Οι αυταπάτες, οι ψευδαισθήσεις, οι προκαταλήψεις

οι ενοχές και ανοχές όλων ή του καθένα ξεχωριστά

σε μια ζυγαριά με πειραγμένα ζάρια

Για το καλό ή για το κακό

Παυλίνα Μπεχράκη, «Στα χρόνια της ανάγκης»

Ο,τι και όποιος κινείται στην Κεντροαριστερά, τη ριζοσπαστική ή και την κομμουνιστική Αριστερά είναι καλό, γιατί το βάλτωμα προκαλεί συνήθως ιδεολογική υπνηλία, κοινωνική αδιαφορία και πολιτική αδράνεια. Κινητικότητα λοιπόν αλλά με στόχο που υπερβαίνει την αυτοανάλωση, τον επικοινωνισμό και τους τακτικισμούς.

Κατά συνέπεια το ποιο ΠΑΣΟΚ, το ποια ΔΗΣΥ, ποια Κεντροαριστερά, για ποια αριστερή [;] συμμαχία αποτελούν κρίσιμα πολιτικά ζητήματα τα οποία δεν επιλύονται διά της κάλπης και διά της επιλογής ενός καλού ή λιγότερο καλού αρχηγού.

Αναρωτιέμαι όμως αν υπάρχει σήμερα μια ενεργή σοσιαλιστική κοινότητα, με την έννοια της λειτουργίας ενός σταθερού [αριστερής κουλτούρας] κύκλου ανθρώπων, οι οποίοι, έχοντας βαθιά γνώση και επίγνωση της Ιστορίας, επιχειρούν ένα «άλμα στο καινό» ή μήπως βρισκόμαστε μπροστά σε μια πειραματική ανάνηψη της κίνησης των 58+ και της Ελιάς;

Οι νοσταλγοί της περιόδου διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ [ποιας άραγε απ’ όλες; Του 1981,του 1985,του 1989, του 1993, του 1996, του 2009, του 2012;] διακατέχονται απλώς από υπερβάλλοντα βολονταρισμό ή πιστεύουν ότι έχουν απόθεμα ιδεών που δεν πρόκαναν οι ίδιοι επί 20 χρόνια να καταθέσουν/εφαρμόσουν;

Οι άλλοι, οι λιγότερο εμπλακέντες στην τότε ανομία αλλά όχι λιγότερο πονηροί τάζουν σήμερα λαγούς με πετραχήλια όντας πολιτικά άσφαιροι, ενώ ορισμένοι προσκαλούν πολιτικούς [;] απέξω για να φτιάξουν το νέο ΠΑΣΟΚ ή την τρικομματική μέχρι στιγμής ΔΗΣΥ.

Ολοι πάντως δηλώνουν βέβαιοι για τη νίκη [;] μολονότι ουδείς ορκίζεται ότι θα υπ[οτ]αχθεί στον νέο αρχηγό. Αρχαία πολιτική αμαρτία: θ’ αντιστρέψουμε τον ρουν των γεγονότων με το μαχαίρι του Βρούτου.

Ως γνωστόν στην Ελλάδα τα εσωτερικά και τα εξωτερικά γεγονότα αντιμετωπίζονται με όρους παραφυσικούς [φταίνε οι άνεμοι και οι τρικυμίες], αυτοαθωωτικούς [οι εχθροί μας στήνουν συνεχώς παγίδες], ιδεοληπτικούς [κάποτε θα κάνει ξαστεριά] ή μεσσιανικούς [ο Θεός θα στείλει τον Αρχάγγελο να μας σώσει].

Οι Ελληνες από τη μια απαξιώνουν συλλήβδην τους πολιτικούς κι από την άλλη αναμένουν τον Σωτήρα Αρχηγό που θα άρει τα δεινά τους. Οι σοφότεροι βέβαια γνωρίζουν καλά πως τα δεινά της χώρας τα προκαλούν οι ίδιοι οι επιζητώντες τον από μηχανής θεό κι ότι όποιος στο παρελθόν επιχείρησε ν’ αλλάξει τα πράγματα δολοφονήθηκε ή εξορίστηκε.

Δεν υπάρχουν ούτε ένοχοι πολιτικοί με αθώους πολίτες ούτε αθώοι πολιτικοί με ένοχους πολίτες. Συνένοχοι είμαστε όλοι με όλους [όχι όμως για όλα].

Τα φιλόδοξα φιντανάκια του ΠΑΣΟΚ και οι παλιές αλεπούδες του ΣΥΡΙΖΑ το έχουν άραγε συνειδητοποιήσει; Ή μήπως νομίζουν ότι αυτοί θα ξεφύγουν από τη Μήνιν και Υβριν της [καθημερινά βιαζόμενης] Ιστορίας;

ΥΓ. Στις πολιτικές απόψεις απαντάς με πολιτικά αντεπιχειρήματα κι όχι με προσωπικές επιθέσεις. Ιδίως αν έχεις σκοτεινό παρελθόν.

Τελευταία Νέα