Ο τόνος στην παρουσίαση για τη νέα σεζόν του θεάτρου Πόρτα δόθηκε από τα πρώτα λόγια του Θωμά Μοσχόπουλου: «Δεν θα σώσουμε το ελληνικό θέατρο, δεν θα προτείνουμε συγκλονιστικές δημιουργίες, προσπαθούμε να κάνουμε τη δουλειά μας και η περηφάνια για τις επιλογές μας μάς κάνει να συνεχίζουμε». Κι όμως, στο σημείωμα που υπάρχει στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα, εκτός από μια (αυτο)κριτική για τη θεατρική κουλτούρα (υπερπληθωρισμός παραγωγών, πτώση της ποιότητας των συνθηκών λόγω ένδειας ή προχειρότητας, αυτοαναφορικότητα, διάσπαση, έλλειψη στόχων κ.ά.), εντοπίζει κανείς και ορισμένους –πώς αλλιώς; –φιλόδοξους στόχους: ευρύ πρόγραμμα, σταθερό αλλά συνεχώς ανανεούμενο δυναμικό, ριψοκίνδυνες επιλογές ρεπερτορίου, συνένωση δυνάμεων και ένα «δονκιχωτικό ρίσκο».

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ. Με έμπνευση από την ανακήρυξη της Αθήνας ως Πρωτεύουσας του Βιβλίου για το 2018, το θέατρο της οδού Μεσογείων αναζητά και φέτος χώρους «για τους ανθρώπους να μοιραστούν τις ιστορίες τους» και μεταξύ άλλων προτείνει τέσσερις παραστάσεις βασισμένες στην παγκόσμια λογοτεχνία. Πρώτα, τη «Μύτη» από την ομώνυμη νουβέλα του Γκόγκολ, σκηνοθετημένη από τη Σοφία Πάσχου των Patari Project –παράσταση που επανέρχεται από τις 23 Οκτωβρίου. Ομοίως και οι «Αναστατώσεις του Οικότροφου Τέρλες» του Ρόμπερτ Μούζιλ, σε σκηνοθεσία Γεωργίας Μαυραγάνη, αλλά και η καφκική «Δίκη του Κ» σε σκηνοθεσία και διασκευή Θωμά Μοσχόπουλου, που επαναλαμβάνονται από τις 28 Οκτωβρίου και 18 Δεκεμβρίου αντίστοιχα. Η ολοκαίνουρια παραγωγή είναι το «Καντίντ ή Αισιοδοξία», μια γαλλική σάτιρα του 18ου αιώνα υπογεγραμμένη από κάποιον «δόκτωρα Ραλφ», γνωστό τελικά και ως… Βολταίρο. Στην παράσταση, επίσης σε σκηνοθεσία Μοσχόπουλου και συμπαραγωγή με το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης, παίζουν οι Μιχάλης Συριόπουλος και Ειρήνη Μπούνταλη. Το έργο, ενώ αντιπαρατέθηκε στην αρχή του Λάιμπνιτς ότι «ζούμε στον καλύτερο δυνατό κόσμο», καλείται σήμερα να φέρει «λίγο διαφωτισμό μέσα σε τόσο σκοτάδι». Η πρεμιέρα στην Κοζάνη προγραμματίζεται για τις 27 Οκτωβρίου και στην Αθήνα για τις 8 Δεκεμβρίου. «Οι παραστάσεις σε συνεργασία με φορείς επαρχιακών πόλεων είναι σταθερό μοντέλο στην Ευρώπη», έλεγε ο Μοσχόπουλος. «Θα πρότεινα κιόλας στο υπουργείο να τις επιχορηγεί».

ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ. Θέατρο Πόρτα, βέβαια, σημαίνει και έμφαση στο παιδικό ή και βρεφικό θέατρο. Η παράσταση «Αληθινός» της Ομάδας VASISTAS σε σκηνοθεσία Αργυρώς Χιώτη, η οποία περνάει την Πόρτα για πρώτη φορά, αντλεί υλικό από παραμύθια της Σμύρνης που απευθύνονται σε ενήλικο κοινό, αλλά μπορεί να την παρακολουθήσουν και παιδιά (πρεμιέρα στις 23 Δεκεμβρίου). Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τρεις ακόμα παραγωγές: το «Εξω Πάνω Κάτω Μέσα» της Κατερίνας Καραδήμα, μια παραγωγή του Μικρού Θεάτρου Αγρινίου με πρωτότυπη μουσική του Φοίβου Δεληβοριά (από 30/11). Το «Μουσικοί και φίλοι» των Burger Project (από 14/10). Και το «Χιονάνοι» των Patari Project, οι οποίοι θα διασκευάζουν με τη βοήθεια των μελωδιών του Κορνήλιου Σελαμσή το παραμύθι που όλοι υποψιαζόμαστε. Αναμένονται ακόμη η «Χορωδία Ανέργων» των Ελένη Ευθυμίου και Δημήτρη Ζάχου (από 5/11) και τα «Παραμύθια με την Ξένια» από τις 11/11, για τέταρτη χρονιά. Οπως έλεγε η ίδια η Ξένια Καλογεροπούλου, ψυχή του θεάτρου, στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου, «έχω μπει τόσο βαθιά στο ρόλο της παραμυθούς, που όσο με δυσκολεύει άλλο τόσο με χαροποιεί».

Τελευταία Νέα