Υπάρχουν δύο τρόποι να κάνεις αντιπολίτευση. Ο ένας είναι να ακολουθείς τις αρχές σου. Να πηγαίνεις με τον σταυρό στο χέρι, όπως λένε. Είσαι ευγενής, δεν διακόπτεις τους άλλους, δεν μιλάς αν ο πρόεδρος της Βουλής δεν σου δίνει τον λόγο. Οταν κατατίθεται ένα νομοσχέδιο με το οποίο διαφωνείς, το καταψηφίζεις εκθέτοντας τους λόγους. Οταν όμως συμφωνείς, το ψηφίζεις, χωρίς να σε απασχολεί ποιος βγαίνει κερδισμένος.
Ο άλλος τρόπος είναι να κινείσαι λαμβάνοντας υπόψη σκοπιμότητες και στόχους. Τις σκοπιμότητες του αντιπάλου: όταν θέλει να περάσει κάτι δεξιό στηρίζεται στον ακροδεξιό εταίρο του, κι όταν θέλει να περάσει κάτι αριστερό εκβιάζει την αντιπολίτευση. Και τους στόχους που έχεις θέσει εσύ: επιδιώκεις να αναλάβεις την εξουσία, ή τέλος πάντων να λάβεις μέρος στην άσκησή της, θέλεις λοιπόν να φθείρεις την κυβέρνηση ή εν πάση περιπτώσει να μη δίνεις την εντύπωση ότι είσαι το κατά περίπτωση δεκανίκι της.
Ο γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΔΗΣΥ δεν φημίζεται για την ψυχραιμία του. Πριν από ένα χρόνο είχε κοντέψει να πιαστεί στα χέρια με τον Πολάκη με αφορμή μια επερώτηση για την υγεία. Τον Ιούλιο αποκάλεσε τον αναπληρωτή υπουργό Ναυτιλίας «θρασίμι» και πριν από λίγο καιρό είπε για τον Κουρουμπλή ότι πλένει τις κατουρημένες ποδιές της Ακρας Δεξιάς και του Καμμένου. Κι όλα αυτά πριν γίνει η οικολογική καταστροφή στον Σαρωνικό και ακουστούν τα όσα απίστευτα ακούστηκαν…
Παρ’ όλα αυτά, το κόμμα του Βασίλη Κεγκέρογλου θεωρούσε ότι, για λόγους αρχής, πρέπει να υπερψηφίζει τα προοδευτικά νομοσχέδια. Πολύ περισσότερο όταν οι ΑΝΕΛ έπαιρναν τις αποστάσεις τους, όπως έγινε με το σύμφωνο συμβίωσης ή την κατασκευή του τζαμιού στην Αθήνα. Αυτό φαίνεται τώρα ότι τελειώνει. «Ψάξτε αλλού για κορόιδα», λέει η ΔΗΣΥ, διευκρινίζοντας ότι θα σταματήσει να υπερψηφίζει διατάξεις που δεν θα εγκρίνει ο κυβερνητικός εταίρος. Και η Νέα Δημοκρατία συμφωνεί.
Αν όμως η αξιωματική αντιπολίτευση απαλλάσσεται με τον τρόπο αυτό από έναν πονοκέφαλο, τη διασφάλιση δηλαδή μιας κοινής γραμμής σε νομοσχέδια με τα οποία η δεξιά του πτέρυγα διαφωνεί, το ΠΑΣΟΚ έχει ένα πρόβλημα. Τι θα κάνει όταν έρθει στη Βουλή το νομοσχέδιο για την απλούστευση της αναγνώρισης της αλλαγής φύλου, με το οποίο διαφωνεί ο Καμμένος; Θα καταψηφίσει συμφωνώντας, θυσιάζοντας έτσι την ουσία στον βωμό της απόλυτης αντιπολίτευσης; Ή θα κάνει εξαιρέσεις όταν πρόκειται για ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
Μεγάλα διλήμματα. Που απορρέουν από μια συμμαχία η οποία θεωρητικά είναι παρά φύση, πρακτικά όμως βολεύει και τους δύο εταίρους της. Πώς να μιλήσεις για ηθική, πώς να υπερασπιστείς αρχές, όταν ο αντίπαλος καταπατά τα πάντα προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία; Πώς να αντιμετωπίσεις αυτή την παγκόσμια πρωτοτυπία που λέγεται ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ;