Η Αγκαθα Μαίρη Κλαρίσα Μίλερ, περισσότερο γνωστή ως Αγκαθα Κρίστι, γεννήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου του 1890 νοτιοανατολικά της Αγγλίας. Σχολείο δεν πήγε ποτέ, αλλά αναπλήρωσε το κενό κάνοντας ιδιαίτερα μαθήματα στο σπίτι, συνήθως με τον αμερικανικής καταγωγής πατέρα της, τον οποίο έχασε πολύ νωρίς, σε ηλικία μόλις 11 ετών. Από μικρή λάτρευε τα παραμύθια και έκανε αγώνα για να μάθει να διαβάζει από πολύ νωρίς, ώστε να μπορεί να αποστηθίζει τις ιστορίες. Ξεκίνησε να γράφει μυθιστορήματα όταν η μεγαλύτερή της αδερφή τής είπε πως δεν θα τα κατάφερνε ποτέ. Οι νουβέλες της βέβαια γνώρισαν συνταρακτική επιτυχία και, όπως ήταν αναμενόμενο, αποτέλεσαν υλικό πρώτης τάξεως για τον κινηματογράφο από τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Σκεφτείτε πως η πρώτη μεταφορά ιστορίας της στο σινεμά χρονολογείται το 1928 («The passing of Mr Quinn»), ενώ στη συνέχεια «γνώρισε» και μεγάλες εμπορικές δόξες. Ανάμεσα σε αυτές συναντάμε και τα ονόματα μεγάλων σκηνοθετών: Ο Μπίλι Γουάιλντερ, για παράδειγμα, σκηνοθέτησε το 1957 μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του με τον «Μάρτυρα κατηγορίας» (πρωταγωνίστρια η Μάρλεν Ντίτριχ).

ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΣΤΑΡ. Τη δεκαετία του 1970, όμως, ο μεγάλος παραγωγός Ντίνο ντε Λαουρέντις είχε τη φοβερή ιδέα να επαναφέρει την Κρίστι στο προσκήνιο με μια σειρά μεγάλων παραγωγών που διέθεταν μια πλειάδα γνωστών σταρ. Στο «Εγκλημα στον Νείλο» του 1978 πρωταγωνιστούσαν οι Πίτερ Ουστίνοφ, Μπέτι Ντέιβις, Τζέιν Μπίρκιν, Μία Φάροου και Μάγκι Σμιθ. Και στο «Εγκλημα στο Οριεντ Εξπρές» του 1974 οι Αλμπερτ Φίνεϊ, Λορίν Μπακόλ, Σον Κόνερι, Βανέσα Ρεντγκρέιβ και η Ινγκριντ Μπέργκμαν, η οποία μάλιστα βραβεύτηκε με Οσκαρ β’ γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της. Η τακτική αυτή της συγκέντρωσης πολλών μεγάλων ονομάτων γέμισε, όπως ήταν αναμενόμενο, τις αίθουσες. Μια τακτική που θα ήταν σχεδόν αδύνατο να επαναληφθεί σήμερα, καθώς τα κασέ των σταρ έχουν ανέβει τόσο πολύ, που δύο μόνο δυνατές φίρμες μπορούν να εκτινάξουν τον προϋπολογισμό ενός φιλμ στα ύψη. Και γράφω «σχεδόν», γιατί φέτος περιμένουμε μια νέα εκδοχή του «Οριεντ Εξπρές» που επαναφέρει αυτή την παλιά και δοκιμασμένη συνταγή.

Τζόνι Ντεπ, Τζούντι Ντεντς, Ολίβια Κόλμαν, Πενέλοπε Κρουθ και Μισέλ Φάιφερ φιγουράρουν στην αφίσα του νέου φιλμ, ενώ τον Ηρακλή Πουαρό ενσαρκώνει ο σπουδαίος Κένεθ Μπράνα, ο οποίος μάλιστα υπογράφει και τη σκηνοθεσία του φιλμ. Και μια ιστορία που ξεκινά ως ένα πολυτελές ταξίδι με τρένο στην Ευρώπη εξελίσσεται γρήγορα σε ένα από τα πιο κομψά, αγωνιώδη και συναρπαστικά μυστήρια που έχουν ειπωθεί ποτέ. Οπου ο Ηρακλής Πουαρό, έχοντας ήδη εξιχνιάσει μια υπόθεση στη Συρία, καλείται να επιστρέψει στην Αγγλία. Προς μεγάλη του ευχαρίστηση, θα επιβιβαστεί στο «Οριεντ Εξπρές» παρέα με τον παλιό του φίλο, τον κύριο Μπουκ, που είναι διευθυντής της σιδηροδρομικής εταιρείας. Το ταξίδι, δυστυχώς, δεν προοιωνίζεται ευχάριστο. Ο Πουαρό θα συναντήσει την πρώτη δυσάρεστη έκπληξη στον σταθμό, καθώς όλα τα βαγόνια είναι γεμάτα. Ετσι αναγκάζεται να μοιραστεί μια καμπίνα με τον Εκτορ ΜακΚουίν, γραμματέα ενός πλούσιου αμερικανού επιχειρηματία, του Σάμιουελ Ράτσετ. Ο Πουαρό αρνείται να εργαστεί για λογαριασμό του Ράτσετ απλά και μόνο επειδή δεν του αρέσει η φάτσα του. Δεύτερη δυσάρεστη έκπληξη θ’ ακολουθήσει όταν το τρένο ακινητοποιηθεί από τα χιόνια. Εκεί ο συνοδός του τρένου, ύστερα από επανειλημμένες απόπειρες, θα κατορθώσει να εισχωρήσει σ’ ένα κλειστό διαμέρισμα της κλινάμαξας, όπου τον περιμένει υπομονετικά ένα πτώμα!

«Το πολυπληθές καστ ήταν απαραίτητο για να αναδείξει αυτή τη μοναδική ιστορία της Αγκαθα Κρίστι», δήλωσε ο Μπράνα, «καθώς κάθε ήρωας της ταινίας κουβαλά το δικό του μυστικό. Είναι απαραίτητο οι ηθοποιοί να μπορούν να αποδώσουν όλα αυτά τα μικρά, ανεπαίσθητα μηνύματα που καθιστούν την πλοκή. Οσο για την ατμόσφαιρα του φιλμ, έχω να σας πω πως ένα από τα αγαπημένα μου φιλμ του Μάρτιν Σκορσέζε είναι “Τα χρόνια της αθωότητας” και αυτό που με αυτό που με συνεπήρε στο φιλμ ήταν η λεπτομερής αναπαράσταση της Νέας Υόρκης του 19ου αιώνα στην οθόνη. Αυτό προσπάθησα να πετύχω με το “Οριεντ Εξπρές”». Σημειώστε παρακαλώ πως ο Μπράνα γύρισε την ταινία στο πανάκριβο φορμά του φιλμ 65 χιλιοστών, ακολουθώντας δηλαδή το παράδειγμα σκηνοθετών όπως ο Κρίστοφερ Νόλαν, ο Στίβεν Σπίλμπεργκ και ο Κουέντιν Ταραντίνο, που επιμένουν να γυρίζουν τις παραγωγές τους σε σελιλόιντ, αρνούμενοι κάθε χρήση ψηφιακής τεχνολογίας. Το τελικό αποτέλεσμα θα προβληθεί σύντομα στις αίθουσες και από την επιτυχία του θα εξαρτηθεί αν η Αγκαθα Κρίστι θα κάνει, για άλλη μια φορά, την πανηγυρική της επιστροφή στη μεγάλη οθόνη. Μια σιγουριά την έχουμε.

Τελευταία Νέα