Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά, πατέρα; Για τον κόσμο, δεν ξέρω. Το Μαξίμου, λέει, χαίρεται για τις δημοσκοπήσεις.
Ποιες δημοσκοπήσεις εννοεί και γιατί ξεκαρδίζεται, το αγνοώ.
Ούτως ή άλλως, η Ελλάδα είναι ένα χωριό, όλοι τις ίδιες δημοσκοπήσεις ξέρουμε. Κι οι δημοσκοπήσεις που όλοι ξέρουμε όχι μόνο δεν δικαιολογούν χαρά αλλά μάλλον δάκρυ πιο μαύρο κι από το πετρέλαιο του Κουρουμπλή.
Ακόμη κι έτσι όμως η χαρά του άλλου είναι σεβαστή. Αν θέλει να χαίρεται, ζήτω η καλή χαρά!
Κι άλλωστε αποκλείω κατηγορηματικά να στήνει το Μαξίμου δημοσκοπήσεις-μαϊμού –όπως αποκλείω να στήνει εκδότες-μαϊμού και εφημερίδες-μαϊμού. Δεν τους το επιτρέπει το ηθικό πλεονέκτημα.
Ως εκ τούτου η χαρά τους θυμίζει περισσότερο το ανέκδοτο με την ομάδα πόλο που είχε χάσει και οι παίκτες της πανηγύριζαν.
Τι πανηγυρίζετε; Αφού χάσατε, ρώτησαν οι αντίπαλοι.
Πάντα χάνουμε, απάντησαν αυτοί. Αλλά την τελευταία φορά πνίγηκαν και τρεις παίκτες. Ευτυχώς σήμερα δεν πνίγηκε κανείς.
Και είναι αλήθεια ότι κανείς υπουργός δεν πνίγηκε –έως τώρα… Ισως επειδή κανείς δεν ακολούθησε την προτροπή του Κουρουμπλή να βουτήξει στον Σαρωνικό.
Είπαμε. Συριζαίοι είναι οι άνθρωποι, όχι κορόιδα!
Κι έτσι η κυβέρνηση μπόρεσε να συγκαλέσει υπουργικό συμβούλιο σε πλήρη σύνθεση επιβεβαιώνοντας πως θα φύγουν όλοι μαζί.
Πότε; Επί αυτού έχω μια μικρή ιστορία να σας διηγηθώ.
Προ ολίγων εβδομάδων ρώτησα έναν κορυφαίο δικαστικό, συνταξιούχο σήμερα, για ποιον λόγο η κυβέρνηση καθυστερεί να τοποθετήσει ηγεσία στον Αρειο Πάγο.
Ψάχνουν, μου είπε.
Τι ψάχνουν;
Κάποιον που θα τους διασφαλίσει κάποια δικαστική προστασία όταν φύγουν από την εξουσία.
Αυτό δεν σημαίνει προφανώς ότι η νέα ηγεσία του Αρείου Πάγου προέκυψε τελικά από τέτοιο νταραβέρι. Δεν το ξέρω, δεν το λέω, ούτε το υπονοώ.
Αλλά βάζω κάτω τα κιτάπια και βλέπω ότι ο νέος Πρόεδρος θα μείνει έως τον Ιούνιο 2019. Δυο χρόνια.
Η διετία όμως δεν θα ενδιέφερε την κυβέρνηση αν ήταν βέβαιη ότι τον ερχόμενο Ιούνιο πάλι εκείνη θα επέλεγε τον επόμενο Πρόεδρο _ γιατί να βιαστεί;
Συνεπώς μάλλον θεωρεί πολύ πιθανό το αντίθετο: ότι δηλαδή κάποιος άλλος θα διαλέγει Προέδρους ανωτάτων δικαστηρίων τον Ιούνιο 2018. Και σου λέει «άσε να πάρω τα μέτρα μου!».
Το πιάσαμε το υπονοούμενο; Το πιάσαμε! Τα πήρε τα μέτρα της; Οχι!
Διότι το καλύτερο το φύλαξα για το τέλος: τέτοιες κουτοπονηριές δεν έσωσαν ποτέ κανέναν.
Κι εκεί να δεις χαρούλες!