Εξήντα με ενενήντα –τόσα ήταν τα δευτερόλεπτα που πέρασαν από τη στιγμή που ήχησαν οι προειδοποιητικές σειρήνες έως εκείνη κατά την οποία εκδηλώθηκε η δόνηση των 7,1 βαθμών στην Πόλη του Μεξικού. Το Μεξικό έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο, πριν ακόμη και από την Ιαπωνία, που εγκατέστησε ένα σύστημα συναγερμών, το οποίο ενεργοποιείται λίγο πριν χτυπήσει ο Εγκέλαδος. «Το σύστημα συγκεντρώνει ενδείξεις από έναν σεισμό, ο οποίος όμως εκδηλώνεται μακριά. Για το Μεξικό είναι οι σεισμοί που εκδηλώνονται στον Ειρηνικό. Το χρονικό διάστημα είναι αρκετό για να ληφθούν μέτρα στο σιδηροδρομικό δίκτυο ή το ηλεκτρικό δίκτυο. Αλλά όχι για άλλες παρεμβάσεις» εξηγεί στην «Κοριέρε ντέλα Σέρα» ο σεισμολόγος Τζανλούκα Βαλέντιζε.
Ο ίδιος σημειώνει ότι για την ενεργοποίηση του συστήματος απαιτούνται τουλάχιστον τέσσερις με πέντε αισθητήρες κοντά στο επίκεντρο. Οι αισθητήρες αυτοί καταγράφουν τα λεγόμενα S – κύματα (δευτερεύοντα), τα οποία είναι πιο αργά από τα P – κύματα (πρωτεύοντα). «Είχα μόλις σβήσει το φως για να κοιμηθώ όταν χτύπησε ο συναγερμός στο δημοτικό σχολείο που βρίσκεται δίπλα στο σπίτι μας. Εγώ και ο άνδρας μου έχουμε μεγαλώσει με σεισμούς –εκείνος στην Πόλη του Μεξικού, εγώ στο Λος Αντζελες. Κι όμως, μας πήρε δέκα δευτερόλεπτα να το πιστέψουμε. Ο συναγερμός είχε χτυπήσει χωρίς λόγο την προηγούμενη μέρα από ανθρώπινο λάθος που έγινε κατά τις εργασίες της συντήρησης του συστήματος. Αλλά και τις άλλες φορές που είχε χτυπήσει, η δόνηση έγινε ελάχιστα αισθητή στο σπίτι μου» γράφει στο περιοδικό «Wired» η Λίζι Γουέιντ.
Το σύστημα στο Μεξικό εγκαταστάθηκε το 1991, έξι χρόνια μετά τη σεισμική δόνηση του 1985 που άφησε πίσω της χιλιάδες νεκρούς. Η πρωτεύουσα της χώρας, εξάλλου, διαθέτει ένα γεωλογικό πλεονέκτημα ως προς την έγκαιρη προειδοποίηση: οι ζώνες υποβύθισης που προκαλούν τις δονήσεις βρίσκονται στις ακτές του Ειρηνικού, δηλαδή σχεδόν 400 χιλιόμετρα από την πόλη. Κι ενώ κανονικά τα σεισμικά κύματα θα εξαντλούνταν σε αυτήν την απόσταση, εδώ ενισχύονται από τον σωρό της λάσπης πάνω στην οποία έχει χτιστεί η Πόλη του Μεξικού –η πρωτεύουσα χτίστηκε σε μια λίμνη που αποξηράνθηκε την περίοδο της αποικιοκρατίας. Κι αν από τη μια πλευρά αυτή η γεωλογική ιδιομορφία κάνει τους σεισμούς πιο καταστροφικούς, από την άλλη προσφέρει έναν κάποιο χρόνο για να πληροφορηθούν ότι η δόνηση είναι καθ’ οδόν.
Ο συναγερμός δεν δίνει ασφαλώς καμία πληροφορία για την ένταση ή τη διάρκεια –κανένας επομένως δεν μπορεί να ξέρει πόσο δυνατός θα είναι ο σεισμός ή πόσο θα κρατήσει. «Με δεδομένο ότι δεν υπήρξαν εκτεταμένες καταστροφές στην πόλη, το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης δεν έσωσε ζωές αυτή τη φορά» καταλήγει η Λίζι Γουέιντ. «Αλλά λειτούργησε όπως έπρεπε να λειτουργήσει».
