Το καθεστώς της Βόρειας Κορέας ακροβατεί επικίνδυνα σε ένα στρατηγικό παίγνιο με πιθανότητες πυρηνικού ολοκαυτώματος. Ο κυρίαρχος στόχος του είναι η διασφάλιση της επιβίωσής του και δευτερευόντως η φινλανδοποίηση της Νότιας Κορέας. Είναι προφανές ότι καθεστώτα τέτοιου τύπου τοποθετούν την επιβίωσή τους ψηλότερα από το εθνικό συμφέρον. Η Βόρεια Κορέα όχι μόνο έχει περάσει το κατώφλι των πυρηνικών δυνάμεων αλλά έχει αναπτύξει την πυραυλική της τεχνολογία και φαίνεται να είναι κοντά στην ανάπτυξη πυρηνικών όπλων σε διηπειρωτικούς πυραύλους. Επιπλέον, φαίνεται να έχει αναπτύξει δυνατότητα εκτόξευσης πυραύλων από κινητές βάσεις, πράγμα που δυσχεραίνει τον εντοπισμό τους και, άρα, δίνει στη Βόρεια Κορέα δυνατότητα και πρώτου και δεύτερου χτυπήματος.
Από την άλλη πλευρά, η προβολή αξιόπιστης δυνατότητας διηπειρωτικού χτυπήματος έχει στόχο να κλονίσει την αμυντική δέσμευση των ΗΠΑ προς τη Νότια Κορέα καθώς το αντίτιμο μπορεί να είναι επίθεση σε αμερικανικό έδαφος. Ετσι, η Βόρεια Κορέα στοχεύει στην απομόνωση και τη φινλανδοποίηση της Νότιας Κορέας.
Οι ΗΠΑ δεν διαθέτουν πολλές επιλογές. Η μόνη πολιτική οικονομικών κυρώσεων που θα μπορούσε πραγματικά να πλήξει το καθεστώς απαιτεί τη συμμετοχή της Κίνας. Η Κίνα θα μπορούσε να βοηθήσει αποτελεσματικά διακόπτοντας τις εξαγωγές πετρελαίου και, κυρίως, τροφίμων προς τη Βόρεια Κορέα. Δεν θα το πράξει, όμως, γιατί φοβάται το χάος από την κατάρρευση του καθεστώτος αλλά, κυρίως, γιατί κάτι τέτοιο θα οδηγούσε στην επανένωση της Κορέας υπό την επιρροή των ΗΠΑ και αμερικανικά στρατεύματα στα σύνορά της.
Ο Μάο συνήθιζε να λέει ότι «η Βόρεια Κορέα είναι τα χείλη και η Κίνα τα δόντια. Αν λείψουν τα χείλη θα κρυώνουν τα δόντια». Η πυρηνικοποιημένη Βόρεια Κορέα, όμως, περιπλέκει τους σχεδιασμούς της Κίνας. Δυσχεραίνει την επιδίωξη της γεωπολιτικής της κυριαρχίας στην Ανατολική Ασία καθώς μπορεί να οδηγήσει σε ένα ντόμινο διασποράς πυρηνικών όπλων στην περιοχή. Ηδη υπάρχουν πιέσεις στο εσωτερικό της Ιαπωνίας για την αναθεώρηση του πασιφιστικού συντάγματος και επανεξοπλισμό της. Το σενάριο διασποράς πυρηνικών όπλων σε μια περιοχή όπου ήδη η Κίνα, η Ινδία και το Πακιστάν έχουν πυρηνικά όπλα θα σημάνει έναν ψυχρό πόλεμο στην Ανατολική Ασία. Αυτό δεν θα αφήσει αδιάφορη τη Ρωσία του Πούτιν που εκμεταλλεύεται το χάος σε περιφερειακά υποσυστήματα για την επαναπροώθηση των γεωπολιτικών της συμφερόντων.
Η μόνη βραχυπρόθεσμη επιλογή των ΗΠΑ είναι μια πολιτική αποτροπής και καταναγκαστικής διπλωματίας προς τη Βόρεια Κορέα. Η μακροπρόθεσμη λύση μπορεί να προκύψει μόνο μέσα από τη συνεργασία ΗΠΑ – Κίνας με τελική κατάληξη μια ενωμένη, αποπυρηνικοποιημένη, αλλά ουδέτερη Κορέα.
Μέχρι την ολοκλήρωση αυτής της μακράς και δύσβατης διαδρομής θα ελλοχεύει ο κίνδυνος του πυρηνικού ολοκαυτώματος.
Ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος είναι καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής, πρώην υπουργός