώτημα είναι: πώς ο Σουλτς ανέβηκε και έπεσε στις δημοσκοπήσεις τόσο γρήγορα; Και πώς η Μέρκελ ανέκτησε τέτοια δυναμική τη στιγμή που τον Ιανουάριο όλα έδειχναν εναντίον της; Πολλοί είπαν ότι αυτή η προεκλογική περίοδος ήταν βαρετή, όμως η χώρα βράζει, όπως διαπιστώνει το περιοδικό «Σπίγκελ», με αρκετούς να υιοθετούν λόγους μίσους. Παρά τις προσπάθειές τους, οι δύο διεκδικητές δεν μπορούν να κρύψουν ότι, τελικά, στα μεγάλα ζητήματα πολιτικής οι θέσεις τους δεν είναι και πολύ διαφορετικές.
Φρέσκος αέρας

Οταν πρωτομπήκε στη διεκδίκηση της καγκελαρίας, ο Σουλτς έφερε μαζί του τον αέρα του πολιτικού που μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε ασχοληθεί επί 20 χρόνια με το Ευρωκοινοβούλιο, αν και νωρίτερα είχε διατελέσει δήμαρχος του Βιρσέλεν επί 7 χρόνια. Ηταν ένα φρέσκο πρόσωπο στην εσωτερική πολιτική σκηνή έπειτα από μια επιτυχημένη θητεία στην προεδρία του Ευρωκοινοβουλίου, γνωστός για την προτίμησή του στις συνεργασίες και τις συναινετικές αποφάσεις.
Βέβαια, ο εθισμός του στο αλκοόλ στα νιάτα του που τον είχε φέρει κοντά στην αυτοκτονία τον ακολουθούσε, όμως η θητεία του στις Βρυξέλλες κρίθηκε θετικά και του έμαθε μεταξύ άλλων και την αξία της φιλίας στην πολιτική. Λέει συχνά ότι ο Γιούνκερ είναι «φίλος» του, όπως και ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ και ο νυν πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν. Ισως διότι θέλει να τονίσει πως η Μέρκελ δεν έχει φίλους στην πολιτική και πάντα κρατά αποστάσεις. Μετά την επιστροφή του στο Βερολίνο αναγκάστηκε να γίνει πιο σκληρός, κάτι που δεν ταιριάζει με την προσωπικότητά του. Και ήρθε σε σύγκρουση με άλλον έναν φίλο του, που επιθυμούσε να είναι εκείνος υποψήφιος του SPD για την καγκελαρία: τον υπουργό Εξωτερικών Ζίγκμαρ Γκάμπριελ.
Μεγάλες προσδοκίες

Στις τελευταίες του δηλώσεις ο Μάρτιν Σουλτς δηλώνει αισιόδοξος ότι «ακόμα μπορεί να ανατρέψουμε την κατάσταση», καθώς κάποιες δημοσκοπήσεις δείχνουν μικρή ενίσχυση των Σοσιαλδημοκρατών. Οταν ρωτήθηκε, όμως, γιατί η υποψηφιότητά του έκανε κοιλιά, προτίμησε να μιλήσει για «υψηλές προσδοκίες» και μια σειρά απογοητευτικών αποτελεσμάτων για το SPD σε τοπικές εκλογές που επηρέασαν αρνητικά τη δημοτικότητά του.
Ομως και ο ίδιος φαίνεται να έχει κάποια ευθύνη, καθώς όταν οι δημοσκοπήσεις έδιναν τα δύο κόμματα με ίδια ποσοστά, ο Σουλτς έδειξε να φοβάται να κάνει κάποια κίνηση μήπως γείρει την πλάστιγγα εις βάρος του. Ετσι έχασε χρόνο και δεν μπόρεσε να ανατρέψει την απώλεια ψηφοφόρων του SPD, το οποίο φαίνεται ακόμα να πληρώνει την Ατζέντα 2000 του Γκέρχαρντ Σρέντερ, του τελευταίου σοσιαλδημοκράτη καγκελάριου, που έκανε μεγάλες περικοπές στα κοινωνικά προγράμματα.
Αισθάνεται ότι τα ΜΜΕ δεν του φέρθηκαν δίκαια, με τίτλους όπως «Ψυχάκιας Σουλτς» και «Σουλτς, ο τύπος που ξοδεύει». Γράφτηκε ότι «έχει τη γοητεία ταμία τράπεζας» και ότι μοιάζει με «ελεγκτή τρένου». Και επειδή δεν έχει λάβει πανεπιστημιακή μόρφωση, δέχεται ακόμα αρκετές επιθέσεις.
Το αυτογκόλ

Κάποιες φορές δίνει και ο ίδιος αφορμές. Σε μια πρόσφατη επίσκεψή του στην επιχείρηση «Time in the Box», που χρησιμοποιεί εικονική πραγματικότητα για να δημιουργήσει ψηφιακά ταξίδια στον χρόνο, ο Σουλτς ρώτησε γελώντας κάπως πικρά: «Μπορείτε να προγραμματίσετε μια εικονική εκλογική νίκη;».
Τελευταία Νέα