Τέσσερα χρόνια μετά τη δολοφονία του ράπερ Παύλου Φύσσα, που επέτρεψε στην πολιτεία να ξεδιπλώσει τη διαδικασία εξιχνίασης του ρόλου της Χρυσής Αυγής, της στοιχειοθέτησης κατηγορίας για εγκληματική συμμορία και της σύλληψης και φυλάκισης των ηγετικών στελεχών της οργάνωσης, θα περίμενε κανείς ότι η δίκη θα είχε ολοκληρωθεί. Παρά το ογκώδες κατηγορητήριο, η μακρά δίκη θα έπρεπε να έχει προχωρήσει. Η αντιφασιστική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ, άλλωστε, ιδιαίτερα εμπεδωμένη στα στελέχη και στα μέλη του, θα μπορούσε να θεωρηθεί ουσιαστικός λόγος επίσπευσης των διαδικασιών. Θα έπρεπε.

Αντί τα πράγματα να γίνουν έτσι, όμως, η δίκη που άρχισε με ενστάσεις και κωλυσιεργία από πλευράς των κατηγορουμένων και συνεχίστηκε με διαμαρτυρίες περιοίκων για τον χώρο των φυλακών Κορυδαλλού, όπου διεξαγόταν, συνεχίζεται αποσπασματικά και αργά. Εχει βαλτώσει. Στο μεταξύ, οι χρυσαυγίτες, βουλευτές και στελέχη, βρήκαν την ευκαιρία να εργάζονται στο ημίφως, φτιάχνοντας ένα νέο προφίλ δήθεν ήρεμου πολιτικού χώρου, ενός ριζοσπαστικού ακροδεξιού κόμματος, που όμως δεν δρα πλέον εκτός του συνταγματικού τόξου. Την ευκαιρία αυτή, σε μερικές περιπτώσεις, την έδωσε στη Χρυσή Αυγή η ίδια η κυβέρνηση –η επιλογή, π.χ., του υπουργού Αμυνας να επισκεφτούν ακριτικά νησιά έλληνες βουλευτές, που έδωσε την ευκαιρία σε αστέρια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και στον χρυσαυγίτη Κασιδιάρη από κοινού να διατρανώσουν το εθνικό τους φρόνημα, βαπτίζει στην κοινοβουλευτική νομιμότητα λόγω και έργω εξτρεμιστές.

Μολονότι επικαλούνται διαφορετικά αξιακά συστήματα, οι πολιτικοί αυτοί χώροι είχαν ξανασυναντηθεί στο όνομα του αντιμνημονιακού αντιευρωπαϊσμού στις πλατείες των Αγανακτισμένων, το 2011 (μαζί τους ήταν τότε, πάντα ατύπως, και η ΝΔ, δεν πρέπει να το ξεχνάμε –αν, μάλιστα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν άλλαζε την κοινοβουλευτική θέση του κόμματός του, στη συνάντηση των ακριτικών νησιών θα ήταν και νεοδημοκράτες). Μετά τον θάνατο του Φύσσα, πάντως, η ΝΔ, επί κυβερνήσεως Σαμαρά, διά του Νίκου Δένδια, επέτρεψε η ανάκριση να οδηγηθεί σε εντυπωσιακό αποτέλεσμα, το οποίο εξανεμίστηκε στη συνέχεια.

Το αποτέλεσμα είναι γνωστό: η δίκη καρκινοβατεί, οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής κυκλοφορούν ελεύθεροι, στο σπίτι του είναι και ο δράστης της δολοφονίας. Οι χρυσαυγίτες περιμένουν την ευκαιρία να επιστρέψουν στον αντιμνημονιακό αντισυστημισμό τους αλλά, κυρίως, να φρεσκάρουν τον ρατσιστικό εξτρεμισμό τους. Μια δημοκρατική ήττα για την οποία ευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ηθελημένα; Δεν θα ήθελα να το πιστέψω. Αλλά στην πολιτική το αποτέλεσμα μετράει.

Τελευταία Νέα