Κόσµος και κοσµάκης πηγαινοέρχεται στο Μαξίµου από την µπροστινή πόρτα, αλλά κυρίως από την πίσω, αυτή δηλαδή που είναι επί της οδού Βασιλέως Γεωργίου, που σε οδηγεί κατευθείαν στα υπόγεια. Οµως ο πρόσφατος επισκέπτης που συζητήθηκε περισσότερο από τον καθέναν ήταν ο Θύµιος Λυµπερόπουλος, ο επιλεγόµενος και “βαψοµαλλιάς” υπό αθλίων ανταγωνιστών του, οι οποίοι προφανώς εποφθαλµιούν τη θέση του ως ηγέτη της “κίτρινης” φυλής. Ο συµπαθής Θύµιος, ο οποίος έγινε δεκτός µετά βαΐων και κλάδων από τον ίδιο τον πρόεδρο Τσίπρα, έχει ένα µεγάλο πρόβληµα. Δεν µπορεί να αποκαταστήσει σχέση µε το περιβάλλον Μητσοτάκη –άγνωστο για ποιο λόγο. Ισως για λόγους αισθητικής, ίσως γιατί ο Θυµιος είναι γενικώς απρόβλεπτος, η ουσία είναι ότι αυτή η σχέση του µε τη µητέρα-κόµµα, τη ΝουΔού, που είχε διαταραχθεί επί προεδρίας Αντώνη Σαµαρά, δεν αποκαταστάθηκε ποτέ.
Ετσι, ο πρόεδρος Θύµιος έριξε γέφυρες προς την άλλη πλευρά. Και χρησιµοποιώντας ως (σηµαντική πρέπει να πω) αφορµή την επέκταση στην Ελλάδα της εταιρείας-πληγής για τους ταξιτζήδες ανά τον κόσµο, την εφαρµογή Uber, αποκατέστησε επαφή, και καλή επαφή, µε το αντίπαλο στρατόπεδο. Δίαυλος στην περίπτωση, θεωρείται και είναι ο υπουργός Σπίρτζης. Αυτός τον έψησε, αυτός πιστώνεται τη µεταγραφή.
Αν µάλιστα ψηφιστεί από τη Βουλή σύντοµα και το νοµοσχέδιο που ο πρόεδρος Θύµιος (φέρεται να) συνέταξε και το οποίο προβλέπει την έξωση της Uber και οποιαδήποτε ανάλογης εφαρµογής από τη χώρα, τότε µιλάµε για τεράστια επιτυχία –του ΣΥΡΙΖΑ και του Σπίρτζη προσωπικά.
Κάπου 300.000 ψηφαλάκια περιλαµβάνει η µεγάλη “κίτρινη” φυλή –ιδιοκτήτες, οδηγοί, γυναίκες, παιδιά, λοιποί συγγενείς κ.λπ.
Απευθύνθηκα σε άνθρωπό µου στο Μέγαρο Μαξίµου για να ενηµερωθώ πότε ο Πρωθυπουργός θα µεταβεί στη Νέα Υόρκη για την ετήσια Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Δεν γνώριζε. Ρώτησα και κυβερνητικό παράγοντα. Ούτε εκείνος γνώριζε κάτι σχετικό.
Πρόκειται για απλή µυστικοπάθεια, από αυτήν που συχνά πλήττει το Μέγαρο; Ή ο πρόεδρος Αλέξης έχει αποφασίσει να µην παραστεί φέτος στη Γενική Συνέλευση, ζήτηµα εξαιρετικά αξιοπρόσεκτο;
Αλλοι πάντως, όπως ο πρόεδρος Γιώργος (Παπανδρέου) είναι ήδη εκεί. Ο πρόεδρος Γιώργος µάλιστα έχει συγκαλέσει και µια σύνοδο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς διότι πρόεδρός της είναι, να µην τους µαζεύει κάθε τόσο να ανταλλάσσουν απόψεις επί θεµάτων τα οποία τους απασχολούν;
Ο νέος ήρωας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ονοµάζεται Παναγιώτης Κουρουµπλής και θα εξηγήσω αµέσως το γιατί, όπως τουλάχιστον µου αναφέρθηκε από κοινοβουλευτικό στέλεχος του κόµµατος –από αυτά που τρώνετις ώρες τους στη Βουλή µιλώντας µε τον έναν και τον άλλο και αποκοµίζοντας πολλές φορές περισσότερες ειδήσεις απ’ όλους µαζί τους δηµοσιογράφους.
Ο Παναγιώτης, λοιπόν, ενδεχοµένως να το αγνοεί και ο ίδιος, είναι πλέον εξαιρετικά δηµοφιλής µεταξύ των συναδέλφων του διότι εξαιτίας του καθυστερεί ο ανασχηµατισµός της κυβέρνησης.
Οπως µου έλεγε προχθές Πέµπτη ο τύπος αυτός, “ο µεγάλος θα τον είχε κάνει τον ανασχηµατισµό αµέσως µετά την Εκθεση της Θεσσαλονίκης αν δεν είχε προκύψει το πρόβληµα µε τον Κουρουµπλή. Τώρα δεν µπορεί να τον διώξει, και αφού δεν µπορεί να τον διώξει, δεν πρόκειται να κάνει ανασχηµατισµό”.
“Μεγάλη αναταραχή, θαυµάσια κατάσταση”, είχε πει ο θεοποιηµένος (στην Κίνα και στα… µέρη µας το πάλαι ) Μάο, και υπό την έννοια αυτή, µια αγαλλίαση την αισθάνοµαι για την αποκάλυψη του εγγράφου-φωτιά για το ΚΕΕΛΠΝΟ και τις δραστηριότητες ενός κυρίου, συµβούλου του προέδρου του οργανισµού Ρόζενµπεργκ, ο οποίος διεκδικεί λόγο (και ρόλο;) στις προµήθειες του πολύπαθου οργανισµού.
Γνωρίζω ότι µε πρωτοβουλία υπαλλήλων του οργανισµού η επιστολή-καταπέλτης που αποκάλυψα στο µέσον της εβδοµάδας θα απασχολήσει και την Εισαγγελία Διαφθοράς –άρα το έργο θα έχει συνέχειες από εδώ και πέρα και δη ενδιαφέρουσες.
Ευκαιρίας δοθείσης, ο Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας, στον οποίο απευθύνοµαι µε τον προσήκοντα σεβασµό όπως πάντα, ασχολήθηκε καθόλου µε τις βαριές καταγγελίες της διευθύντριας προµηθειών του ΚΕΕΛΠΝΟ και του αναπληρωτή της σχετικά µε τα έργα και τις ηµέρες στον οργανισµό ενός ανθρώπου του Πολάκη;
Εµένα από όλους τους υποψηφίους για την ηγεσία του ενιαίου φορέα της Κεντροαριστεράς αυτός που µε εντυπωσίασε είναι ο άγνωστός µου εν πολλοίς Απόστολος Πόντας, δικηγόρος το επάγγελµα και επικεφαλής της ΕΔΕΜ, τουτέστιν της Ενωσης Δηµοκρατικής Εθνικής Μεταρρύθµισης. Νέος άνθρωπος, γεννηµένος το 1974, εξ Ηλείας καταγόµενος, ο περί ου ο λόγος Πόντας µού κέντρισε το ενδιαφέρον µεσοβδόµαδα όταν δήλωσε σε σχέση µε την “προεκλογική” περίοδο που διεξάγουν ο ίδιος και οι ανθυποψήφιοί του: “Μην παρασυρθούµε σε διαγωνισµό αριστερίζουσας φαµφαρολογίας διεκδικώντας τα πρωτεία της Αριστεράς του Τσίπρα” –κάτι που το βρήκα καλό. Και µε εντυπωσίασε, οφείλω να οµολογήσω, όταν πληροφορήθηκα ότι δεν θα είναι καθόλου τυπική η συµµετοχή του –κατέθεσε την υποψηφιότητά του στον Νίκο Αλιβιζάτο εντός του πλαισίου που είχε τεθεί –τη συνόδευσε δηλαδή µε 1.000 υπογραφές.
Γίνοµαι ίσως κουραστικός µε τις συχνές αναφορές στην υπόθεση της Κεντροαριστεράς, αλλά τι να κάνω, µια αγωνία την έχω! Για το αν θα πετύχει η διαδικασία αυτή κατά βάση, δεδοµένου ότι πιστεύω βαθιά πως αν δεν πετύχει, αυτό θα έχει γενικότερες συνέπειες και για το ανάπηρο, σηµερινό, πολιτικό σύστηµα, και για τη χώρα στο σύνολό της.
Ενα πράγµα που θεωρώ ότι πρέπει να αποφύγουν οι υποψήφιοι στη µακρά απ’ ό,τι φαίνεται προεκλογική περίοδο µέχρι την εκλογή είναι οι συχνές αναφορές στο παρελθόν του ΠΑΣΟΚ. Δεν ενδιαφέρει πια κανέναν. Ο,τι έκανε ή δεν έκανε το ΠΑΣΟΚ το εισέπραξε στις κάλπες ως αποδοκιµασία.
Αρα, το να λέµε ότι η Κεντροαριστερά δεν θα ξανασυνεργαστεί µε την Ακρα Δεξιά και µε τον τρόπο αυτό να προκαλούνται ανακλαστικά στο κόµµα του Γιώργου Παπανδρέου, διότι παραπέµπει στην κυβερνητική συνεργασία µε τον ΛΑΟΣ το 2011, δεν βοηθάει σε τίποτε. Αντιθέτως, δηµιουργεί συνθήκες εσωστρέφειας, που σε αυτήν τη φάση είναι καταστροφικές για την όλη υπόθεση.
Επιµύθιο: παιδιά ασχοληθείτε µε το µέλλον της παράταξης και της χώρας και αφήστε τα υπόλοιπα…
