Ολοι οι νουν έχοντες φίλοι του ποδοσφαίρου αντιλαμβάνονται πως μία οικονομική κατάρρευση του Παναθηναϊκού θα συμπαρασύρει όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Θα είναι μία ποδοσφαιρική Lehman Brothers για τη Σούπερ Λίγκα.
Ο Παναθηναϊκός είναι από τους βασικούς πυλώνες του ποδοσφαίρου μας. Αν έχει απομείνει ακόμη κάτι όρθιο σ’ αυτόν τον χώρο οφείλεται (και) στην έστω υποτυπώδη ανταγωνιστικότητα που προσφέρει η πράσινη φανέλα στο πρωτάθλημα.
Ο συνοπτικός απολογισμός των οικονομικών του Παναθηναϊκού από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο μετά το διαφαινόμενο ναυάγιο των διαπραγματεύσεών του με τον Γιάννη Αλαφούζο είναι εφιαλτικός. Τα χρέη της πράσινης ΠΑΕ έχουν ξεπεράσει τα 50 εκατ. ευρώ ενώ έχουν υπογραφεί δεσμεύσεις επιπλέον 30 εκατ. ευρώ που αφορούν τα επόμενα χρόνια. Ταυτόχρονα ο Γιάννης Αλαφούζος έχει συνδράμει με ποσό άνω των 40 εκατ. ευρώ.
Σε μία ημιθανή εσωτερική αγορά και χωρίς έσοδα από ευρωπαϊκές διοργανώσεις, είναι προφανές πως ο Παναθηναϊκός βρίσκεται επί ξυρού ακμής.
Οι συνεχείς αποτυχίες στην Ευρώπη, που του στέρησαν έσοδα πολλών εκατ. και η άφιξη του Στραματσόνι, που άλλαξε τη στρατηγική στην ανάπτυξη της ομάδας, αποτέλεσαν καταλυτικούς παράγοντες για το πράσινο αρνητικό σπιράλ. Μεταξύ των πολλών κακών που άφησε κληρονομιά ο Ιταλός είναι και η εξοικείωση του Παναθηναϊκού με τη μετριότητα. Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί τώρα είναι το ανάθεμα.
