Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει ένα πλεονέκτημα, ιδιαίτερα αν δεν έχει ξανακυβερνήσει: μπορεί να υπόσχεται τα πάντα. Αυτό έκανε άλλωστε κι ο Αλέξης Τσίπρας μέχρι το 2015. Εχει κι ένα μειονέκτημα: μπορεί να κολλήσει σε αυτήν τη θέση. Αυτό υποτίθεται ότι πιστεύει η κυβέρνηση για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αν κρίνει κανείς από τη χθεσινή της ανακοίνωση στο γνωστό αγοραίο ύφος. Δεν το πιστεύει όμως η πλειοψηφία των πολιτών.

Ενα επιπλέον μειονέκτημα του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι θεωρείται ψυχρός. Σοβαρός, εργατικός, τίμιος, αλλά κάπως απόμακρος. Αυτήν ακριβώς την εικόνα φαίνεται ότι έχει βαλθεί να αλλάξει, ποτίζοντας με περισσότερο συναίσθημα τους λόγους του και διανθίζοντάς τους με μικρές καθημερινές ιστορίες. Καλά κάνει. Η πολιτική δεν είναι αφηρημένες θεωρίες ή συνθήματα χωρίς αντίκρισμα, αλλά συγκεκριμένα μέτρα που θα βελτιώσουν τη ζωή συγκεκριμένων ανθρώπων. Κι όσο μεγαλύτερο φάσμα καλύπτουν αυτοί οι άνθρωποι τόσο λιγότερο ταξική, και άρα περισσότερο δημοκρατική, είναι η πολιτική –και αυτός που την εκφράζει.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αντιληφθεί επίσης ότι δεν έχει την πολυτέλεια να περιμένει να πέσει το σάπιο μήλο από τη μηλιά. Πρώτον, επειδή μπορεί να τρέξει κάποιος άλλος να το μαζέψει. Δεύτερον, επειδή μπορεί να πεθάνει κι η μηλιά, ήδη έχει λυγίσει επικίνδυνα. Πρέπει λοιπόν να ετοιμάσει επειγόντως τη συνταγή που θα την κάνει να ξανανιώσει. Και ξέρει ότι αυτή η συνταγή δεν μπορεί να περιορίζεται στο ότι «εμείς θα τα κάνουμε αλλιώς». Ούτε στο ότι «θα κάνουμε επαναδιαπραγμάτευση». Η εμπιστοσύνη της χώρας στο εξωτερικό βρίσκεται στο ναδίρ, πρέπει να ξανακερδηθεί. Και αυτό θα γίνει μόνο με σοβαρές μεταρρυθμίσεις.

Δύο πράγματα θα μπορούσε κανείς να πει ότι έλειπαν από τον λόγο του στη ΔΕΘ. Η αυτοκριτική: οι περισσότεροι Ελληνες μάλλον θυμούνται τον Κώστα Καραμανλή από την καταστροφική διακυβέρνησή του, όχι από την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης. Και η Ευρώπη: διότι αν ορθώς η λέξη «Τσίπρας» αναφέρθηκε μόνο μία φορά σε μια ομιλία των 6.900 λέξεων, είναι απορίας άξιον πώς ένας ένθερμος ευρωπαϊστής σαν τον Μητσοτάκη δεν έδωσε στην κοινή μας οικογένεια και στο κοινό μας μέλλον τη θέση που τους αντιστοιχεί.

Η ασφαλέστερη ένδειξη πάντως ότι ο αρχηγός της ΝΔ βρίσκεται σε καλό δρόμο είναι η λυσσώδης αντίδραση των αντιπάλων του. Τόσο η επώνυμη, με αυτήν τη μόνιμη επωδό περί νεοφιλελευθερισμού, όσο και η ανώνυμη, με τις γελοιότητες για την κούκλα της βιτρίνας που δήθεν χαιρέτησε στη Θεσσαλονίκη. Οποιος περίμενε σοβαρό αντίλογο από τον ΣΥΡΙΖΑ στις εξαγγελίες για τη μείωση της φορολογίας, τη στήριξη των νέων ή την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, μάλλον ζει σε άλλη χώρα.

Τελικά, η εκδίκηση του Μητσοτάκη θα είναι το σύνθημα που θα δονεί τις προεκλογικές συγκεντρώσεις του κόμματός του: «Ο λαός / δεν ξεχνά / τι σημαίνει / Αριστερά!»

Τελευταία Νέα