Πέρασε πάνω από μία εβδομάδα από την αποτυχία της εθνικής ομάδας μπάσκετ στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα –αποτυχία που έκανε μεγαλύτερη το ότι την κούπα σήκωσαν τελικά οι Σλοβένοι κι όχι κάποια παραδοσιακή δύναμη. Εμεινε σε όλους η βεβαιότητα ότι η Εθνική μας κάτι πιο πολύ μπορούσε να κάνει, αν είχε ένα μοντέρνο προπονητή π.χ. Με αυτό το συμπέρασμα δεν πρέπει να διαφωνεί ούτε ο Γιώργης ο Βασιλακόπουλος, αυτός ο Θεός του μπάσκετ. Απλά πιστεύει ότι όταν το εκφράζουμε σκεφτόμαστε απλώς ότι η χώρα είναι άτυχη γιατί δεν μπορεί να καθήσει ο ίδιος στον πάγκο. Αν μπορούσε, όλα θα ήταν καλύτερα.
Ο μεγάλος ηγέτης μαθαίνει. Αυτό τον ξεχωρίζει από τον μικρό ηγέτη: αν και την έκφραση «μικρός ηγέτης» δεν την έχω ακούσει ποτέ, για να υπάρχει μεγάλος θα υπάρχει και μικρός. Ο Βασιλακόπουλος είδε ότι η Εθνική στο Eurobasket απέτυχε με τον Κώστα Μίσσα προπονητή και τον Θανάση Σκουρτόπουλο βοηθό του. Κι έκανε μια κίνηση επαναστατική από αυτές που δύσκολα περιμένεις: έκανε προπονητή τον Σκουρτόπουλο, κι έβαλε δίπλα του τον Μίσσα. Αν δει ότι στραβώνει κάπου το πράγμα, θα ξανακάνει προπονητή τον Μίσσα και βοηθό τον Σκουρτόπουλο. Και μετά μπορεί να ξανακάνει προπονητή τον Σκουρτόπουλο και να βάλει δίπλα του τον Μίσσα. Μέχρι να ζαλιστούμε όλοι από τις αλλαγές και να πέσουμε κάτω, που λέει κι ο Νίκος Αναστόπουλος.
Επειδή ο πρόεδρος μάλλον δεν καταλαβαίνει τι έχει συμβεί στην Εθνική, θέλω να του πω τρεις ιστορίες που κυκλοφόρησαν πριν από την έναρξη του Πανευρωπαϊκού, όταν η ομάδα έκανε προετοιμασία. Η πρώτη, που μου είπαν, διαδραματίστηκε στο Καρπενήσι. Σε μια προπόνηση ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, που ακόμα τότε ήταν στην Εθνική, κάρφωσε μπροστά στον Γιάννη Μπουρούση κι έσπασε την μπασκέτα! Το κάρφωμα τράβηξε με κάμερα μια κοπέλα που δουλεύει στην ΕΟΚ και ήθελε να το ανεβάσει στα social media για να χαρεί ο κόσμος βλέποντας τη δύναμη και την ορμή του Γιάννη. Οι παλιοί την έπιασαν με τρόπο και της είπαν να μην κάνει τίποτα γιατί «η Εθνική δεν είναι η πασαρέλα του Αντετοκούνμπο».
Η δεύτερη ιστορία έχει να κάνει με τον περίφημο καβγά του Μπουρούση με τον Παππά. Το να τσακωθούν οι δυο τους είναι τόσο συνηθισμένο όσο να τραγουδήσουν μαζί ο Τσακνής με τον Μαχαιρίτσα –έστω στο προαύλιο της ΕΡΤ. Παραμένει όμως καταπληκτικό ότι τσακώθηκαν για τον μακαρίτη τον Μάκη τον Ψωμιάδη διαφωνώντας για το αν έχει όντως πεθάνει. Αν ο Μάκης ζούσε, οι δυο «αγαπούλες» θα είχαν μαζί του πρόβλημα: θέλω να πω πως είναι αδύνατο να τσακωθείς για τον Μάκαρο! Οι άνθρωποι καβγαδίζουν συχνά: αν ο καβγάς τους μαρτυρά έλλειψη σοβαρότητας είναι τραγικός, όσο και οι πρωταγωνιστές του.
Η τρίτη ιστορία διαδραματίστηκε μετά το τουρνουά Ακρόπολις. Ο Μίσσας ζήτησε από τους παλιούς να μιλήσουν στους νεότερους. Ενας από αυτούς τους κατηγόρησε ότι δεν γνωρίζουν τα επιθετικά συστήματα του προπονητή. Ενας νεότερος αντέδρασε εξηγώντας σε όλους ότι αυτός που δεν καταλαβαίνει τα συστήματα είναι αυτός που τους κατηγορεί: «Ολοι το ξέρουν ότι κοιμάσαι στη θεωρία» είπε. Με τόσο ωραία ατμόσφαιρα είναι να απορείς πώς η ομάδα έφτασε στους οκτώ. Μιλάμε για κατόρθωμα.
Στον πρόεδρο Βασιλακόπουλο θέλω να πω πως δεν πιστεύω καμία από αυτές τις ιστορίες: δεν έγινε τίποτα από όλα αυτά –κατά τη γνώμη μου –γιατί τα παιδιά είναι σοβαρά, υπέροχα κ.λπ. κ.λπ. Υπάρχει όμως ένα σοβαρό πρόβλημα: αν μια ομάδα σαν τη δική μας δεν έχει έναν κέρβερο προπονητή και δεν έχει πια ούτε τον Κολοκυθά, ούτε τον Συρίγο, που κάλυπταν τα νώτα των προπονητών τα προηγούμενα χρόνια, θα κυκλοφορούν πάντα τέτοιες ιστορίες κι ακόμα χειρότερες. Και το πρόβλημα είναι ότι θα γίνονται πάντα και από όλους πιστευτές.
Εγώ τον συμπονώ τον Γιώργη τον Βασιλακόπουλο και θέλω να είναι πάντα χαρούμενος, γιατί είναι και από αυτούς που «είναι και ΠΑΣΟΚ και δεν το κρύβει», όπως λέει και η σοσιαλίστρια αγωνίστρια Βάνα Μπάρμπα. Για να καταλάβετε πόσο ΠΑΣΟΚ είναι ο πρόεδρος, θα σας εκμυστηρευτώ το εξής: είχε μεταξύ άλλων φωτογραφιών στο γραφείο του και μια με τον Ακη τον Τσοχατζόπουλο από τα παλιά τα ωραία τους χρόνια. Οταν ο Ακης πήγε στον Αlpha και δήλωσε πως θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ, ο Γιώργης την κατέβασε: όσο ήταν στη φυλακή την είχε κανονικά! Είναι πραγματικά κρίμα που ο Βασιλακό δεν κατέβηκε στις εκλογές της Κεντροαριστεράς, που μάλλον τον ενδιαφέρει περισσότερο από το μπάσκετ. Ή που δεν κατέβασε έστω τον Σκουρτόπουλο και τον Μίσσα…
