Μαξιλαράκια

Ηλιος, οικογένεια, εμβάσματα κι ένας βαθύς πολιτισμός: χωρίς αυτά τα μαξιλαράκια, έγραψε στην αρχή της εβδομάδας στους «New York Times» ο γνωστός δημοσιογράφος Ρότζερ Κόεν, η Ελλάδα θα είχε βυθιστεί σε ένα βίαιο χάος. Αλλά τα χειρότερα έχουν πια περάσει. Η ένταση στους δρόμους έχει υποχωρήσει. Ο τουρισμός ευημερεί. Κι αν ο κυβερνητικός συνασπισμός ταλαντεύεται μεταξύ ιδεολογίας και πραγματισμού, ο μετα-λαϊκιστής Τσίπρας δείχνει να αντιμετωπίζει με σοβαρότητα τις επενδύσεις και την ανάπτυξη.

Η Ελλάδα άντεξε, και μάλιστα με γενναιοφροσύνη, σημείωσε ο αμερικανός δημοσιογράφος. «Αυτό είναι αξιοσημείωτο. Συγχαίρω την Ελλάδα». Πέρα όμως από τα τέσσερα μαξιλαράκια, πρόσθεσε, υπάρχει και κάτι άλλο. Η δύναμη της Ευρώπης. Η αφοσίωση χωρών όπως η Ελλάδα και η Γαλλία στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Η ασφάλεια που προσφέρουν τα διαβατήρια της Ενωσης. Ο κεντρικός ρόλος, εντέλει, της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή ιδέα.

Πράγματι, δεν είναι τυχαίο ότι την Αθήνα διάλεξε ο Εμανουέλ Μακρόν για να παρουσιάσει το πλαίσιο των προτάσεών του για τη μεταρρύθμιση της ευρωζώνης. Το μέλλον της Ευρώπης, και της Ελλάδας μέσα σ’ αυτήν, θα κριθεί από την τύχη αυτών των προτάσεων, η οποία με τη σειρά της θα εξαρτηθεί από το αποτέλεσμα των αυριανών εκλογών στη Γερμανία. Η συνέχιση του σημερινού συνασπισμού, κατά προτίμηση χωρίς τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο υπουργείο Οικονομικών, θα λύσει τα χέρια της Ανγκελα Μέρκελ για να συζητήσει την κεντρική ιδέα του Μακρόν, που είναι χοντρικά η εξής: ισχυροποίηση της Κομισιόν με έναν υπουργό Οικονομικών και έναν κοινό προϋπολογισμό ώστε να μπορέσει, υπό τον έλεγχο ενός Κοινοβουλίου της ευρωζώνης, να αντιμετωπίσει με επιτυχία την επόμενη κρίση.

Η γερμανίδα καγκελάριος θα μπορέσει έτσι να χαράξει ένα ισχυρό στίγμα με την τελευταία της θητεία. Αν, αντίθετα, περάσει μια λύση α λα Σόιμπλε, εγκριθεί δηλαδή ένας μίνι προϋπολογισμός για να ησυχάσουν οι Γάλλοι και την ίδια στιγμή αφαιρεθεί από την Κομισιόν η εποπτεία των εθνικών προϋπολογισμών για να ανατεθεί σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο που θα αποτελεί τον θεματοφύλακα της δημοσιονομικής ορθοδοξίας, η Ευρώπη θα συνεχίσει να παρακμάζει.

Πώς τοποθετείται η ελληνική κυβέρνηση απέναντι σε όλα αυτά; Εκφράζοντας με χθεσινή της ανακοίνωση την αλληλεγγύη και τη στήριξή της σε ένα κόμμα, το Die Linke, που καταψήφισε τα ελληνικά μνημόνια και που η αντιπρόεδρός του έχει ταχθεί υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Η Σάρα Βάγκενκνεχτ, μάλιστα, χτύπησε πριν από λίγες ημέρες ξανά: «Δεν διασώσαμε την Ελλάδα, αλλά τις τράπεζες», είπε σε ένα πρόσφατο ντιμπέιτ. Κι όταν ο επικεφαλής των Πρασίνων τής επισήμανε ότι στη χώρα αυτή κυβερνά ένα αδελφό κόμμα με τη γερμανική Αριστερά, εκείνη απάντησε πως «τους έχουμε πει να φορολογήσουν περισσότερο τους πλούσιους, αλλά μας απαντούν ότι τους έχει βάλει στενό κορσέ η Κομισιόν»…

Φαίνεται λοιπόν πως στη διαρκή πάλη που διεξάγεται στους κόλπους των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ η ιδεολογία επικράτησε χθες επί του πραγματισμού. Μικρό το κακό, ο μετα-λαϊκιστής Πρωθυπουργός μας θα αποκαταστήσει από βδομάδα τις ισορροπίες. Το παν είναι να αντέξουν τα μαξιλαράκια.